Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 06/06/2021.
Το Chevrolet Advance-Design είναι μια σειρά ελαφρών και μεσαίων φορτηγών της Chevrolet, ο πρώτος σημαντικός επανασχεδιασμός μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Το αντίστοιχο συγγενικό μοντέλο της GMC ήταν το GMC New Design. Χαρακτηρίστηκε ως ένα μεγαλύτερο, ισχυρότερο και πιο κομψό φορτηγό σε σύγκριση με την προηγούμενη σειρά AK. Τα φορτηγά Advance Design έφτασαν στην αγορά το Σάββατο 28 Ιουνίου 1947 και πωλήθηκαν με διάφορες μικρές αλλαγές με την πάροδο των ετών έως και τις 25 Μαρτίου 1955, όταν τα φορτηγά της σειράς Task Force αντικατέστησαν τη γκάμα μοντέλων.
Ο ίδιος βασικός σχεδιασμός χρησιμοποιήθηκε για όλα τα φορτηγά στον όμιλο της General Motors τότε, συμπεριλαμβανομένου του Suburban, των πάνελ φορτηγών, των canopy express και των cab over (φορτηγών «χωρίς μούρη»). Τα cab over χρησιμοποιούσαν την ίδια βασική διαμόρφωση καμπίνας και παρόμοια μπροστινή μάσκα, αλλά επίσης υιοθέτησαν ένα πιο μακρύ και ψηλότερο καπό και διαφορετικά φτερά. Η μοναδική καμπίνα πάνω από τα φτερά και το καπό απαιτούσε μια προσαρμοσμένη περιοχή καλύμματος που καθιστά τα φορτηγά cab-over και τις καμπίνες των μουρωτών φορτηγών ασυμβίβαστες μεταξύ τους, ενώ όλες οι καμπίνες φορτηγών όλων των βαρών εναλλάσσονται.
Από το 1947 έως το 1955, τα φορτηγά Chevrolet ήταν τα νούμερο ένα σε πωλήσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες, με τις εκδόσεις που είχαν αλλάξει επωνυμία που πωλούνταν στα σημεία της GMC.
Το ωφέλιμο φορτίο για την έκδοση pick-up ήταν περίπου 500 κιλά ενώ για τα βαρύτερα φορτηγά μεσαίου τύπου ανέβηκε στους 2-3 τόνους.
Στην Ευρώπη, η καμπίνα του χρησιμοποιήθηκε για το μεταπολεμικό Opel Blitz, και στην Βρετανία το φορτηγό έγινε η βάση για το Bedford TA και μετά το Bedford TJ. Αυτά τα φορτηγά ήταν μερικώς μεγαλύτερα από το αμερικάνικο φορτηγό, αλλά για πρακτικούς λόγους χρησιμοποιούσαν πιο οικονομικούς κινητήρες, καταλληλότερους για τις ανάγκες της ευρωπαϊκής αγοράς, αντί για τους αμερικανικούς 6-κύλινδρους σε σειρά (I6).[1][2][3]
Κάποιες βαρύτερες εκδοχές του φορτηγού παράχθηκαν έως το 1959, αν και ειδικότερα η παραγωγή στη Βραζιλία συνέχισε έως το 1964.[4]
Το στυλ του Advance Design έγινε η έμπνευση για 2 ρετρό σχεδίασης οχήματα της σύγχρονης ιστορίας, το Chevrolet SSR και το Chevrolet HHR.
Διαφορές
1947: Ρεζερβουάρ βενζίνης στην πλευρά της καρότσας του συνοδηγού. Δεν υπάρχουν παράθυρα εξαερισμού στις πόρτες. Τα πλαϊνά εμβλήματα του καπού γράφουν "Chevrolet" με "Thriftmaster" ή "Loadmaster" από κάτω. Αριθμοί σειράς: EP 1⁄2 τόνου, ER 3⁄4 τόνου, & ES 1 τόνου. Τα ραδιόφωνα ήταν αρχικά διαθέσιμα στα φορτηγά Chevrolet ως επιλογή "in dash" (στο ταμπλό) στο στυλ αμαξώματος "Advance-Design".[5]
1948: Το χειροκίνητο κιβώτιο ταχυτήτων τοποθετείται πλέον στην κολόνα αντί στο δάπεδο. Κωδικοί σειριακών αριθμών: FP1⁄2 τόνου, FR3⁄4 τόνου και FS 1 τόνου.
1949: Το ρεζερβουάρ βενζίνης είναι τώρα τοποθετημένο όρθιο πίσω από το κάθισμα στην καμπίνα. Νέοι κωδικοί σειράς: GP1⁄2 τόνου, GR3⁄4 τόνου και GS 1 τόνου.
1950: Τα τηλεσκοπικά αμορτισέρ αντικαθιστούν τον τύπο μοχλού δράσης. Αυτήν είναι η τελευταία χρονιά για τον εξαερισμό του καπακιού από την πλευρά του οδηγού, η λαβή του είναι πλέον επίπεδη από χάλυβα, όχι καφέ πόμολο όπως τα προηγούμενα χρόνια. Κωδικοί νέου σειριακού αριθμού: HP 1⁄2 τόνων, HR 3⁄4 τόνων και HS 1 τόνου.
