Ο όρος επιστήμη με την ευρεία έννοια αρχικά δήλωνε το οργανωμένο σώμα της εξακριβωμένης και τεκμηριωμένης γνώσης. Ο πρώτος αυτός ορισμός διατυπώνεται στο έργο Θεαίτητος του Πλάτωνα όπου ένας από τους συνομιλητές αναφέρει ότι «έστιν ουν επιστήμη δόξα αληθής μετά λόγου», δηλαδή η επιστήμη αποτελεί βεβαιωμένη με λογικά επιχειρήματα γνώση. Πολλές από τις ανθρώπινες προκαταλήψεις γύρω από τον τρόπο που λειτουργεί το σύμπαν έχουν αμφισβητηθεί κατά καιρούς από τις νέες επιστημονικές ανακαλύψεις.
Στη σύγχρονη εποχή, ο όρος είναι πιο περιορισμένος και δηλώνει το σύστημα απόκτησης γνώσης με βάση την επιστημονική μεθοδολογία που βασίζεται στην επιστημονική έρευνα, καθώς και στην οργάνωση και ταξινόμηση της αποκτώμενης με αυτόν τον τρόπο γνώσης. Διακρίνουμε συνεπώς διαφορετικούς επιστημονικούς τομείς που εντάσσονται συνήθως σε τέσσερις μεγάλες ομάδες, τις θετικές επιστήμες, τις εφαρμοσμένες επιστήμες, τις ανθρωπιστικές επιστήμες και τις κοινωνικές επιστήμες. Ωστόσο πρέπει να σημειωθεί πως η ταξινόμηση αυτή είναι μόνο συμβατική, ενώ δεν είναι σπάνιο ένα επιστημονικό πεδίο να συνθέτει στοιχεία από διαφορετικούς κλάδους.
Όλοι οι τύποι των κωνικών τομών, κατά αύξουσα εκκεντρότητα. Η καμπυλότητα μειώνεται όσο η εκκεντρότητα αυξάνεται.
Η εκκεντρότητα είναι ένα μέγεθος που χαρακτηρίζει κάθε κωνική τομή και κατ' επέκταση, καθώς όλες οι τροχιές σε πεδίο βαρύτητας είναι κωνικές τομές, και την τροχιά ενός ουράνιου σώματος γύρω από ένα άλλο. Ουσιαστικά είναι ένα μέτρο του πόσο η κωνική τομή "απέχει" από το να είναι τέλειος κύκλος. Ειδικότερα,
Μπορείτε να συμμετέχετε σε μια από τις σχετικές βικιεπιχειρήσεις όπως η Επιχείρηση Φυσικές Επιστήμες όπου μπορείτε να βρείτε λήμματα που χρειάζεται να βελτιωθούν, επεκταθούν ή να δημιουργηθούν από την αρχή.
