Ο Αλ Γκορ, γεννήθηκε στις 31 Μαρτίου 1948, στην Ουάσινγκτον Π.Κ. των ΗΠΑ και είναι γιος του Άλμπερτ Γκορ του πρεσβύτερου (ο οποίος διατέλεσε αργότερα, Γερουσιαστής των ΗΠΑ για το Τενεσί) και της δικηγόρου Πολίν ΛαΦον Γκορ. Μεγάλωσε στην Ουάσινγκτον και στην Καρθαγένη του Τενεσί.
Σπουδές
Φοίτησε στο κολέγιο του "St. Albans School" στην Ουάσινγκτον (1956-1965). Το 1965, έγινε δεκτός στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ στο οποίο σπούδασε Κυβερνητικές και Πολιτικές Επιστήμες, από το οποίο έλαβε πτυχίο (BA) το 1969.
Αποφοιτώντας από το Χάρβαρντ, στρατολογήθηκε για τον Πόλεμο του Βιετνάμ. Το 1970, έλαβε στρατιωτική εκπαίδευση στη στρατιωτική βάση Φορτ Ντιξ στο Νιου Τζέρσεϊ. Πήγε στο Βιετνάμ στις 2 Ιανουαρίου 1971 όπου παρέμεινε έως τον Μάιο του 1971, όπου και έλαβε απαλλαγή.
Ο ίδιος αν και θεώρησε ότι ήταν «μεγάλη τιμή» να υπηρετήσει τις ΗΠΑ, διαφώνησε έντονα ως προς τον Πόλεμο του Βιετνάμ.
Εργασία
Από το 1971 έως το 1976, ο Αλ Γκορ, εργάστηκε ως Δημοσιογράφος, στην "The Tennessean" μια εφημερίδα που εδρεύει στο Νάσβιλ του Τενεσί.
Επανεκλέχθηκε στο αξίωμα του Γερουσιαστή, στις εκλογές του 1990, με ποσοστό 67,7%.[19]
Ο Αλ Γκορ, ως μέλος του Κογκρέσου (Βουλή και Γερουσία), θεωρήθηκε μετριοπαθής Δημοκρατικός.
Υποψηφιότητα για το Προεδρικό Χρίσμα των Δημοκρατικών, 1988
Στις προκριματικές εκλογές του Δημοκρατικού Κόμματος για την Προεδρία των ΗΠΑ, το 1988, ο Γκορ έθεσε υποψηφιότητα για το Προεδρικό Χρίσμα των Δημοκρατικών, ενάντια στους Μάικλ Δουκάκη, Τζο Μπάιντεν, Γκάρι Χαρτ, Ντικ Γκέπαρντ και Τζέι Τζάκσον, στις οποίες ήρθε τρίτος, ύστερα από τον Τζέι Τζάκσον και τον Μάικλ Δουκάκη, που κατάφερε να κερδίσει το Χρίσμα.[20]
Ο Γκορ ήταν αρχικά διστακτικός να είναι ο συνυποψήφιος του Μπιλ Κλίντον στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ του 1992, αλλά μετά από σύγκρουση του, με την κυβέρνηση του Τζορτζ Χ.Ο. Μπους για θέματα θερμότητας του πλανήτη, αποφάσισε να αποδεχτεί την υποψηφιότητά του για τη θέση του Αντιπροέδρου των ΗΠΑ. Ο Κλίντον δήλωσε ότι επέλεξε τον Γκορ, λόγω της εμπειρίας του στην εξωτερική πολιτική, τη συνεργασία με το περιβάλλον και τη δέσμευσή του για την οικογένειά του. Ο Γκορ, θεωρήθηκε μια από τις καλύτερες και πιο στρατηγικές επιλογές συνυποψηφίου, στη σύγχρονη πολιτική ιστορία των ΗΠΑ.
