Ο Σάμι Τούομας Χίπια (φινλανδικά: Sami Tuomas Hyypiä) (γενν. 7 Οκτωβρίου 1973) είναι Φινλανδός πρώην επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνιζόταν ως αμυντικός και νυν προπονητής ποδοσφαίρου.
Το 1999, μετακόμισε στη Λίβερπουλ, την ομάδα που υποστήριζε ως παιδί, σε μια συμφωνία αξίας 2,6 εκατομμυρίων λιρών. Γρήγορα καθιερώθηκε στην πρώτη ομάδα, συνεργαζόμενος με τον Στεφάν Ωσό στην άμυνα. Μέχρι το 2001, ήταν τακτικά αρχηγός της ομάδας και εκείνη τη σεζόν η Λίβερπουλ κέρδισε πολλές διακρίσεις, ολοκληρώνοντας ένα κύπελλο τρεμπλ με τα Λιγκ Καπ Αγγλίας, Κύπελλο Αγγλίας και Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, συν την κατάκτηση των ΟΥΕΦΑ Σούπερ Καπ και Κομιούνιτι Σιλντ. Έγινε πρώτος αρχηγός τη σεζόν 2001–02 και ήταν μέλος της ομάδας που κατέκτησε το Λιγκ Καπ το 2003. Ο Στίβεν Τζέραρντ τον αντικατέστησε ως αρχηγός το 2003, αλλά ο Χίπια εξακολουθούσε να είναι περιστασιακά αρχηγός της ομάδας ερήμην του. Ο Χίπια κέρδισε την υψηλότερη ποδοσφαιρική του διάκριση το 2005 ως μέρος της νικηφόρας εκστρατείας του ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ 2004-05 της Λίβερπουλ, όπου η αμυντική του συνεργασία με τον Τζέιμι Κάραγκερ τους βοήθησε να κερδίσουν στον τελικό. Κατά τη διάρκεια των δέκα χρόνων του στη Λίβερπουλ, έγινε αγαπημένος των οπαδών και παραμένει δημοφιλής φιγούρα στο σύλλογο. Από το 2009 έως το 2011, ο Χίπια έπαιξε στη γερμανικήΜπάγερ Λεβερκούζεν, όπου αποσύρθηκε ως παίκτης το 2011.
Ο Χίπια ήταν μια εξέχουσα φυσιογνωμία στην Εθνική Φινλανδίας και επιλέχθηκε πολλές φορές ως Φινλανδός Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς από τους αθλητικούς δημοσιογράφους. Έκανε το ντεμπούτο του το 1992 και, με 105 συμμετοχές πριν αποσυρθεί το 2010, είναι ο τρίτος παίκτης με τις περισσότερες συμμετοχές στην Εθνική Φινλανδίας, μετά τους Γιάρι Λιτμάνεν και Τέεμου Πούκι.
Τη σεζόν 2012–13, επέστρεψε στην Μπάγερ Λεβερκούζεν ως προπονητής της. Μετά από δύο επιτυχημένες σεζόν στην Μπούντεσλιγκα, επέστρεψε στο αγγλικό ποδόσφαιρο το 2014 για μια σύντομη περίοδο ως προπονητής της ομάδας δεύτερης κατηγορίας Μπράιτον εντ Χόουβ Άλμπιον. Από τον Αύγουστο του 2015 έως τον Μάιο του 2016, ήταν προπονητής της ελβετικής ΦΚ Ζυρίχη.
Ο Χίπια έκανε 27 συμμετοχές για την Εθνική Φινλανδίας Κ21. Έκανε το ντεμπούτο του για την Εθνική Φινλανδίας ανδρών εναντίον της Τυνησίας στις 7 Νοεμβρίου 1992, σε ηλικία 19 ετών. Συνέχισε να είναι βασικό μέλος της ομάδας, συμμετέχοντας σε πέντε προκριματικούς του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος και σε τέσσερις προκριματικούς του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Σε ένα φιλικό αγώνα με τη Σουηδία στις 12 Αυγούστου 2009 έγινε ένας από τους τέσσερις παίκτες της Εθνικής Φινλανδίας που έφτασε ποτέ στο ορόσημο των 100 συμμετοχών. Ο Χίπια διαδέχθηκε τον Γιάρι Λιτμάνεν ως αρχηγός της Φινλανδίας το 2008. Δέχτηκε απευθείας κόκκινη κάρτα στον προτελευταίο του αγώνα για ένα φάουλ στο 36ο λεπτό στον Βιορέλ Φρούνζα, καθώς η Φινλανδία έχασε με εκτός έδρας με 2-0 από τη Μολδαβία σε προκριματικό αγώνα.[6] Η τελευταία του συμμετοχή για την εθνική ομάδα ήταν εναντίον της Ουγγαρίας, σε έναν αγώνα για προκριματικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 2012 στις 12 Οκτωβρίου 2010, μια εντός έδρας ήττα με 2–1.
Με συνολικά 105 αγώνες, ο Χίπια κατατάσσεται στη δεύτερη θέση μεταξύ των Φινλανδών παικτών με τις περισσότερες συμμετοχές όλων των εποχών, πίσω μόνο από τον Γιάρι Λιτμάνεν.[7]