1951: Οι πόρτες έχουν πλέον παράθυρα εξαερισμού. Αλλαγή στα μέσα του έτους από καρότσα 9 σανίδων σε 8 σανίδων ανά καρότσα. Ήταν η τελευταία σεζόν για το ταχύμετρο με μέγιστη ένδειξη τα 80 μίλια την ώρα (129 χιλιόμετρα την ώρα), τα χρωμιωμένα πόμολα λαβής παραθύρων και το χρωμιωμένο κουμπί των υαλοκαθαριστήρων. Νέοι κωδικοί σειριακού αριθμού: JP 1⁄2 τόνου, JR 3⁄4 τόνου και JS 1 τόνου.
1952: Οι εξωτερικές χειρολαβές των θυρών είναι πλέον τύπου κουμπιού, σε αντίθεση με το προηγούμενο στιλ στροφής προς τα κάτω. Νέο ταχύμετρο με μέγιστη ένδειξη τα 90 μίλια την ώρα (145 χιλιόμετρα την ώρα) και η επένδυση του ταμπλό είναι πλέον βαμμένη αντί για επένδυση με χρώμιο. Στα μέσα του έτους, η Chevrolet σταματά να χρησιμοποιεί την ονομασία 3100-6400 στο καπό και αλλάζει σε βυσσινί τα πόμολα των παραθύρων και το κουμπί των υαλοκαθαριστήρων. Κωδικοί νέου σειριακού αριθμού: KP1⁄2 τόνου, KR3⁄4 τόνου, & KS 1 τόνου.
1953: Η τελευταία σεζόν (model year) για τον εξακύλινδρο κινητήρα 216. Τα εμβλήματα στο πλάι του καπό τώρα έχουν μόνο 3100, 3600, 3800, 4400 ή 6400 με μεγάλα γράμματα. Πινακίδα ταυτότητας πόλων πόρτας τώρα μπλε με ασημί γράμματα (τα προηγούμενα μοντέλα χρησιμοποιούσαν μαύρη πινακίδα με ασημί γράμματα). Την προηγούμενη σεζόν χρησιμοποιήθηκαν ξύλινα μπλοκ ως στηρίγματα κρεβατιού. Νέοι κωδικοί σειράς: H 1⁄2 τόνου, J 3⁄4 τόνου, & L 1 τόνου.
1954: Η μοναδική σεζόν που έλαβαν χώρα σημαντικές αλλαγές στο σχεδιασμό. Το παρμπρίζ είναι τώρα κυρτό μονοκόμματο γυαλί χωρίς κεντρική κάθετη διαχωριστική λωρίδα. Αναθεωρημένο τιμόνι. Αναθεωρημένος πίνακας ελέγχου. Τα κάγκελα καρότσας φορτίου, παλαιότερα υπό γωνία, τώρα οριζόντια. Πίσω φώτα στρογγυλά αντί για ορθογώνια. Η μπροστινή γρίλια άλλαξε από πέντε οριζόντιες ράβδους σε σχέδιο εγκάρσιας ράβδου που συνήθως αναφέρεται ως μάσκα «μύτης ταύρου», παρόμοια με τη σύγχρονη μάσκα των φορτηγών της Dodge. Καθιερώνεται ο κινητήρας 235, σταθερά 6-κύλινδρος σε σειρά (I6). Οι κωδικοί σειριακού αριθμού παρέμειναν αμετάβλητοι από το 1953. Το 4-τάχυτο υδραυλικό αυτόματο κιβώτιο Hydramatic διατίθεται για πρώτη φορά ως επιλογή, με έξτρα χρέωση (προηγουμένως προσφέρονταν μόνο χειροκίνητα κιβώτια).
1955: Παρόμοιο με τη σεζόν του 1954, εκτός από τα επανασχεδιασμένα εμβλήματα στο καπό και τον σύγχρονο ανοιχτό άξονα μετάδοσης κίνησης στη θέση του κλειστού σωλήνα ροπής. Οι κωδικοί σειριακού αριθμού αμετάβλητοι από το 1953 και το 1954.
1948 Chevrolet Thriftmaster pickup (αγροτικό)
Chevrolet Advance Design του 1951
Chevrolet 3100 του 1954
GMC 100 του 1954
Chevrolet 3100 βαν του 1951
Chevrolet 3100 βαν με τροχούς και ελαστικά που προστέθηκαν μετά την αγορά
Η σειρά GMC HC είναι μια έκδοση μεσαίου/βαρέως τύπου του φορτηγού Chevrolet/GMC Advance Design. Διαθέσιμο είτε ως φορτηγό πλατφόρμας είτε ως τράκτορας, η σειρά HC χρησιμοποίησε την καμπίνα του pick-up φορτηγού GMC New Design, αλλά το συνδύασε με ένα μεγαλύτερο σασί βαρέως τύπου, μεγαλύτερους τροχούς και την προσθήκη μιας σειράς 6 -κύλινδροι και κινητήρες V8 GMC και Detroit Diesel.
Τα αερόφρενα ήταν ένα χαρακτηριστικό που περιλαμβανόταν σε αυτό το φορτηγό. Το HC είχε συνολικό βάρος 12.000 κιλών ή 25.000 κιλών ανάλογα με την έκδοση του φορτηγού. Αυτό το μοντέλο φορτηγού κέρδισε το παρατσούκλι "Fat cab". Παρήχθη επίσης μια έκδοση "χωρίς μούρη" βασισμένη στη σειρά HC, με το όνομα σειρά HF, αν και κέρδισε το παρατσούκλι ευρέως "Cannonball" μετά από μια τηλεοπτική σειρά που την παρουσίαζε. Συνέχισε μέχρι το 1958, όταν αντικαταστάθηκε από το GMC F/D «Crackerbox», τον προκάτοχο του GMC Astro.