Ο Αμπού αλ-Αμπάς Αχμάντ ιμπν αλ-Χασάν αλ-Μουσταντί (αραβικά: أبو العباس أحمد بن الحسن المستضيء, γνωστός περισσότερο με το βασιλικό όνομα (laqab) Αλ-Νασίρ λι-Ντιν Αλάχ (6 Αυγούστου 1158 - 5 Οκτωβρίου 1225) ή απλά ως αλ- Νασίρ, ήταν ο 34ος χαλίφης των Αββασιδών στη Βαγδάτη από το 1180 μέχρι το τέλος του. Το laqab του κυριολεκτικά σημαίνει "εκείνος που δίνει τη νίκη στη θρησκεία του Θεού". Συνέχισε τις προσπάθειες τού παππού του αλ-Μουκταφί για την αποκατάσταση τού Χαλιφάτου στον αρχαίο κυρίαρχο ρόλο του, και επέτυχε ένα εκπληκτικό ποσοστό νικών, καθώς ο στρατός του κατέκτησε ακόμη και τμήματα του Ιράν.[2] Σύμφωνα με την ιστορικό Αγγέλικα Χάρτμαν, ο αλ-Νασίρ ήταν ο τελευταίος αποτελεσματικός χαλίφης των Αββασιδών. [3]
Ο Σιχάμπ αλ-Ντίν Ουμάρ αλ-Σουραβαρντί ορίστηκε ως Σαϊχ αλ-Ισλάμ από τον αλ-Νασίρ.
Η Σχολή της Βαγδάτης, γνωστό και ως αραβική σχολή, ήταν μία με επιρροή σχολή ισλαμικής τέχνης, που αναπτύχθηκε κατά τη διάρκεια του 12ου αι. στην Αββασιδική πρωτεύουσα της Βαγδάτης.
↑Hanne, Eric J. (2007). Putting the Caliph in His Place: Power, Authority, and the Late Abbasid Caliphate. Fairleigh Dickinson University Press. σελ. 204. ISBN978-0-8386-4113-2.