Η Γαλικία έχει περίπου 2.795.422 κατοίκους, και συνδυάζει κυρίως την παράκτια λωρίδα μεταξύ Φερόλ και A Κορούνια στα βορειοδυτικά και μεταξύ Βιλαγάρθια δε Αρόουσα και Βίγo στα νοτιοδυτικά.
Το μεσαιωνικό και σύγχρονο Βασίλειο της Γαλικίας προέρχεται από το βασίλειο των Σουηβών, που ιδρύθηκε από τον βασιλιά Ερμέρικ το 409. Τον 6ο αι. το βασίλειο των Σουηβών ήταν ήδη γνωστό ως βασίλειο της Γαλικίας, ενώ ο Γρηγόριος του Τουρ ήταν ο πρώτος χρονικογράφος, που χρησιμοποίησε αυτή την ονομασία[α].
Σουηβοί βασιλείς (409–585)
Ένα αργυρό νόμισμα ημι-σίλικα ενός Σουηβού βασιλιά της Γαλικίας από το π. 410–500.
Οι Βησιγότθοι βασιλείς πήραν τον έλεγχο της Γαλικίας το 585, η οποία έγινε η έκτη επαρχία του βασιλείου του Τολέδο. Η Γαλικία διατήρησε μία διακριτή διοικητική και νομική ταυτότητα, μέχρι την κατάρρευση της Βησιγοτθικής μοναρχίας.
Το 910, ο Αλφόνσος Γ΄ ο Μέγας αναγκάστηκε να παραιτηθεί υπέρ των γιων του, Ορδόνιο, Φρουέλα και Γκαρθία, οι οποίοι χώρισαν το βασίλειο μεταξύ τους. Ο Oρδόνιo είναι ο πρώτος, που υιοθέτησε τον τίτλο «βασιλιάς της Γαλικίας».
Δυναστεία Ορδόνιεθ (Ordoñez) (910-1037)
Oρδόνιο Β΄ (910–924). Το 914, ο Ορδόνιο διαδέχθηκε τον Γκαρθία στον θρόνο του Λεόν.
Φρουέλα Β΄ (924-925). Αδελφός του πρώτου. Όταν διαδέχθηκε τον Oρδόνιo στους θρόνους του Λεόν και της Γαλικίας, επανένωσε το βασίλειο τού πατέρα του.
Αλφόνσος Δ΄ (925). Γιος του προηγουμένου. Κυβέρνησε για λίγο ως βασιλιάς, πριν τον εκδιώξουν οι τρεις εξάδελφοί του.
Σάντσο Α΄ (925–929). Πρωτότοκος του Oρδόνιo, εξάδελφος του προηγουμένου.
Φερδινάνδος Α' . (1037-1065). Μετά το τέλος του, η Καστίλη, το,η Λεόν και η Γαλικία χωρίστηκαν στους γιους του.
Γκαρθία (1065–1071) - βασίλευσε στη Γαλικία και στην κομητεία της Πορτογαλίας, έως ότου καθαιρέθηκε από τα αδέλφια του Αλφόνσο Ζ΄ και Σάντσο Β΄ το 1071. Μετά την εκθρόνισή του έμεινε αιχμάλωτος μέχρι το τέλος του το 1090.
Σάντσο Β΄ (1071-1072) - συμβασίλευσε για λίγο ως βασιλιάς της Γαλικίας με τον αδελφό του Αλφόνσο Ζ΄, μέχρι που δολοφονήθηκε το 1072.
Aλφόνσος Ζ΄ (1071-1109) - συγκυβέρνησε τη Γαλικία έως ότου δολοφονήθηκε ο αδελφός του Σάντσo το 1072, οπότε τον διαδέχθηκε επίσης τον θρόνο της Καστίλης.
Aλφόνσος Η΄ (1111–1157). Γιος του προηγουμένου. Το 1111 στέφθηκε ως ο μεσάζων βασιλιάς της Γαλικίας στο Σαντιάγο ντε Κομποστέλα ως ο επίδοξος διάδοχος της μητέρας του. Το 1126 διαδέχθηκε την Ουρράκα ως βασιλιάς του Λεόν, της Καστίλλης και του Τολέδου. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του, ο Αφόνσος Α΄ της Πορτογαλίας επαναστάτησε εναντίον τού Λεόν, του οποίου ήταν υποτελής. Από το 1152 ο Αλφόνσος Ζ΄ συνέδεσε τους γιους του στο θρόνο: ο Φερδινάνδος Β΄ έλαβε τον τίτλο του βασιλιά της Γαλικίας.
Φερδινάνδος Β' (1157–1188). Γιος του προηγουμένου. Ανέβηκε στο θρόνο του Λεόν μετά το τέλος τού πατέρα του το 1157.
Aλφόνσος Θ΄ (1188–1230). Γιος του προηγουμένου. Με το τέλος του, το βασίλειό του μοιράστηκε μεταξύ των δύο κορών του, οι οποίες βασίλευσαν για λίγους μήνες de jure.
Ντούλσε και Σάντσα, βασίλισσες της Γαλικίας (1230) de jure.
Φερδινάνδος Γ΄ (1230–1252). Βασιλιάς της Καστίλης που έγινε βασιλιάς της Γαλικίας μετά την παραίτηση του τίτλου από τη Ντούλτσε και τη Σάντσα.
Φερδινάνδος Ε΄ (1369-1371). Μετά το τέλος του Πέτρου Α' της Καστίλλης, συνέβη μία κρίση διαδοχής. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο θρόνος της Γκαλισίας προσφέρθηκε στον Φερδινάνδο Α' της Πορτογαλίας, μέλος του Πορτογαλικού Οίκου της Βουργουνδίας, και ανακηρύχθηκε στη Γαλικία ως βασιλιάς Φερδινάνδος Ε΄. Η βασιλεία του θα έβλεπε το άνοιγμα του εμπορίου μεταξύ των δύο εθνών, και οικονομικά οφέλη και για τα δύο. Αυτή η βασιλεία, ωστόσο, θα ήταν σύντομη, καθώς ο Φερδινάνδος παραιτήθηκε από τον θρόνο της Γαλικίας υπέρ του Ερρίκου Β΄ της Καστίλης μετά τον πρώτο από τους Πολέμους του Φερδινάνδου.
Ιωάννης Α΄ (1379–1390) - Γιος του προηγουμένου. Το 1386, ο Ιωάννης της Γάνδης ζήτησε για τη σύζυγό του (και τον εαυτό του) στον θρόνο της Καστίλης. Εισέβαλε με επιτυχία στη Γαλικία και κράτησε το μεγαλύτερο μέρος της χώρας, μέχρι που ηττήθηκε το 1387.
↑"Quo defuncto, filius eius Eurichus Leuvichildi regis amicitias expetiit, dataque, ut pater fecerat, sacramenta, regnum Galliciensim suscepit. Hoc vero anno cognatus eius Audica, qui sororem illius disponsatam habebat, cum exercitu venit; adpraehensumque clericum facit ac diaconatus sibi praesbiterii ei inponi honorem iobet. Ipse quoque acceptam soceri sui uxorem, Galliciensim regnum obtenuit[1].
↑Ο εμφύλιος δίχασε το βασίλειο και πολλοί βασιλείς κυβέρνησαν μικρότερες περιοχές της Γαλικίας ταυτόχρονα.
Carballeira Debasa, Ana María (2007). Γαλικία y los gallegos en las fuentes árabes medievales . Μαδρίτη: Consejo Superior de Investigaciones Cientifícas. . (in ισπανική)
.jpg)
