NGC 1264

Συντεταγμένες: Sky map 03h 17m 59.6s, 41° 31′ 13″

NGC 1264
Εικόνα του NGC 1264 από το SDSS.
Παρατηρησιακά Δεδομένα (εποχή J2000)
ΑστερισμόςΠερσέας
Ορθή Αναφορά03h 17m 59.6s[1]
Απόκλιση41° 31′ 13″[1]
Μετατόπιση προς το ερυθρό0.010827[1]
Ηλιοκεντρική ακτινική ταχύτητα3246 km/s[1]
Απόσταση146 Mly (44,7 Mpc)[1]
Ομάδα ή σμήνος γαλαξιώνΣμήνος του Περσέα
Φαινόμενο μέγεθος (V)16.0[1]
Χαρακτηριστικά
Τύπος ΓαλαξίαSBab[1]
Διάμετρος~50,300 ly (15,41 kpc) (εκτιμώμενη)[1]
Φαινόμενη διάμετρος (V)1.2 x 1.1[1]
Άλλες ονομασίες
MCG 7-7-50, PGC 12270, UGC 2643[1]
Δείτε επίσης: Γαλαξίες, Κατάλογος γαλαξιών

Ο NGC 1264 είναι χαμηλής επιφανειακής λαμπρότητας[2] ραβδωτός σπειροειδής γαλαξίας[3] ο οποίος απέχει περίπου 145 εκατομμύρια έτη φωτός[2] και βρίσκεται στον αστερισμό Περσέα.[4] Ανακαλύφθηκε από τον αστρονόμο Γκυγιώμ Μπιγκουρντάν (Guillaume Bigourdan) στις 19 Οκτωβρίου 1884[5] και ανήκει στο Σμήνος γαλαξιών του Περσέα.[6][5]

Παραπομπές

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 «NASA/IPAC Extragalactic Database». Results for NGC 1264. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2018. 
  2. 2,0 2,1 «NGC 1264». http://simbad.u-strasbg.fr/simbad/sim-id?Ident=NGC++1264. Ανακτήθηκε στις 2018-06-17. 
  3. «Your NED Search Results». ned.ipac.caltech.edu. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2018. 
  4. «Revised NGC Data for NGC 1264». spider.seds.org. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2018. 
  5. 5,0 5,1 «New General Catalog Objects: NGC 1250 - 1299». cseligman.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2018. 
  6. Brunzendorf, J.; Meusinger, H. (October 1, 1999). «The galaxy cluster Abell 426 (Perseus). A catalogue of 660 galaxy positions, isophotal magnitudes and morphological types» (στα αγγλικά). Astronomy and Astrophysics Supplement Series 139 (1): 141–161. doi:10.1051/aas:1999111. ISSN 0365-0138. Bibcode1999A&AS..139..141B. 

Αναφορές

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα NGC 1264 στο Wikimedia Commons