Πίνα Μπάους

Πίνα Μπάους
Η Πίνα Μπάους (στο κέντρο) το 2009
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Pina (Γερμανικά) και Pina Bausch (Γερμανικά)
Γέννηση27 Ιουλίου 1940 (1940-07-27)
Ζόλινγκεν, Δυτική Γερμανία
Θάνατος30 Ιουνίου 2009 (68 ετών)
Βούπερταλ, Γερμανία
Αιτία θανάτουκαρκίνος του πνεύμονα
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςΒούπερταλ
Χώρα πολιτογράφησηςΓερμανία[1]
ΣπουδέςFolkwang University of the Arts και Σχολή Τζούλιαρντ
Ιδιότηταχορογράφος, χορευτής μπαλέτου, ballet master, διδάσκων πανεπιστημίου, σκηνοθέτης κινηματογράφου και σεναριογράφος
ΣύζυγοςRonald Kay (1980–2009)
ΤέκναRolf Salomon Bausch[2]
Σημαντικά έργαCafé Müller
ΒραβεύσειςΤάγμα της Αξίας για τις Τέχνες και Επιστήμες, Ring of Honour of the city Wuppertal (17  Δεκεμβρίου 1997), Βραβείο Γκαίτε (2008)[3][4], Μουσικό βραβείο της πόλης του Ντούισμπουργκ (2008), Κρατικό Βραβείο της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας (1990), Αυτοκρατορικό βραβείο (1999)[5], Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής, Διοικητής του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων, Ταξιάρχης του Τάγματος της Αξίας της Ιταλικής Δημοκρατίας, Μέγας Ταξιάρχης του Στρατιωτικού Τάγματος του Αγίου Ιακώβου του Ξίφους[6], επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Μπολόνια, βραβείο Κιότο για τις Τέχνες και τη Φιλοσοφία (2007)[7], Μεγαλός Ταξιάρχης του Τάγματος της Αξίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας με αστέρα (1997), μέλος στην Αμερικανική Ακαδημία Τεχνών και Επιστημών, Pour le Mérite[8], Deutscher Tanzpreis και Ευρωπαϊκό Βραβείο Θεάτρου (1999)
ΙστοσελίδαΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

H Πίνα Μπάους (Pina Bausch, 27 Ιουλίου 1940 - 30 Ιουνίου 2009)[9] ήταν Γερμανίδα χορεύτρια, χορογράφος, δασκάλα χορού και διευθύντρια μπαλέτου του Χοροθεάτρου του Βούπερταλ, το οποίο πήρε το όνομά της.[10] Στη δεκαετία του 1970 η Πίνα Μπάους, με την ανάπτυξη του χοροθεάτρου, έγινε φιγούρα που λατρεύτηκε στη χορευτική σκηνή. Θεωρήθηκε από τον κλάδο της ως η σημαντικότερη χορογράφος της εποχής της.

Η Πίνα Μπάους συνδυάζει για πρώτη φορά τον χορό με το τραγούδι, την παντομίμα, τα ακροβατικά και την υποκριτική σε ένα νέο είδος τέχνης. Πολλοί επαγγελματίες θεωρούν αυτή τη νέα μορφή τέχνης ως την αρχή του χοροθεάτρου.[11] Η Μπάους "έσπασε" την παραδοσιακή δομή της δράσης σε μεμονωμένες σκηνές και τις συνέδεσε μέσω κολάζ και μοντάζ σε θεματικά πλαίσια. Το σημείο εκκίνησης των έργων της ήταν οι μεμονωμένες χειρονομίες, η αναπαράσταση και η έκφραση ενός συγκεκριμένου συναισθήματος. Η ζωντάνια και η ευφορία έρχονται σε αντίθεση με δραματικές σκηνές, και έτσι άγγιξε τα βάθη της ύπαρξης ανθρώπου, αυτά που το κοινό συχνά βίωνε με έντονο τρόπο.[12] Πολλά από τα έργα της είχαν ως εκ τούτου χαρακτηριστεί ως εξαιρετικά ριζοσπαστικά και συγκινητικά ταυτόχρονα.[13]

Sites

  1. ↑ LIBRIS. Εθνική Βιβλιοθήκη της Σουηδίας. 7  Ιανουαρίου 2013. wt7bgv7f4fs0rss. Ανακτήθηκε στις 24  Αυγούστου 2018.
  2. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 1041367058. Ανακτήθηκε στις 15  Οκτωβρίου 2023.
  3. ↑ «Goethepreis». Φραγκφούρτη.
  4. ↑ «Frankfurt würdigt Pina Bausch». (Γερμανικά) Frankfurter Rundschau. Druck- und Verlagshaus Frankfurt am Main GmbH. Φραγκφούρτη. 28  Αυγούστου 2008. Ανακτήθηκε στις 10  Σεπτεμβρίου 2022.
  5. ↑ www.praemiumimperiale.org/en/laureate-en/laureates-en. Ανακτήθηκε στις 19  Μαρτίου 2022.
  6. ↑ Ordens Honoríficas Portuguesas. www.ordens.presidencia.pt?idc=154.
  7. ↑ www.kyotoprize.org/en/laureates/pina_bausch/.
  8. ↑ Ανακτήθηκε στις 21  Σεπτεμβρίου 2021.
  9. ↑ «Die Welt ist ärmer ohne Pina Bausch». Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2018. 
  10. ↑ «Ο κόσμος του χορού θρηνεί την Πίνα Μπάους». Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2018. 
  11. ↑ «"Was bleibt ist Tanztheater in seiner reinen Form"». Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2018. 
  12. ↑ «Die Erneuerin des Tanztheaters ist tot». Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2018. 
  13. ↑ «Pina Bausch: Picasso des Tanzes». Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2018. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι