Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|3|01|2025}}
Πλήρως ορατός σε γεωγραφικά πλάτη μεταξύ +0° and −90°
Ο Χαμαιλέων (λατινικά: Chamaeleon, συντομογραφίαCha) είναι αστερισμός, ένας από τους 12 που δημιούργησαν οι Pieter Dirkszoon Keyser και Frederick de Houtman μεταξύ των ετών 1595 και 1597, και πρωτοεμφανίσθηκε στην Ουρανομετρία του Johann Bayer το 1603. Είναι ένας από τους 88 επίσημους αστερισμούς που θέσπισε η Διεθνής Αστρονομική Ένωση. Είναι νότιος αστερισμός, αόρατος από την Ελλάδα, και συνορεύει με τους παρακάτω έξι αστερισμούς: Τρόπις, Ιπτάμενος Ιχθύς, Τράπεζα, ΟκτάςΠτηνόν και Μυία. Σχετικώς μικρός και ασήμαντος αστερισμός, είχε ενσωματωθεί από τον Pontanus στην Treatise του John Chilmead με τη Μυία ως «ο χαμαιλέων με τη μύγα» (η μύγα είναι και στην πραγματικότητα τροφή αυτού του ζώου, του χαμαιλέοντα). Αλλά ο Ιούλιος Σίλερ μετέβαλε εντελώς τον χαρακτήρα του αστερισμού ενώνοντάς τον με το Πτηνόν και τη Μυία και σχηματίζοντας από το σύνολο τη βιβλική Εύα.
Στην Κίνα κάποιοι αστέρες του Χαμαιλέοντος συναποτελούσαν το Seaou Tow, μικρό μέτρο όγκου ή κουτάλα, που φαίνεται πράγματι να απεικονίζουν οι αστέρες α, θ, η, ι, ζ και μ στο δυτικό μισό του σημερινού μας αστερισμού.
Οι φωτεινότεροι αστέρες
Δεν υπάρχει στον αστερισμό αστέρας φωτεινότερος του τέταρτου μεγέθους, και κανένας δεν έχει ιδιαίτερο όνομα, παρ'όλα αυτά ο Γκουλντ του απέδιδε 50 αστέρες μέχρι έβδομου μεγέθους.
Το ανοικτό «Σμήνος του ήτα Χαμαιλέοντος» περιέχει 30 ως 50 αστέρες συγκεντρωμένους σε ένα χώρο διαμέτρου περίπου τριών ετών φωτός. Το σμήνος έχει φαιν.μέγεθος 5 και απέχει από τη Γη 315 έτη φωτός.
Ο γαλαξίαςNGC 2915 είναι αμυδρός νάνος σπειροειδής που βρίσκεται μόλις έξω από την Τοπική Ομάδα, σε απόσταση 15 εκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη.
Η έκρηξη ακτίνων γGRB 990510, που καταγράφηκε στις 10 Μαΐου1999 (όπως υποδηλώνει και το όνομα) προερχόμενη από εκτιμώμενη απόσταση 9 δισεκατομμυρίων ετών φωτός, υπήρξε η πρώτη της οποίας μετρήθηκε η πόλωση του ορατού φωτός που εξέπεμψε.