Το Σκιερνιεβίτσε (πολωνικά: Skierniewice) είναι πόλη και η πρωτεύουσα του Πόβιατ Σκιερνιεβίτσε στο Βοεβοδάτο Λοτζ (από το 1999) στην κεντρική Πολωνία. Ο πληθυσμός του είναι 48.327 κάτοικοι (2016).[4] Τα έτη 1975-1998, ήταν η πρωτεύουσα του Βοεβοδάτου Σκιερνιεβίτσε. Η πόλη βρίσκεται σχεδόν στα μισά του δρόμου μεταξύ του Λοτζ και της Βαρσοβίας. Την πόλη διασχίζει το μικρό ποτάμι Γούπια, που ονομάζεται επίσης Σκιερνιέφκα.
Ανακτήθηκε από τους Πολωνούς ως μέρος του βραχύβιου Δουκάτου της Βαρσοβίας το 1806, το 1815 έγινε μέρος της λεγόμενης Πολωνίας του Συνεδρίου και έπεσε στο Ρωσικό Διαμελισμό.[5] Το 1845 άνοιξε ο σιδηρόδρομος Βαρσοβίας-Βιέννης, ο οποίος διερχόταν από το Σκιερνιεβίτσε. Υπό τις πολιτικές εκρωσισμού, πολλοί κάτοικοι συμμετείχαν στην αποτυχημένη πολωνική Ιανουαριανή Εξέγερση τον Ιανουάριο του 1863 και το 1905-1906 πραγματοποιήθηκαν πολωνικές διαδηλώσεις στην πόλη. Στις 15 Σεπτεμβρίου 1884 ήταν το σκηνικό για τη συνάντηση της Συμμαχίας των Τριών Αυτοκρατόρων. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1890 υπήρξε σημαντική επιχειρηματική ανάπτυξη στην πόλη. Εμφανίστηκαν δύο εργοστάσια τούβλων, ένα ζυθοποιείο, ένα μηχανικό πριονιστήριο, ένα εργοστάσιο πλακιδίων, ένας μεγάλος μύλος, κ.λπ.. Επιπλέον, χτίστηκε ένα σύγχρονο νοσοκομείο και μερικά σχολεία. Ο σιδηρόδρομος, καθώς και η στρατιωτική (ρωσική) φρουρά που είχαν εγκατασταθεί εδώ, είχαν μεγάλη σημασία. Ο Ρώσος τσάρος είχε επίσης ένα αρχοντικό στο Σκιερνιεβίτσε.
Κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου καταλήφθηκε από τη Γερμανία και μετά τον πόλεμο, το 1918, έγινε μέρος του επαναϋφιστάμενου πολωνικού κράτους Ο πληθυσμός αυξήθηκε και η οικονομική ανάπτυξη ξεκίνησε ξανά. Χτίστηκε ένα κτίριο για το δημοτικό συμβούλιο. Ο σιδηροδρομικός σταθμός ξαναχτίστηκε μετά την καταστροφή του πολέμου και το περιφερειακό νοσοκομείο επεκτάθηκε.
Κατά τη διάρκεια της εισβολής στην Πολωνία, η οποία σηματοδότησε την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το Σεπτέμβριο του 1939, οι Γερμανοί επιτέθηκαν στην πόλη, βομβαρδίζοντας το σιδηροδρομικό σταθμό, καθώς και σπίτια, το νοσοκομείο και μια εκκλησία κατά τη διάρκεια μιας εκκλησιαστικής λειτουργίας.[6] Περίπου 150 άνθρωποι σκοτώθηκαν και άλλοι 200 τραυματίστηκαν και 100 κτίρια καταστράφηκαν. Κατελήφθη από τη Βέρμαχτ στις 10 Σεπτεμβρίου 1939 και την επόμενη μέρα τα γερμανικά στρατεύματα πραγματοποίησαν μια εκτέλεση 60 Πολωνών στην πόλη.[7] Στις 11-12 Σεπτεμβρίου, ο Αδόλφος Χίτλερ επισκέφθηκε την πόλη.[5] Κατά τη διάρκεια της κατοχής, οι Γερμανοί δημιούργησαν στρατόπεδο διέλευσης για Πολωνούς κρατούμενους πολέμου, οι οποίοι αργότερα απελάθηκαν στη ναζιστική Γερμανία και ένα γκέτο για τους Εβραίους, οι οποίοι αργότερα απελάθηκαν στο Γκέτο της Βαρσοβίας και σε ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Οι Γερμανοί εκτέλεσαν πάνω από 200 άτομα στην πόλη, ωστόσο, το πολωνικό υπόγειο κίνημα αντίστασης εξακολουθούσε να είναι ενεργό εκεί. Η παραγωγή των υπαρχόντων εργοστασίων μετατράπηκε σε κατασκευή προϊόντων για τη Γερμανία και προσαρμόστηκε στις ανάγκες των Γερμανών. Στις 17 Ιανουαρίου 1945, το Σκιερνιεβίτσε κατελήφθη από τις σοβιετικές δυνάμεις.
Μεταξύ 1945 και 1997, η περιοχή της πόλης αυξήθηκε στο διπλό και ο πληθυσμός αυξήθηκε από 17.524 το 1946 σε 47.188 κατοίκους το 1992. Δημιουργήθηκαν πολλά νέα εργοστάσια και, έτσι, θέσεις εργασίας. Το 1975, δημιουργήθηκε το Βοεβοδάτο Σκιερνιεβίτσε, το οποίο οδήγησε στην ίδρυση ορισμένων ιδρυμάτων. Το 1990, πραγματοποιήθηκαν οι πρώτες ελεύθερες εκλογές για το Δημοτικό Συμβούλιο. Κατά τη διοικητική μεταρρύθμιση του 1999, το Σκιερνιεβίτσε απέκτησε το καθεστώς πόλης με δικαιώματα περιφέρειας, υπό το Βοεβοδάτο Λοτζ.
Η οικονομία της πόλης βασίζεται στη βιομηχανία κλωστοϋφαντουργίας (που χρονολογείται από τον 17ο αιώνα ως κέντρο μοδιστρών) και στην κατασκευή αγροτικών μηχανημάτων και ηλεκτρονικών προϊόντων. Με ένα ινστιτούτο γεωργικής έρευνας, είναι επίσης γνωστό για την καλλιέργεια φρούτων.
↑Μάρια Βαρντζίνσκα, Był rok 1939. Operacja niemieckiej policji bezpieczeństwa w Polsce. Intelligenzaktion, Ινστιτούτο Εθνικής Μνήμης, Βαρσοβία, 2009, σελ. 97 (στα πολωνικά)
