Sopwith Buffalo

Το Sopwith Buffalo ήταν βρετανικό θωρακισμένο μαχητικό/αναγνωριστικό αεροσκάφος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Επρόκειτο για ένα μονοκινητήριο διπλάνο το οποίο ανέπτυξε [Sopwith Aviation Company]] με σκοπό να εκτελεί αναγνωριστικές αποστολές πετώντας χαμηλά πάνω από τα χαρακώματα όντας προστατευμένο από τα εχθρικά πυρά χάρη στη θωράκισή του. Κατασκευάστηκαν μονάχα δύο πρωτότυπα και δεν εντάχθηκε σε παραγωγή διότι με το τέλος της σύρραξης δεν υπήρχε πλέον ανάγκη για τέτοιο αεροσκάφος.

Τον Ιούλιο του 1918 το βρετανικό Υπουργείο Αεροπορίας ζήτησε από τη Sopwith, η οποία ήδη κατασκεύαζε το θωρακισμένο μονοθέσιο μαχητικό/εγγύς υποστήριξης Sopwith Salamander, να αναπτύξει ένα θωρακισμένο διθέσιο αεροσκάφος για την εκτέλεση της επικίνδυνης αποστολής της περιπολίας στη γραμμή του μετώπου.^[1] Ο ρόλος αυτός περιλάμβανε πτήσεις σε χαμηλό ύψος πάνω από το πεδίο της μάχης για τον εντοπισμό και τη διατήρηση επαφής με τις επιτιθέμενες δυνάμεις, διατηρώντας έτσι τους διοικητές ενήμερους για την εξέλιξη της μάχης. Τα αεροσκάφη που τον επιτελούσαν ήταν εκτεθειμένα σε σφοδρό αντιαεροπορικό πυρ, κυρίως ελαφρών όπλων από τα εχθρικά χαρακώματα, με αποτέλεσμα να υφίστανται βαριές απώλειες.^[2][3]

Η πρόταση της Sopwith ήταν το 3F.2 Buffalo, ένα μονοκινητήριο διπλάνο με ξύλινες πτέρυγες προερχόμενος από το προγενέστερο μαχητικό Bulldog. Όπως και στο Salamander, το εμπρόσθιο τμήμα της ατράκτου ήταν κατασκευασμένο από πλάκες θωράκισης, βάρους περίπου 340 kg, η οποία στο κάτω μέρος της ατράκτου ήταν πάχους 8 mm ενώ στα πλευρά και το εμπρόσθιο τμήμα ήταν 5 mm. Το θωρακισμένο κιβώτιο εκτεινόταν μέχρι το κόκπιτ του παρατηρητή, προστατεύοντας έτσι τους ιπταμένους, τις δεξαμενές καυσίμου και τους σωλήνες, το καρμπυρατέρ και τα μαγνητοδυναμό.^[3][4]

Το πρώτο πρωτότυπο πέταξε στις 19 Σεπτεμβρίου 1918^[3] και στάλθηκε στη Γαλλία για αξιολόγηση στο πεδίο στις 27 του ίδιου μήνα.^[5] Το δεύτερο πρωτότυπο, του οποίου η θωράκιση είχε επεκταθεί περισσότερο προς τα πίσω, πέταξε τον Οκτώβριο.^[3] Παρόλο που οι δοκιμές έδειξαν ότι το Buffalo είχε καλή απόδοση και φαινόταν πως ήταν εξαιρετικό για τον συγκεκριμένο ρόλο, το τέλος του πολέμου ματαίωσε και τα σχέδια ένταξής του σε παραγωγή. Τα δύο πρωτότυπα στάλθηκαν στην 43η Μοίρα της RAF η οποία είχε τη βάση της στην Κολωνία αλλά υπέστησαν γρήγορα ζημιές σε ατυχήματα.^[2][5]

• Bruce, J. M. British Aeroplanes 1914-18. London:Putnam, 1957.
• Bruce, J. M. "The First British Armoured Brigade",Part 3. Air International, April 1979, Vol 16 No. 4. Bromley, UK:Fine Scroll Publishing. pp. 182–190, 199–200.
• Mason, Francis K. The British Fighter since 1912. Annapolis, Maryland, USA:Naval Institute Press, 1992. (ISBN 1-55750-082-7).
• "Milestones:The Sopwith Machines". Flight, 6 February 1919. pp. 163–174.
• Robertson, Bruce. Sopwith-The Man and his Aircraft. Letchworth, UK:Air Review, 1970. (ISBN 0-900435-15-1).