Οι ελληνικές αυτοδιοικητικές εκλογές 1903 ήταν οι πρώτες δημοτικές εκλογές του 20ού αιώνα που διεξήχθησαν στην Ελλάδα. Πραγματοποιήθηκαν την Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου^{[1] [2]} του 1903, με το πολύπλοκο εκλογικό σύστημα του "σφαιριδίου".

Την παραμονή των εκλογών σημειώθηκαν αιματηρές συμπλοκές και ταραχές^[3] σε αρκετές περιοχές της Πελοποννήσου όπως σε Αχαΐα, Ηλεία, Λεχαινά, Άνω Δολιανά, Αμαλιάδα, Τρίκαλα Κορινθίας αλλά και σε Πάτρα^[4][5], Τύρναβο^[6] και Άμφισσα.^[7] Την εκλογική διαδικασία αμαύρωσε ο φόνος ενός πολίτη, φίλου του εκλεγέντος δημάρχου στη Νεμέα.^[8] Επεισόδια σημειώθηκαν όμως και στην Αθήνα^[9] πρώτιστα, δευτερευόντως δε στον Πειραιά.

Στην Αθήνα δήμαρχος για δεύτερη συνεχόμενη φορά εκλέχθηκε ο Σπυρίδων Μερκούρης με 10.923 "ναι", έναντι 6.293 του αντιπάλου του (Κ. Αγγελόπουλος) ενώ συμβολικά μετείχε και ο Κ. Γουρδέλης^[10][11]. Το αποτέλεσμα των εκλογών στην Αθήνα προκάλεσε την οργή του τότε πρωθυπουργού της χώρας Δημ. Ράλλη, όπως και την απογοήτευση του επικεφαλής του "Εθνικού Κόμματος" Θεόδ. Δηλιγιάννη^[12] Ο Μερκούρης ανέλαβε τα καθήκοντά του στις 31 Δεκεμβρίου.

Στον Πειραιά επικράτησε ο Παύλος Δαμαλάς που υπερίσχυσε των Αθ. Μουτσόπουλου, κατόπιν ενστάσεως που υπέβαλε για δωροδοκίες, πλαστογραφίες (έως και ψήφοι 500 νεκρών καταγγέλθηκαν ^[13][14][15]) και αλλοίωση των αποτελεσμάτων^[16][17] (αρχικά πάντως ανακοινώθηκε νίκη του Μουτσόπουλου^[18]), Σ. Κριτσίλη, Αλ. Μελετόπουλου και Πέτρου Μουτσόπουλου. Ο Π. Δαμαλάς ανέλαβε επίσημα στις 22 Δεκεμβρίου 1903.

Στην Πάτρα επικράτησε και πάλι ο Δημήτριος Βότσης, όπως και στα 1899. Στο Βόλο εξελέγη ο κ. Γεωργιάδης σε βάρος των κ.κ. Λαναρά και Μαρκίδη. Στο Μεσολόγγι εκλέχθηκε ο "τρικουπικός" υποψήφιος, Σωκράτης Στάικος.^[19] Αμφότεροι είχαν επίσης επικρατήσει και στα 1899.^[20]

• Όλοι οι δήμαρχοι της Αθήνας