Όπως και στα γειτονικά νησιά, η πλειοψηφία του πληθυσμού είναι Μελανήσιοι[1] ενώ οι ανθρωπολόγοι αναγνωρίζουν συνολικά έντεκα ξεχωριστές εθνογλωσσικές ομάδες στο Τιμόρ. Η μεγαλύτερη ομάδα είναι αυτή των Ατόνι στο δυτικό Τιμόρ, και των Τετούμ στο κεντρικό και ανατολικό Τιμόρ.[2] Οι περισσότεροι ιθαγενείς πληθυσμοί του Τιμόρ μιλούν γλώσσες που ανήκουν στην Αυστρονησιακή γλωσσική ομάδα, οι οποίες ομιλούνται ευρέως στο Ινδονησιακό αρχιπέλαγος. Μη-Αυστρονησιακές γλώσσες της περιοχής αποτελούν αυτή που ομιλείται στη Χαλμαχέρα (στις Μολούκες) και στη Δυτική Νέα Γουινέα.[2]
Επίσημη γλώσσα του Ανατολικού Τιμόρ είναι η Τετούμ και τα Πορτογαλικά, ενώ στο Δυτικό Τιμόρ επίσημη γλώσσα είναι τα Ινδονησιακά.
Ο χριστιανισμός είναι η κυρίαρχη θρησκεία στη νήσο του Τιμόρ, αποτελώντας το 90% του πληθυσμού του νησιού. Στην πλειοψηφία τους είναι Ρωμαιοκαθολικοί και στα δύο κομμάτια του νησιού, υπερτερώντας αριθμητικά από τους Προτεστάντες στο Δυτικό Τιμόρ με αναλογία 3:2. Το υπόλοιπο 10% μοιράζεται σε Μουσουλμάνους και Ανιμιστές.
Οι μεγαλύτερες πόλεις του νησιού είναι η Κουπάνγκ στο Δυτικό Τιμόρ της Ινδονησίας και οι πρώην αποικιακές πόλεις της Πορτογαλίας, Μπακάου και Ντίλι στο Ανατολικό Τιμόρ, με την τελευταία να αποτελεί και πρωτεύουσα της χώρας.