Στις 20 Ιανουαρίου 1993, ο Αλ Γκορ, ορκίζεται 45οςΑντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, στο Καπιτώλιο των ΗΠΑ. Ο Γκορ με την παρουσία του, και την παραχώρηση εξουσιών που του είχαν δοθεί από τον Κλίντον, ισχυροποίησε σημαντικά τη θέση του Αντιπροέδρου. Ο Αλ Γκορ, έγινε ο κύριος σύμβουλος και στενός συνεργάτης του Μπιλ Κλίντον.
Ο Αλ Γκορ, χαρακτηρίστηκε κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του, ως ένας "σοβαρός" και "τίμιος" Αντιπρόεδρος, ο οποίος υπερασπίστηκε και βοήθησε τον "φίλο" του Μπιλ Κλίντον, παρά τις περιστασιακές διαφωνίες που είχαν σε διάφορα θέματα. Επιπλέον, ο Γκορ, κατά την Αντιπροεδρία του, έλαβε σημαντικές περιβαλλοντικές και τεχνολογικές πρωτοβουλίες σε νομοσχέδια.[23]
Υποψήφιος Πρόεδρος των ΗΠΑ, 2000
Προεδρική εκστρατεία 2000
Το εκλογικό λογότυπο των Γκορ-Λίμπερμαν, το 2000.
Οι συζητήσεις για την επικείμενη υποψηφιότητα του Αλ Γκορ για την Προεδρία των ΗΠΑ το 2000, ξεκίνησαν ήδη από τον Ιανουάριο του 1998. Ο ίδιος επιβεβαίωσε αυτές τις φημολογίες, στις 9 Μαρτίου 1999, σε συνέντευξή του στο CNN. Στις 16 Ιουνίου 1999, ανακοίνωσε επίσημα την υποψηφιότητά του για το Προεδρικό Χρίσμα του Δημοκρατικού Κόμματος, για τις εκλογές του 2000, στην Καρχηδόνα του Τενεσί.
Ο Αλ Γκορ, κατάφερε να λάβει το Προεδρικό Χρίσμα των Δημοκρατικών στο Εθνικό Συνέδριο του Δημοκρατικού Κόμματος στις 17 Αυγούστου 2000, επικρατώντας του πρώην Γερουσιαστή του Νιου Τζέρσεϊ Μπιλ Μπράντλεϊ, έτσι έγινε Υποψήφιος του Δημοκρατικού Κόμματος για την Προεδρία των ΗΠΑ.[24][25] Στις 13 Αυγούστου 2000, ανακοίνωσε συνυποψήφιό του και υποψήφιο Αντιπρόεδρο, τον Γερουσιαστή των ΗΠΑ από το Κονέκτικατ, Τζο Λίμπερμαν.
Ο Γκορ, σε προεκλογική ομιλία το 2000.
Εκλογές του 2000
Ιστορικό των εκλογών στη Φλοριντα
Το βράδυ των προεδρικών εκλογών των ΗΠΑ της 7ης Νοεμβρίου 2000, λίγο πριν ολοκληρωθεί η καταμέτρηση στην πολιτεία της Φλόριντα, όλα τα μεγάλα τηλεοπτικά δίκτυα (CNN, FOX, NBC, ABC,CBS) γύρω στις 8:00 μ.μ. EST, ανακοίνωσαν νικητή της πολιτείας και κατ'επέκταση νικητή των Προεδρικών εκλογών, τον Αλ Γκορ έναντι του Ρεπουμπλικανού ανθυποψηφίου του, Τζορτζ Ο. Μπους.
Όμως στην ψηφοφορία, ο Μπους άρχισε να παίρνει προβάδισμα στη Φλόριντα, και μέχρι τις 10:00 μ.μ. EST τα δίκτυα είχαν ανακαλέσει τις προβλέψεις τους και επανέφεραν τη Φλόριντα πίσω στις "αναποφάσιστες" πολιτείες.
