PROFILPELAJAR.COM

Τοπικό Διαστρικό Νέφος
Νεφέλωμα
	θερμό υδρογόνο χαμηλής πυκνότητας
	Διάγραμμα των τοπικών νεφών ύλης μέσα από τα οποία κινείται το Ηλιακό Σύστημα, με τα βέλη να υποδηλώνουν την κατεύθυνση της κίνησης.
Δεδομένα παρατήρησης
Απόσταση	0 ly (0 pc)
Φυσικά χαρακτηριστικά
Διαστάσεις	30 ly (9,2 pc)
Προσδιορισμοί	Τοπικός Νέφος, Local Cloud, LIC

Το Τοπικό Διαστρικό Νέφος (αγγλικά: Local Interstellar Cloud ή LIC), είναι το διαστρικό νέφος το οποίο εκτείνεται σε απόσταση περίπου 30 ετών φωτός (9,2 παρσέκ) και εντός του κινείται το Ηλιακό Σύστημα στο οποίο βρίσκεται η Γη. Είναι άγνωστο εάν ο Ήλιος βρίσκεται εντός του νέφους ή εντός της περιοχής όπου το νέφος αλληλεπιδρά με το γειτονικό νέφος G.^[2]

Δομή

Η δομή εντός της οποίας βρίσκεται το Ηλιακό Σύστημα ονομάζεται Τοπική Φυσαλίδα, μια περιοχή χαμηλής πυκνότητας του γαλαξιακού διαστρικού μέσου.^[3] Εντός της περιοχής της φυσαλίδας βρίσκεται το Τοπικό Διαστρικό Νέφος, μια περιοχή η οποία διαθέτει υψηλότερη πυκνότητα υδρογόνου. Ο Ήλιος βρίσκεται κοντά στην άκρη του νέφους, και εκτιμάται πως βρέθηκε εκεί κάποια στιγμή μεταξύ 44.000 και 150.000 έτη πριν, ενώ θεωρείται πως θα παραμείνει στην περιοχή για άλλα 10.000 με 20.000 έτη.

Το νέφος έχει θερμοκρασία περίπου 6.730 °C (7.000 K, 12.140 °F),^[4] η οποία είναι παρόμοια με την επιφάνεια του Ήλιου. Ωστόσο η θερμοχωρητικότητα του είναι πολύ χαμηλή καθώς έχει χαμηλή πυκνότητα (4.9/cu in).^[3]^[5]

Το νέφος κατευθύνεται προς τα έξω με κατεύθυνση τον σύνδεσμο Σκορπιού-Κενταύρου, ο οποίος είναι αστρικός σύνδεσμος εντός του οποίου σχηματίζονται νέοι αστέρες.^[6]^[7]

Αλληλεπίδραση με το ηλιακό μαγνητικό πεδίο

Το 2009, η εξέταση των δεδομένων από την διαστημοσυσκευή Βόγιατζερ 2 υποδήλωσε πως η μαγνητική ισχύς του τοπικού νέφους ήταν πολύ μεγαλύτερη από ότι αναμενόταν, στα 370 με 550 πίκο τέσλα (pT), με τις προηγούμενες εκτιμήσεις να είναι 180 με 250 pT. Το χαρακτηριστικό αυτό πιθανώς εξηγεί το γιατί το νέφος αυτό εξακολουθεί να υπάρχει ακόμα παρά τις πιέσεις που του ασκούνται από τους ανέμους οι οποίοι απομάκρυναν την Τοπική Φυσαλίδα.^[8]

Η αλληλεπίδραση του νέφους με την Γη εμποδίζεται από τον ηλιακό άνεμο και το ηλιακό μαγνητικό πεδίο.^[4]

Παραπομπές

↑ ^1,0 ^1,1 «NAME LIC». SIMBAD. Centre de données astronomiques de Strasbourg. Ανακτήθηκε στις 15 Μαρτίου 2014.
↑ Gilster, Paul (1 Σεπτεμβρίου 2010). «Into the Interstellar Void». Centauri Dreams.
↑ ^3,0 ^3,1 «Our Local Galactic Neighborhood». Interstellar Probe Project. NASA. 2000. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουλίου 2017.
↑ ^4,0 ^4,1 «Near-Earth Supernovas». NASA Science. NASA. 6 Ιανουαρίου 2003. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Μαΐου 2017. Ανακτήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 2011.
↑ Boulanger, F.; Cox, P.; Jones, A. P. (2000). «Course 7: Dust in the Interstellar Medium». Στο: Casoli, F.; Lequeux, J.; David, F., επιμ. Infrared Space Astronomy, Today and Tomorrow. 70. Les Houches Physics School. Grenoble, France. August 3–28, 1998., p. 251. Bibcode: 2000isat.conf..251B.
↑ Nemiroff, R.· Bonnell, J., επιμ. (10 Φεβρουαρίου 2002). «The Local Interstellar Cloud». Astronomy Picture of the Day. NASA. Ανακτήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2016.
↑ Nemiroff, R.· Bonnell, J., επιμ. (17 Φεβρουαρίου 2002). «The Local Bubble and the Galactic Neighborhood». Astronomy Picture of the Day. NASA. Ανακτήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2016.
↑ Opher, M.; Alouani Bibi, F.; Toth, G.; Richardson, J. D.; Izmodenov, V. V.; Gombosi, T. I. (December 24–31, 2009). «A strong, highly-tilted interstellar magnetic field near the Solar System». Nature 462: 1036–1038. doi:10.1038/nature08567. PMID 20033043. Bibcode: 2009Natur.462.1036O. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2019-10-11. https://web.archive.org/web/20191011131634/http://www-personal.umich.edu/~tamas/TIGpapers/2009/2009_Opher_nature.pdf. Ανακτήθηκε στις 2017-07-11.