Ο απλός έρπης είναι ιογενής λοίμωξη που προκαλείται από τον ιό του απλού έρπητα.[1] Οι λοιμώξεις κατηγοριοποιούνται με βάση το μέρος του σώματος που έχει μολυνθεί.[5] Ο επιχείλιος έρπης προσβάλει το πρόσωπο ή το στόμα.[5] Μπορεί να προκαλέσει μικρές φυσαλλίδες που συρρέουν ή να εμφανιστεί απλώς με πονόλαιμο.[2][6] Ο έρπης των γεννητικών οργάνων, μπορεί να έχει ελάχιστα συμπτώματα ή να σχηματίσει φυσαλλίδες που σπάνε και σχηματίζουν μικρά έλκη.[1] Αυτά συνήθως επουλώνονται σε διάστημα δύο έως τεσσάρων εβδομάδων.[1] Μυρμήγκιασμα ή διαπεραστικός πόνος μπορεί να εμφανιστούν πριν τη δημιουργία των φυσαλλίδων.[1] Ο έρπης εμφανίζει περιοδικότητα, με περιόδους ενεργού νόσου που ακολουθούνται από περιόδους χωρίς συμπτώματα.[1] Το πρώτο επεισόδιο συνήθως είναι πιο σοβαρό και μπορεί να συνοδεύεται από πυρετό, μυϊκούς πόνους, πρησμένους λεμφαδένες και πονοκεφάλους.[1] Με την πάροδο του χρόνου, τα επεισόδια ενεργού νόσου μειώνονται σε συχνότητα και βαρύτητα.[1] Άλλες διαταραχές που προκαλούνται από τον απλό έρπητα περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων: την ερπητική παρωνυχία όταν αφορά τα δάχτυλα,[7] τον οφθαλμικό έρπητα,[8] την ερπητική εγκεφαλίτιδα[9] και τον νεογνικό έρπητα στην περίπτωση προσβολής νεογνού.[10]
Υπάρχουν δύο τύποι του ιού του απλού έρπητα, ο τύπος 1 (HSV-1) και ο τύπος 2 (HSV-2).[1] Ο HSV-1 προκαλεί συχνότερα λοιμώξεις γύρω από το στόμα, ενώ ο HSV-2 προκαλεί συχνότερα λοιμώξεις των γεννητικών οργάνων.[2] Μεταδίδονται με άμεση επαφή με τα σωματικά υγρά ή τις βλάβες ενός μολυσμένου ατόμου.[1] Η μετάδοση μπορεί να συμβεί ακόμα κι όταν δεν υπάρχουν συμπτώματα.[1] Ο έρπης των γεννητικών οργάνων ταξινομείται ως σεξουαλικά μεταδιδόμενη λοίμωξη.[1] Μπορεί να μεταδοθεί σε βρέφος κατά τη διάρκεια του τοκετού.[1] Μετά τη μόλυνση, ο ιός μεταφέρεται κατά μήκος των αισθητήριων νεύρων στα σώματα των νευρικών κυττάρων, όπου παραμένουν δια βίου.[2] Αιτίες υποτροπής μπορεί να περιλαμβάνουν: μειωμένη ανοσοποιητική λειτουργία, στρες και έκθεση στο ηλιακό φως.[2][3] Ο έρπης του στόματος και των γεννητικών οργάνων συνήθως διαγιγνώσκεται με βάση τα συμπτώματα που παρουσιάζονται.[2] Η διάγνωση μπορεί να επιβεβαιωθεί με καλλιέργεια του ιού ή ανίχνευση DNA του έρπητα σε υγρό από τις φυσαλλίδες.[1] Ο έλεγχος του αίματος για αντισώματα έναντι του ιού μπορεί να επιβεβαιώσει μια προηγούμενη λοίμωξη, αλλά θα είναι αρνητικός σε νέες λοιμώξεις.[1]
Η πιο αποτελεσματική μέθοδος για την αποφυγή λοιμώξεων των γεννητικών οργάνων είναι η αποφυγή του κολπικού, του στοματικού και του πρωκτικού σεξ.[1] Η χρήση προφυλακτικού μειώνει τον κίνδυνο.[1] Η καθημερινή λήψη αντιιικών φαρμάκων από κάποιον που έχει τη λοίμωξη μπορεί επίσης να μειώσει την εξάπλωση.[1] Δεν υπάρχει διαθέσιμο εμβόλιο[1] και από τη στιγμή που κάποιος μολυνθεί, δεν υπάρχει οριστική θεραπεία.[1]Η λήψη παρακεταμόλης (ακεταμινοφαίνης) και η χρήση τοπικά λιδοκαΐνης μπορούν να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων.[2] Οι θεραπείες με αντιιικά φάρμακα όπως η ακικλοβίρη ή η βαλασικλοβίρη μπορούν να μειώσουν τη βαρύτητα των συμπτωματικών επεισοδίων.[1][2]
Τα ποσοστά λοίμωξης είτε με HSV-1 είτε με HSV-2 σε παγκόσμιο επίπεδο είναι μεταξύ 60% και 95% στους ενήλικες.[4] Η μόλυνση από HSV-1 συμβαίνει συνήθως κατά την παιδική ηλικία.[1] Τα ποσοστά και των δύο αυξάνονται με την πάροδο τη ηλικίας.[4] Το ποσοστό λοίμωξης με HSV-1 είναι μεταξύ 70% και 80% σε πληθυσμούς με χαμηλό κοινωνικοοικονομικό επίπεδο και 40% έως 60% σε πληθυσμούς με υψηλό κοινωνικοοικονομικό επίπεδο.[4] Υπολογίζεται ότι 536 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως (16% του πληθυσμού) ζούσαν με τον HSV-2 το 2003, με τα μεγαλύτερα ποσοστά να αφορούν τις γυναίκες και άτομα που ζουν στον αναπτυσσόμενο κόσμο.[11] Οι περισσότεροι άνθρωποι με HSV-2 δεν γνωρίζουν ότι έχουν μολυνθεί.[1] Η ονομασία προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη ἕρπης<ἕρπω, και αναφέρεται στον τρόπο εξάπλωσης των φυσαλίδων.[12] Το όνομα δεν σχετίζεται με την ασυμπτωματική περίοδο της λοίμωξης.[13]
↑ 3,03,1Elad S; Zadik Y; Hewson I και άλλοι. (August 2010). «A systematic review of viral infections associated with oral involvement in cancer patients: a spotlight on Herpesviridea». Support Care Cancer18 (8): 993–1006. doi:10.1007/s00520-010-0900-3. PMID20544224.
↑Steiner, I; Benninger, F (December 2013). «Update on herpes virus infections of the nervous system.». Current Neurology and Neuroscience Reports13 (12): 414. doi:10.1007/s11910-013-0414-8. PMID24142852.
↑Stephenson-Famy, A; Gardella, C (December 2014). «Herpes Simplex Virus Infection During Pregnancy.». Obstetrics and Gynecology Clinics of North America41 (4): 601–14. doi:10.1016/j.ogc.2014.08.006. PMID25454993.
.jpg)