Στις περίπου 2:30 π.μ. στις 8 Νοεμβρίου, με το 85% των ψήφων να έχει καταμετρηθεί στη Φλόριντα και ο Μπους να προηγείται του Γκορ με περισσότερες από 100.000 ψήφους, τα δίκτυα δήλωσαν ότι ο Μπους είχε κερδίσει τη Φλόριντα και ως εκ τούτου εξελέγη Πρόεδρος. Όμως, το υπολειπόμενο 15% που απέμενε να καταμετρηθεί, προέρχονταν από τρεις ισχυρά Δημοκρατικές κομητείες (Miami-Dade, Broward και Palm Beach) και καθώς ολοκληρώνονταν η καταμέτρηση σε αυτές, ο Γκορ άρχισε να κερδίζει τον Μπους. Μέχρι τις 4:30 π.μ., αφού μετρήθηκαν όλες οι ψήφοι, ο Γκορ είχε μειώσει το περιθώριο του Μπους σε λιγότερο από 2.000 ψήφους και τα τηλεοπτικά δίκτυα, αποφάνθηκαν ότι ο Μπους κέρδισε τη Φλόριντα και την προεδρία. Ο Γκορ, ο οποίος ιδιωτικά παραχώρησε νωρίτερα τις εκλογές στον Μπους, απέσυρε την παραχώρησή του.
Το τελικό αποτέλεσμα στη Φλόριντα ήταν αρκετά κρίσιμο, έτσι κρίθηκε αναγκαία, εκ νέου καταμέτρηση (με μηχάνημα) σύμφωνα με την πολιτειακή νομοθεσία. Το προβάδισμα του Μπους, μειώθηκε σε μόλις πάνω από 300 ψήφους όταν ολοκληρώθηκε την επομένη των εκλογών. Όμως, τελικά έγιναν δεκτά μόνο ψηφοδέλτια που είχαν κατατεθεί την ημέρα των εκλογών. Έτσι αυτό, αύξησε αργότερα το περιθώριο του Μπους σε 930 ψήφους.
Το Ανώτατο Πολιτειακό Δικαστήριο της Φλόριντα, παρέτεινε την προθεσμία επανακαταμετρήσεων έως τις 26 Νοεμβρίου 2000, μια απόφαση που ακυρώθηκε αργότερα από το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ.
Η κομητεία του Miami-Dade, σταμάτησε τελικά την επανακαταμέτρηση και υπέβαλε ξανά το αρχικό του σύνολο στο κρατικό συμβούλιο, ενώ η κομητεία του Palm Beach, απέτυχε να τηρήσει την παρατεταμένη προθεσμία, μεταφέροντας τα ολοκληρωμένα αποτελέσματα επαναφοράς στις 7 μ.μ., τα οποία η πολιτειακή υπουργός εσωτερικών της Φλόριντα, Κάθλιν Χάρις, απέρριψε. Στις 26 Νοεμβρίου, το κρατικό συμβούλιο της Φλόριντα, πιστοποίησε τον Μπους ως νικητή των εκλογέων της Φλόριντα με 537 ψήφους.
Ύστερα από όλα αυτά τα γεγονότα, ο Γκορ, αμφισβήτησε επίσημα τα πιστοποιημένα αποτελέσματα. Μια απόφαση του Ανώτατου Πολιτειακού Δικαστηρίου της Φλόριντα, διέταξε την εκ νέου καταμέτρηση πάνω από 70.000 ψήφων που είχαν προηγουμένως απορριφθεί ως ψήφοι από τις μηχανές καταμέτρησης. Την επόμενη μέρα, το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ, ακύρωσε την απόφαση του Ανώτατου Πολιτειακού Δικαστηρίου της Φλόριντα, και στις 12 Δεκεμβρίου 2000, το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ, με ψηφοφορία 5-4, αποφάσισε την οριστική λήξη των καταμετρήσεων στη Φλόριντα, και ο Τζορτζ Μπους, ανακηρύχθηκε νικητής της πολιτείας και των εκλογών.[26]
Εθνικά αποτελέσματα
Ο χάρτης των εκλογών του 2000.
