Η Κάρμεν Μιράντα (πορτογαλική προφορά: [ˈkaɾmẽȷ̃ miˈɾɐ̃dɐ], πλήρες ονοματεπώνυμο Μαρία ντο Κάρμο Μιράντα ντα Κούνια, αγγλικάCarmen Miranda, Marco de Canaveses, Βόρεια Πορτογαλία, 9 Φεβρουαρίου1909 - 5 Αυγούστου1955) ήταν Βραζιλιάνα πορτογαλικής καταγωγής χορεύτρια της σάμπας, τραγουδίστρια αλλά και ηθοποιός, η πρώτη καλλιτέχνις από τη Νότια Αμερική με αστέρι στο «Hall of Fame» των διασημοτήτων του Χόλιγουντ (1960)[10]. Συνήθιζε να ερμηνεύει τα τραγούδια της φορώντας πολύχρωμη αμφίεση, με μεγάλα καπέλα στολισμένα με απομιμήσεις φρούτων και εξωτική, γενικά, εμφάνιση. Διακρίθηκε επίσης στις παραστάσεις του «Κινέζικου Θεάτρου», στα 1941.
Πρώτα χρόνια
Η οικογένειά της, όταν εκείνη ήταν 10 ετών, μετανάστευσε απ’ την Πορτογαλία στο Ρίο της Βραζιλίας[11], ενώ η ίδια από πολύ μικρή είχε δεχθεί ήδη τα πρώτα ερεθίσματα από το φιλόμουσο περιβάλλον της. Ήδη, από τα 20 της χρόνια θεωρούνταν έτοιμη τραγουδίστρια, καθώς είχε εμφανισθεί σε ραδιοφωνικές εκπομπές και είχαν εκδοθεί αρκετοί δίσκοι με τραγούδια της («Tico tico», «Mama yo quiero» κ.α.).
Στην κορυφή
Όταν η Μιράντα ήταν 30 ετών προσέλκυσε το ιδιαίτερο ενδιαφέρον του καλιτεχνικού πράκτορα Λι Σούμπερτ ο οποίος της έδωσε την ευκαιρία να βρεθεί στις ΗΠΑ, όπου και το ταλέντο της εκτοξεύτηκε. Με συμμετοχές όπως το μιούζικαλ «The Streets of Paris» που παίχθηκε στο Μπρόντγουεϊ και την κινηματογραφική παραγωγή «Down Argentine Way» όλος ο κόσμος έμαθε για τη χορεύτρια με το εκρηκτικό ταμπεραμέντο[12]. Προσκλήθηκε μάλιστα ακόμη και στο Λευκό Οίκο, προκειμένου να τραγουδήσει για τον ίδιο τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, Φραγκλίνο Ρούζβελτ[13]. Στα 1940 ήταν το τρίτο πιο προβεβλημένο πρόσωπο στις ΗΠΑ και η πλέον ακριβοπληρωμένη show-woman.
Προσωπική ζωή και θάνατος
Ο γάμος της στα 1947 με τον κατά δυο χρόνια μεγαλύτερό της, εύπορο Τεξανό Ντέιβιντ Σεμπάστιαν δεν ήταν ευτυχής, αφού η Μιράντα απέβαλε κατά τη διάρκεια μιας παράστασής της, τον επόμενο χρόνο, γεγονός που τη βύθισε στη θλίψη έκτοτε. Οι δυο τους αρχικά χώρισαν, αλλά βρέθηκαν ξανά μαζί το 1950, ενώ η ηθοποιός αντιμετώπιζε ήδη σοβαρά προβλήματα με την υγεία της από τη χρήση αντικαταθλιπτικών φαρμάκων και από κατάχρηση ουσιών, ενώ ήταν και δεινή καπνίστρια. Το 1955 ενώ βρισκόταν πάνω στη σκηνή υπέστη καρδιακή προσβολή λόγω προηγούμενης λήψης ηρεμιστικών χαπιών με ταυτόχρονη κατανάλωση αλκοόλ (ήταν εξαρτημένη) και λίγες ώρες αργότερα απεβίωσε σε ηλικία μόλις 46 ετών[14]. Κηδεύτηκε στη Βραζιλία.