Λεσγική γλώσσα

Λεσγική
Лезги чIал και лезги
ΠροφοράΔΦΑ lezɡi tʃʼal
ΠεριοχήΡωσία και Αζερμπαϊτζάν, επίσης ομιλείται σε Γεωργία, Καζακστάν, Κιργιστάν, Τουρκία, Τουρκμενιστάν, Ουκρανία και Ουζμπεκιστάν
ΈθνοςΛεζγκί
Φυσικοί ομιλητές800.000[1]
ΤαξινόμησηΚαυκάσιες
Σύστημα γραφήςκυριλλικό αλφάβητο
Κατάσταση
Επίσημη γλώσσαΝταγκεστάν
ISO 639-1—
ISO 639-2lez
ISO 639-3lez
Glottolog[http://glottolog.org/resource/languoid/id/lezg1247 lezg1247[2] lezg1247[2]][3]

Η Λεσγική ή Λεσγινική, επίσης Λεσγκί ή Λεσγκίν, είναι γλώσσα που ανήκει στις λεσγικές γλώσσες. Ομιλείται από τους Λεσγίνους, που ζουν στο νότιο Νταγκεστάν και το βόρειο Αζερμπαϊτζάν. Η Λεσγική είναι λογοτεχνική γλώσσα και μια από τις επίσημες γλώσσες του Νταγκεστάν. Κατατάσσεται ως «ευάλωτη» στο Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Γλωσσών της UNESCO[4].

Γεωγραφική διασπορά

Το 2002, η Λεσγική ομιλείτο από 397.000 άτομα στη Ρωσία, κυρίως στο νότιο Νταγκεστάν και το 1999 από 178.400 κυρίως στις επαρχίες του Αζερμπαϊτζάν Κουσάρ, Κουμπά, Καμπαλά, Ογκούζ, Ισμαΐλι και Χακμάζ του ΒΑ Αζερμπαϊτζάν. Η Λεσγική ομιλείται επίσης στο Καζακστάν, το Κιργιστάν, την Τουρκία, το Τουρκμενιστάν, την Ουκρανία και το Ουζμπεκιστάν από μετανάστες του Αζερμπαϊτζάν και του Νταγκεστάν.

Υπάρχουν επίσης μικροί πληθυσμοί στο Μπαλικεσίρ και τη Γιάλοβα, περιοχές της Τουρκίας. Οι Λεσγίνοι εκεί είναι συγκεντρωμένοι κυρίως στο χωριό Κίρνε του Μπαλισεκίρ.

Ο συνολικός αριθμός ομιλητών είναι 800.000.[5]

Σχετικές γλώσσες

Υπάρχουν εννέα λεσγικές γλώσσες, δηλαδή: η Λεσγική, η Ταμπαζαράν, η Ρουτούλ, η Αγκούλ, η Τσαχούρ, η Μπουντούκ, η Κριτς, η Ούντι και η Αρτσί. Και οι εννέα γλώσσες φέρουν τα ίδια ονόματα με τις εθνοτικές ομάδες που τις μιλούν.

Ορισμένες από τις διαλέκτους της έχουν απομακρυνθεί αρκετά από τη στερεότυπη μορφή της γλώσσας, ανάμεσά τους η διάλεκτος Κουμπά που ομιλείται στο Αζερμπαϊτζάν[5].

Αλφάβητα

Κύριο λήμμα: Λεσγικά αλφάβητα

Η Λεσγική έχει γραφεί σε διαφορετικά αλφάβητα στον ρου της ιστορίας της. Αυτά τα αλφάβητα στηρίχθηκαν σε τρεις γραφές: αραβική (πριν το 1928), λατινική (1928–38) και κυριλλική (1938–present).

Το λεσγικό κυριλλικό αλφάβητο έχει ως ακολούθως[6]:

А Б В Г Гъ Гь Д Е Ё Ж З И Й К Къ Кь Кӏ Л М Н О П Пӏ Р С Т Тӏ У Уь Ф Х Хъ Хь Ц Цӏ Ч Чӏ Ш Щ Ъ Ы Ь Э Ю Я
а б в г гъ гь д е ё ж з и й к къ кь кӏ л м н о п пӏ р с т тӏ у уь ф х хъ хь ц цӏ ч чӏ ш щ ъ ы ь э ю я

Το λεσγικό λατινικό αλφάβητο είχε ως ακολούθως:

A a Ä ä B b C c Č č Ch ch Čh čh D d
E e F f G g Gh gh Η h I i J j K k
Kh kh L l M m N n Ꞑ ꞑ Ο o Ö ö P p
Ph ph Q q Qh qh R r S s Š š T t Th th
U u Ü ü V v X x X́ x́ Y y Z z Ž ž

Παραπομπές-σημειώσεις

  1. ↑ Lezgian at Ethnologue (18th ed., 2015)
  2. ↑ Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Lezgian". Glottolog. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
  3. ↑ Hammarström, Harald· Forkel, Robert· Haspelmath, Martin· Bank, Sebastian, επιμ. (2016). lezg1247%5d[2] «{{{name}}}» Check |chapterurl= value (βοήθεια). Glottolog 2.7. Jena: Max Planck Institute for the Science of Human History.  ref stripmarker in |chapterurl= at position 104 (βοήθεια)
  4. ↑ UNESCO Interactive Atlas of the World's Languages in Danger Αρχειοθετήθηκε Φεβρουάριος 17, 2010 στη Wayback Machine του Internet Archive
  5. ↑ 5,0 5,1 «Enthnologue report for Lezgi». Ethnologue.com. 19 Φεβρουαρίου 1999. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2013. 
  6. ↑ Талибов Б. Б., Гаджиев М. М. Лезгинско-русский словарь. Moscow, 1966.

Βιβλιογραφία

  • Chitoran, Ioana· Babaliyeva, Ayten (2007). «An acoustic description of high vowel syncope in Lezgian». Proceedings of the 16th International Congress of Phonetic Sciences. σελίδες 2153–2156. CiteSeerX: 10.1.1.127.5598. 
  • Haspelmath, M. (1993). A grammar of Lezgian. Mouton grammar library. 9. Berlin & New York: Mouton de Gruyter. ISBN 3-11-013735-6. 
  • Talibov, Bukar B.· Gadžiev, Magomed M. (1966). Lezginsko-russkij slovar’. Moskva: Izd. Sovetskaja Ėnciklopedija. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Wikipedia
Wikipedia