Οι βασιλείς της Καστίλης και της Αραγωνίας πέρα από τα κοινά ενδιαφέροντα δημιούργησαν ισχυρή συμμαχία μεταξύ τους, ο Αλφόνσος ο Τροβαδούρος παντρεύτηκε στη Σαραγόσα τη Σάντσα της Καστίλης αδελφή του βασιλιά Σάντσο του Επιθυμητού.[8] Οι δυο βασιλείς συναντήθηκαν στην Καθόρλα (1179) και συμφώνησαν να μοιράσουν τις κατακτήσεις τους στις κοιλάδες του ποταμού Σεγούρα, οι νότιες περιοχές όπως η Ντένια περιήλθαν στην Αραγωνία. Συναντήθηκε με τον Σάντσο ΣΤ΄ της Ναβάρρας και συμφώνησαν με τη «Συνθήκη της Σανγκουέζα» (1168) να μοιράσουν μεταξύ τους την Ταϊφά της Λισαβόνας και τη Μούρθια.
Κατακτήσεις βόρεια των Πυρηναίων
Η υπογραφή του Αλφόνσου Β΄ της Αραγωνίας στην ίδια μορφή με του γιου του Πέτρου
Την εποχή του Αλφόνσου Β΄ η κυριαρχία της Αραγωνίας βόρεια από τα Πυρηναία έφτασε στο μέγιστο σημείο της, αυτό δείχνουν οι στενές σχέσεις που είχαν η Αραγωνία, η Βαρκελώνη και η Οξιτανία με το Στέμμα της Αραγωνίας. Το βασίλειο του ενσωμάτωσε όχι μονάχα την Προβηγκία που κατέκτησε από την ανήλικη ξαδέλφη του Ντους Β΄ της Προβηγκίας (1166) αλλά επίσης τη Σερδάνια (1168) και τη Ρουσιγιόν (1172).[6][9] Η εμπλοκή του στις υποθέσεις της Λανγκντόκ που θα κοστίσει τη ζωή στον διάδοχο του Πέτρο Β΄ θα φέρει στον ίδιο μεγάλη ευημερία με εμπορική έκρηξη στην περιοχή και εποικισμό νέων κατοίκων από τα νότια.
Από το 1186 είχε αρχίσει να μεταφέρει την εξουσία του και στη Σαρδηνία ιδιαίτερα στο τοπικό πριγκιπάτο της Αρμπορέα. Ο Αλφόνσος ο Τοβαδούρος βοήθησε μια ξαδέλφη του χήρα του πρίγκιπα Μπάρισον Α΄ να ανεβάσει στο πριγκιπάτο τον Ούγο εγγονό από τη μεγαλύτερη κόρη της που βρισκόταν σε σύγκρουση με τον Πέτρο.
Δωρεές σε μοναχούς
Ο Αλφόνσος Β΄ έκανε μεγάλες δωρεές σε μοναχούς από το Τάγμα των Κιστερκιανών στις όχθες του ποταμού Έβρου στην περιοχή της Αραγωνίας. Το «Μοναστήρι της Πέτρας» (ντε Πιέδρα) ιδρύθηκε στις όχθες του ποταμού Πιέδρα με 13 μοναχούς που μεταφέρθηκαν από τη Μονή Πομπλέτ, ήταν το πρώτο Κιστερκιανό αβαείο στην περιοχή (1194). Το μοναστήρι της Ρουέντα που ιδρύθηκε αργότερα (1102) με τις πιο σύγχρονες τεχνολογίες της εποχής χρησιμοποίησε το νερό του ποταμού με στόχο την παραγωγή θέρμανσης. Ο Αλφόνσος Β΄ της Αραγωνίας πέθανε στο Περπινιάν (1196).
Τροβαδούρος
Ο Αλφόνσος Β΄ ήταν περίφημος τροβαδούρος, έγραψε πολλές μπαλάντες και είχε στενές σχέσεις με τον Άγγλο βασιλιά Ριχάρδο τον Λεοντόκαρδο. Ένας στίχος που είχε συντεθεί από τον ίδιο αποτελεί θέμα της ποιητικής συλλογής σχετικά με τον προβληματισμό σχετικά με το πόσο είναι ατιμωτικό για μια γυναίκα να έχει εραστή έναν πλουσιότερο άντρα.[10]
Οι ερωτικές σχέσεις του Αλφόνσου Β΄ έγιναν αντικείμενο πολλών τροβαδούρων σχετικά με την απόφαση του να προτιμήσει να παντρευτεί μια φτωχή πριγκίπισσα από το βασίλειο της Καστίλης αντί για την Ευδοκία Κομνηνή του Μονπελιέ, την πάμπλουτη ανιψιά του Βυζαντινού αυτοκράτοραΜανουήλ Α΄ Κομνηνού.
Οικογένεια
Ο τάφος του Αλφόνσου Β΄ της Αραγωνίας στη Μονή Πομπλέτ
↑"Alfonso II el Casto, hijo de Petronila y Ramón Berenguer IV, nació en Huesca en 1157;". Cfr. Josefina Mateu Ibars, María Dolores Mateu Ibars (1980). Colectánea paleográfica de la Corona de Aragon: Siglo IX-XVIII, σ.546
↑Gerardo II of Rosellon (1164–1174) willed in his testament that "the entire Rosellon I give to my lord the king of Aragón" for the loyalty that he had in his sovereign, Alphonso II, who was immediately recognized as king in Perpignan. See José Ángel Sesma Muñoz (2000). La Corona de Aragón. Zaragoza: CAI (Colección Mariano de Pano y Ruata, 18), σσ. 59–60.
↑Ruth Harvey and Linda Paterson. "The Troubadour Tensos and Partimens. A Critical Edition", Κέιμπριτζ 2010, σσ. 699-705
Πηγές
Antonio Ubieto Arteta (1987). Historia de Aragón. Creación y desarrollo de la Corona de Aragón
Benito Vicente de Cuéllar (1995), «Los "condes-reyes" de Barcelona y la "adquisición" del reino de Aragón por la dinastía bellónida»
Luis Suárez Fernández (1976). Historia de España Antigua y Media. Madrid: Rialp
