Ο Μπομπ Φόσι (Bob Fosse, 23 Ιουνίου1927 - 23 Σεπτεμβρίου1987) ήταν Αμερικανός χορευτής, χορογράφος, ηθοποιός, σεναριογράφος και σκηνοθέτης[1] βραβευμένος με Όσκαρ Σκηνοθεσίας για την ταινία του 1972Καμπαρέ (Cabaret). Ο Φόσι που διέπρεψε στη σκηνοθεσία μιούζικαλ τόσο στα θέατρα του Μπρόντγουεϊ, όσο και στον κινηματογράφο, είναι επίσης γνωστός για τις ταινίες Γλυκειά Τσάριτι (Sweet Charity, 1969), Λένι, ο Βρωμόστομος (Lenny, 1974), Η Παράσταση Αρχίζει (All That Jazz, 1979) και Γυμνό Μοντέλο (Star 80).
Αποτελεί το μοναδικό άτομο που έχει κερδίσει Όσκαρ, Έμμυ και Τόνυ μέσα σε μια χρονιά. Είχε λάβει τέσσερις υποψηφιότητες για βραβείο Όσκαρ και κατάφερε να κερδίσει οκτώ βραβεία Τόνυ για τη χορογραφία και τη σκηνοθεσία του θεατρικού μιούζικαλ Pippin.
Βιογραφία
Γεννημένος στο Σικάγο, από νορβηγό πατέρα και ιρλανδή μητέρα, ο Φόσι ήταν το πέμπτο από έξι παιδιά[1][2][3]. Του άρεσε ο χορός και ξεκίνησε τα μαθήματα σε μικρή ηλικία και στα 13 του, χόρευε ήδη επαγγελματικά σε συνεργασία με τον χορευτή Τσαρλς Γκρας με τον οποίο είχαν δημιουργήσει το σχήμα The Riff Brothers και κατά την ενηλικίωση του, μετά τον πόλεμο, χόρευε σε νυχτερινά κέντρα[4].
Μετά τον πόλεμο, ο Φόσι μεταφέρθηκε στο Χόλιγουντ έχοντας ως σκοπό να γίνει ο νέος Φρεντ Αστέρ. Η πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση ήταν στην ταινία Φίλησέ με, Καίτη (Kiss me Kate) το 1953 κι ακολούθησε η συμμετοχή του στο μιούζιαλ Give a Girl a Break, 1953, όπου πληρούσε χρέη βοηθού σκηνοθέτη. Ήταν ο χορογραφία του σε μια σκηνή του Φίλησέ με, Καίτη που τράβηξε την προσοχή των παραγωγών του Μπρόντγουεϊ και έχοντας πλέον αφήσει την καριέρα του ηθοποιού πίσω του, άρχισε να δημιουργεί χορογραφίες για μιούζικαλ στο θέατρο[5]. Το 1955 στις πρόβες του μιούζικαλ Damn Yankees γνώρισε την χορεύτρια Γκουέν Βερντόν, την οποία παντρεύτηκε αργότερα. Κατά τη δεκαετία του 1960, δούλεψε και στην τηλεόραση και στο τέλος της δεκαετίας αυτής σκηνοθέτησε με επιτυχία τη Σίρλεϊ Μακ Λέιν στο μιούζικαλ Γλυκειά Τσάριτι (Sweet Charity, 1969). Η επιτυχία αυτής της ταινίας του επέτρεψε να σκηνοθετήσει τη δεκαετία του 1970 τα αριστουργήματά του: Καμπαρέ (Cabaret, 1972) με τη Λάιζα Μινέλι, Λένι, ο Βρωμόστομος (Lenny, 1974) με τον Ντάστιν Χόφμαν και Η Παράσταση Αρχίζει (All That Jazz, 1979) με τον Ρόι Σάιντερ. Τελευταία του ταινία ήταν το Γυμνό Μοντέλο (Star 80) το 1983. Ο σκηνοθέτης απεβίωσε το 1987 από έμφραγμα του μυοκαρδίου. Υπήρξε παντρεμένος τρεις φορές και από τον τρίτο του γάμο με την χορεύτρια Γκουέν Βερντόν απέκτησε μια κόρη επίσης χορεύτρια.