Η βεστινιανή ή ουιστινιανή γλώσσα (ISO 639-3: xvs[1]) είναι αρχαία γλώσσα η οποία ομιλούνταν από την ιταλική φυλή των Ουηστίνων κατά την περίοδο 250 με 100 π.χ. της μέσης ρωμαϊκής δημοκρατίας. Το γνωστό σώμα κειμένων της αποτελείται από μονάχα 2 επιγραφές, και η ονομασία της φυλής θεωρείται πως είναι ρωμαϊκό εξώνυμο. Βάσει των λιγοστών πληροφοριών για την γλώσσα, δεν μπορεί να ταξινομηθεί περαιτέρω από το ότι είναι μια από τις ιταλικές γλώσσες. Αποτελεί μια από τις πολλές γλώσσες οι οποίες ομιλούνταν στις περιοχές των Απεννίνων όρων και υπάρχουν πολύ λίγα διαθέσιμα στοιχεία για αυτές, και γενικά είναι γνωστές και ως ελάσσονες διάλεκτοι, χωρίς να είναι δυνατό να ταξινομηθούν.[2]
Η μια από τις επιγραφές ανακαλύφθηκε στην περιοχή του Ναβέλλι στο Αμπρούτσο, και χρονολογείται στα μέσα του 3ου αιώνα π.Χ.:[3]
Βεστινιανό κείμενο:
- t.vetio | duno | didet | herclo | iovio | brat | data
Μετάφραση στα λατινικά:
- T. Vetius donum dedit Herculi Jovio. Grate data.
Μετάφραση:
- Ο Τίτος Βέτιος έδωσε (αυτό ως) δώρο στον Ηρακλή Γιόβιο. Δόθηκε με ευγνωμοσύνη.
Παραπομπές
Εξωτερικοί σύνδεσμοι