PROFILPELAJAR.COM

Η Νέα Σουηβία (γερμανικά: Neuschwabenland‎‎) είναι το χαρτογραφικό όνομα που δίνουμε στη Γη της Βασίλισσας Μάουντ, η οποία, σήμερα, είναι εξαρτημένο έδαφος της Νορβηγίας, μετά τη Συνθήκη της Ανταρκτικής.

Η Νέα Σουηβία είχε εξερευνηθεί από τη Ναζιστική Γερμανία, στις αρχές του 1939, και το πλοίο που εξερεύνησε την περιοχή λεγόταν Schwabenland, το όνομα της γερμανικής περιοχής της Σουηβίας.

Ιστορικό

Όπως πολλές άλλες χώρες, η Γερμανία, έστειλε αποστολές στην περιοχή της Ανταρκτικής στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα. Οι περισσότερες ήταν επιστημονικές.

Τα τέλη του 19ου αιώνα οι αποστολές στον Νότιο Ειρηνικό, τη Νότια Γεωργία, στις Νήσους Κεργκελέν και στις Νήσους Κροζέ ήταν αστρονομικές. Έτσι συνεργάστηκαν με άλλες εθνικές ερευνητικές αποστολές. Η Γερμανική Αυτοκρατορία επικεντρώθηκε στην Ανταρκτική από τον 19ο αιώνα.

Η πρώτη γερμανική αποστολή στην Ανταρκτική ήταν η εκστρατεία Γκας από το 1901 – 1903 με επικεφαλής τον βετεράνο της Αρκτικής και καθηγητή γεωλογίας Ερρίκο Φον Ντρικάλσκι. Στην πρώτη αποστολή χρησιμοποίησε αερόστατο, η πρώτη εξερεύνηση της Ανταρκτικής με αερόστατο στον κόσμο.

Τα μέλη της αποστολής βρήκαν και έδωσαν στην περιοχή το όνομα Γη του Κάιζερ Γουλιέλμου Β’. Η δεύτερη Γερμανική εκστρατεία στην Ανταρκτική πραγματοποιήθηκε από το 1911 έως το 1912. Ο επικεφαλής της εκστρατείας, Γουλιέλμος Φίλσνερ είχε στόχο τη διάβαση της Ανταρκτικής για να μάθει αν υπήρχε κι άλλο γη. Ο στόχος αυτός δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ.

Μία αποστολή ανακάλυψε μια ακτογραμμή και την ονόμασε Ακτή Λεοπόλδου. Ένας Γερμανικός στόλος φαλαινοθηρικών είχε σταλεί προς τη Γερμανική ερευνητική αποστολή. Και όταν ο στόλος γύρισε στη Γερμανία με επιτυχία την άνοιξη του 1938, τα σχέδια για μια τρίτη Γερμανική ερευνητική αποστολή είχαν ξεκινήσει.

Γερμανική αποστολή Ανταρκτικής (1938-1939)

Η τρίτη Γερμανική Αποστολή Ανταρκτικής (1938-1939) είχε επικεφαλής τον Αλφρέδο Ρίτσερ (1879-1963), λοχαγό του Γερμανικού ναυτικού. Ο κύριος σκοπός ήταν να βρεθεί μια περιοχή στην Ανταρκτική για ένα Γερμανικό σταθμό φαλαινοθηρίας, ως ένας τρόπος για την αύξηση παραγωγής λίπους στη Γερμανία. Το λάδι φάλαινας ήταν η πιο σημαντική ύλη για παραγωγή μαργαρίνης και σαπουνιού στη Γερμανία. Η Γερμανική Αυτοκρατορία ήταν ο μεγαλύτερος αγοραστής πετρελαίου από νορβηγικές φάλαινες και έπαιρνε 200.000 τόνους ετησίως. Η Γερμανική Αυτοκρατορία θα εμπλεκόταν σύντομα, από ότι φαινόταν, σε πόλεμο και θα χρειαζόταν αποθέματα. Επίσης άλλος στόχος τω Γερμανών ήταν η εύρεση πιθανών τοποθεσιών για την κατασκευή ναυτικής βάσης.

Στις 17 Δεκεμβρίου 1938 η εταιρεία Νέας Σουηβίας μετακινήθηκε από το Αμβούργο στην Ανταρκτική μέσω του φορτηγού πλοίου ΚΜ Schwabenland (κατασκευάστηκε το 1925 και μετονομάστηκε το 1934 προς τιμήν της Σουηβίας, κρατιδίου της Νότιας Γερμανίας, το οποίο μπορούσε να φέρει αναγνωριστικά και πολεμικά αεροσκάφη. Στις 19 Ιανουαρίου 1939, το πλοίο έφθασε στην Ακτή Πριγκίπισσας Μάρθας, η οποία είχε διεκδικηθεί στο παρελθόν από τη Νορβηγία ως Γη της Βασίλισσας Μάουντ, και η Νορβηγική Κυβέρνηση ήδη χαρτογραφούσε την περιοχή. Γερμανικές σημαίες τοποθετήθηκαν κατά μήκος του πάγου στην ακτή. Οι Γερμανοί ονόμασαν την περιοχή Νέα Σουηβία προς τιμήν του πλοίου. Οι Γερμανοί κατασκεύασαν μια προσωρινή βάση στην περιοχή και περπάτησαν κατά μήκος της ακτής και είδαν αξιώσεις στην περιοχή.

Επτά έρευνες θα πραγματοποιούνταν με δύο υδροπλάνα Dornier Wal από το πλοίο. Όμως η έρευνα ήταν αποτυχία, καθώς τα υδροπλάνα προσέκρουσαν σε παγετώνες. Άλλες οκτώ τέτοιες έρευνες πραγματοποιήθηκαν και τράβηξαν φωτογραφίες με έγχρωμο φιλμ. Συνολικά πέταξαν πάνω από εκατοντάδες χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα και πήραν πάνω από 16.000 αεροφωτογραφίες, ορισμένες από τις φωτογραφίες δημοσιεύθηκαν μετά τον πόλεμο.

Το πλοίο Schwabenland εγκατέλειψε την Ανταρκτική στις 6 Φεβρουαρίου 1939. Σχετικά με το ταξίδι της επιστροφής στη Γερμανία, η αποστολή έκανε διάφορες ωκεανογραφικές μελέτες, και επέστρεψε στο Αμβούργο στις 11 Απριλίου 1939.