Ύστερα από το πρωτοφανές εκλογικό θρίλερ, που έλαβε χώρα στη Φλόριντα, ο Τζορτζ Ο. Μπους, έχοντας 246 εκλέκτορες, έλαβε τις 25 εκλεκτορικές ψήφους της Πολιτείας, και έτσι εξελέγη Πρόεδρος των ΗΠΑ, με οριακή νίκη 271 εκλεκτόρων, έναντι 266 του Αλ Γκορ.
Ο Αλ Γκορ, στις εκλογές, ήρθε πρώτος στη λαϊκή ψήφο με 547.398 ψήφους περισσότερες από τον Τζορτζ Μπους, όμως έχασε το εκλεκτορικό κολλέγιο (266 έναντι 271). Συνολικά, έλαβε 50.999.897 ψήφους και ποσοστό 48.38%.[27]
Ήταν ο μοναδικός υποψήφιος Πρόεδρος, που έλαβε τον υψηλότερο αριθμό εκλεκτορικών ψήφων (266) -μόλις 4 λιγότερες από το "εισιτήριο των 270 στην προεδρία-, και τελικά έχασε. Και ο τέταρτος, που κέρδισε τη λαϊκή ψήφο και χάνει τελικά το εκλεκτορικό κολέγιο.
Παρόλα αυτά, παραμένει ακόμη και σήμερα το αποτέλεσμα στην πολιτεία της Φλόριντα, αμφιλεγόμενο.[28]
Ύστερα από την Πολιτική
Ο Αλ Γκορ, το 2006 σε ομιλία για την υπερθέρμανση του πλανήτη.
Μετά την Προεδρία Κλίντον (1993-2001), ο Μπιλ Κλίντον και ο Γκορ, διατήρησαν μια άτυπη δημόσια απόσταση για οκτώ χρόνια, αλλά επανενώθηκαν, τον Αύγουστο του 2009.
Επίσης, κατά την Προεδρία του Μπους (2001-2009), άσκησε κριτική προς τις πολιτικές που είχε υιοθετήσει.[23]
Ταινία "An Inconvenient Truth" (2006)
Το 2006, ο Αλ Γκορ, πρωταγωνίστησε στην ταινία "An Inconvenient Truth" ("μια άβολη αλήθεια") του Ντέιβις Γκούγκενχαϊμ, η οποία έλαβε Βραβείο Όσκαρ Καλύτερου Ντοκιμαντέρ. Κατά την τελετή απονομής των βραβείων, ο Γκορ και ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο, μίλησαν από κοινού για το "πράσινο" και για το περιβάλλον. Ύστερα από τη βράβευση και το ντοκιμαντέρ, ο Γκορ, έλαβε πολύ υψηλά ποσοστά δημοφιλίας στις Ηνωμένες Πολιτείες.[29][30]
Περιβαλλοντισμός
Ο Γκορ, από νωρίς (1976), έγινε ακτιβιστής των περιβαλλοντικών ζητημάτων. Τα επόμενα χρόνια, και ιδιαίτερα τα χρόνια ύστερα από την ενασχόλησή του με την πολιτική, ασχολήθηκε εκτενώς με τα περιβαλλοντικά θέματα, διοργανώνοντας συνέδρια, ομιλίες και συναυλίες, που είχαν κεντρικό θέμα την προστασία του περιβάλλοντος και την κλιματική αλλαγή.
Το 1970, παντρεύτηκε στην Ουάσινγκτον, τη Μαίρη Ελίζαμπεθ "Τίπερ" Άιτσισον, με την οποία απέκτησαν τέσσερα παιδιά (1973, 1977, 1979 και 1982). Τον Ιούνιο του 2010, έλαβαν από κοινού διαζύγιο.
Το 2013, ανακοίνωσε ότι είναι αυστηρά χορτοφάγος (Vegan).
↑Klarman, Michael J. (December, 2001). «Bush v. Gore Through the Lens of Constitutional History». California Law Review (California Law Review) 89, No. 6 (6): 1721–1765.
.jpg)
