Ταξιάρχες Μυτιλήνης Λέσβου

Συντεταγμένες: 39°4′9.001″N 26°34′18.998″E / 39.06916694°N 26.57194389°E / 39.06916694; 26.57194389

Ταξιάρχες ή Καγιάνι
Ταξιάρχες ή Καγιάνι is located in Greece
Ταξιάρχες ή Καγιάνι
Ταξιάρχες ή Καγιάνι
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα[1]
ΠεριφέρειαΒορείου Αιγαίου
Περιφερειακή ΕνότηταΛέσβου
ΔήμοςΜυτιλήνης
Δημοτική ΕνότηταΜυτιλήνης
Γεωγραφία
ΝομόςΛέσβου
Υψόμετρο175
Πληθυσμός
Μόνιμος1.087
Έτος απογραφής2021
δεδομένα

Οι Ταξιάρχες είναι οικισμός της Λέσβου στο Βόρειο Αιγαίο.[2][3]

Γεωγραφικά - ιστορικά στοιχεία

Οι Ταξιάρχες βρίσκονται στο βορειοανατολικό τμήμα του νησιού, στις παρυφές ενός κατάφυτου από ελιές λόφου και σε υψόμετρο 175 μέτρων με πανοραμική θέα προς τις ακτές της Μικράς Ασίας[4] αλλά και το λιμάνι της Μυτιλήνης. Απέχουν περίπου 6 χλμ. Ν.-ΝΑ. από το λιμάνι ενώ βορειοανατολικά είναι η Βαρειά, νοτιοανατολικά το Αεροδρόμιο Μυτιλήνης και νότια η Αγία Μαρίνα. Το χωριό πήρε το όνομά του από την εκκλησία του Ταξιάρχη με το ιδιαίτερο ξυλόγλυπτο τέμπλο της και είναι γνωστό στην περιοχή για τις ταβέρνες του.[5]

Η παλιά του ονομασία είναι Καγιάνι (kaya, γεν. kayanin = λόφος στα τουρκικά) και αναφέρεται για πρώτη φορά το 1773, σύμφωνα με καταγραφή του Α΄ κώδικα της Μητροπόλεως Μυτιλήνης. Την ίδια περίπου χρονολογία (1754) φέρει και μια οθωμανική επιγραφή σε βρύση που βρίσκεται πάνω από το παλιό γραφείο της κοινότητας. Στη φορολογική απογραφή του 1840 καταγράφονται 85 χριστιανικές οικογένειες, ενώ το 1908 οι οικογένειες αυξάνονται στις 160 περίπου. Στην ελληνική απογραφή του 1928 βρέθηκαν να μένουν στο χωριό 521 κάτοικοι, ενώ μεταπολεμικά ο πληθυσμός μειώθηκε. Το 1951 το χωριό είχε 464 κατοίκους και το 1981 373.[4]

Η εκκλησία των Ταξιαρχών

Ο Ιερός Ναός των Ταξιαρχών αποτελεί θρησκευτικό αξιοθέατο και κέντρο αναφοράς της γύρω περιοχής. Άρχισε να χτίζεται το 1903 και τέλειωσε το 1958, με βάση το γνωστό σχέδιο του αρχιτέκτονα Αργυρίου Αδαλή, που εφαρμόστηκε και στους ναούς του Αγίου Θεράποντα, της Παναγίας Ακλειδιού και της Γέννησης της Θεοτόκου Παναγιούδας. Από τις πηγές της περιοχής υδρεύτηκε από τη δεκαετία 1771 - 1880 και μετά η πόλη της Μυτιλήνης, έργο που αποδίδεται στον τότε αρχιναύαρχο του οθωμανικού στόλου Χασάν πασά Τζεζάερλη, του οποίου το όνομα έφεραν μέχρι πρότινος κάποιες από τις πηγές.[4] Πρόκειται για σταυροειδή ναό με τρούλο γοτθικού ρυθμού. Η εικόνα του Ταξιάρχη, με ύψος μεγαλύτερο από 2 μέτρα, κατασκευάστηκε από μαστίχα και κερί πριν 800 χρόνια περίπου ενώ ο Αρχάγγελος ήταν ζωγραφισμένος στον τοίχο της ανατολικής πλευράς του ναού. Το μέρος του τοίχου που είχε την τοιχογραφία του Αρχαγγέλου παρέμεινε άθικτο όταν χρειάστηκε να γίνει ο νέος μεγαλύτερος ναός.[6]

Διοικητικά στοιχεία

Αναφέρονται επίσημα, μετά την απελευθέρωση της Λέσβου, με την παλιά ονομασία από την Τουρκοκρατία ως Καγιάνι το 1918 στο ΦΕΚ 116Α - 28/05/1918 να ορίζεται έδρα της ομώνυμης νεοϊδρυθείσας κοινότητας. Το 1955 με το ΦΕΚ 287Α - 10/10/1955 μετονομάστηκε σε Ταξιάρχαι.[7] Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης και την τροποποίησή του Κλεισθένης Ι, αποτελούν κοινότητα[8] που υπάγεται στην Δημοτική Ενότητα Μυτιλήνης του Δήμου Μυτιλήνης. Σύμφωνα με την απογραφή 2021 απογράφησαν 1.087 κάτοικοι[9] ενώ με αυτήν του 2011 είχε 1.107 κατοίκους[10].

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Σημείωση

Στη Λέσβο αλλά στον Δήμο Δυτικής Λέσβου και κοντά στον Μανταμάδο υπάρχει ο συνώνυμος οικισμός Ταξιάρχες.

Παραπομπές

  1. ↑ (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
  2. ↑ Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. 33. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 51. 
  3. ↑ Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα. 56. Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. 1996. σελ. 345. 
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 «ΤΑΞΙΑΡΧΕΣ (Χωριό) ΜΥΤΙΛΗΝΗ - Greek Travel Pages». www.gtp.gr. Ανακτήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 2024. 
  5. ↑ «Μυτιλήνη». Welcome To Lesvos. Ανακτήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 2024. 
  6. ↑ «ΤΑΞΙΑΡΧΕΣ (Καγιάνι)». VresLesvos Home Page | Ηλεκτρονικός επαγγελματικός επιχειρηματικός οδηγός Λέσβου. Ανακτήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 2024. 
  7. ↑ «Ταξιάρχαι». Διοικητικές μεταβολές των ΟΤΑ. Ελληνική Εταιρία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης. Ανακτήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 2024. 
  8. ↑ «Τράπεζα Πληροφοριών Νομοθεσίας: e-nomothesia.gr». 
  9. ↑ «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού απογραφής 2021». σελ. 21957 (σελ. 375 του pdf). 
  10. ↑ «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10818 (σελ. 344 του pdf)