Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 28/12/2016.

Πιέρ Μεσαίν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Pierre Méchain (Γαλλικά)
Γέννηση	16  Αυγούστου 1744[1][2][3] Λαν
Θάνατος	20  Σεπτεμβρίου 1804[1][2][3] Καστεγιόν δε λα Πλάνα
Αιτία θανάτου	κίτρινος πυρετός
Συνθήκες θανάτου	φυσικά αίτια
Χώρα πολιτογράφησης	Γαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Γαλλικά[4][5]
Σπουδές	Αστεροσκοπείο του Παρισιού
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	αστρονόμος[6] χαρτογράφος μηχανικός μαθηματικός φυσικός[7]
Εργοδότης	Bureau des Longitudes
Οικογένεια
Τέκνα	Jérôme Isaac Méchain
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	διευθυντής (1800–1804, Αστεροσκοπείο του Παρισιού)
Βραβεύσεις	Εταίρος της Βασιλικής Εταιρίας
Συνεργάτης	Jean-Baptiste Joseph Delambre
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Πιερ Φρανσουά Αντρέ Μεσαίν (γαλλικά: Pierre François André Méchain‎‎, 16 Αυγούστου 1744 – 20 Σεπτεμβρίου 1804) ήταν Γάλλος αστρονόμος, γεωδαίτης και χαρτογράφος, ο οποίος, μαζί με τον Σαρλ Μεσιέ, είχε σημαντική συνεισφορά στην πρωτογενή τηλεσκοπική μελέτη των ουράνιων σωμάτων πέρα από το Ηλιακό Σύστημα καθώς και των κομητών.

Ο Πιερ Μεσαίν γεννήθηκε στο Λαόν της Γαλλίας και επέδειξε ξεχωριστές ικανότητες στα Μαθηματικά και τη Φυσική, αλλά υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει τις σπουδές του εξαιτίας της φτώχειας. Ωστόσο, το ταλέντο του στην Αστρονομία έτυχε της προσοχής του Ζερόμ Λαλάντ, που έγινε φίλος του και του έδινε να ξαναδιαβάζει τα κείμενά του για έλεγχο. Ο Λαλάντ εξασφάλισε μια θέση για τον Μεσαίν στο Ναυτικό Κέντρο Χαρτών στις Βερσαλλίες, όπου ο Μεσαίν εργάσθηκε τη δεκαετία του 1770 στην Υδρογραφία και τη χαρτογράφηση των ακτών. Τότε, περί το 1774, συνάντησε τον Σαρλ Μεσιέ και έγιναν φίλοι. Το 1774 ο Μεσαίν δημοσίευσε την πρώτη αστρονομική του μελέτη, πάνω σε μία επιπρόσθηση του Αλντεμπαράν από τη Σελήνη.

Το 1777 ο Μεσαίν νυμφεύτηκε την Barbe-Thérèse Marjou, με την οποία απέκτησαν δύο γιους και μία θυγατέρα. Το 1782 έγινε δεκτός στη Γαλλική Ακαδημία Επιστημών και υπήρξε ο συντάκτης του περιοδικού της Connaissance des Temps από το 1785 μέχρι το 1792. Αυτό είναι το περιοδικό που μεταξύ άλλων δημοσίευσε για πρώτη φορά τον Κατάλογο του Μεσιέ.

Με τις χαρτογραφικές του ικανότητες, ο Μεσαίν εργάσθηκε σε χάρτες της βόρειας Ιταλίας και της Γερμανίας, αλλά σημαντικότερο ήταν το γεωδαιτικό έργο του: μέτρησε το νότιο τμήμα ενός τόξου μεσημβρινού της Γης ανάμεσα στη Δουνκέρκη και τη Βαρκελώνη, αρχίζοντας το 1791. Αυτή η μέτρηση έγινε η βάση της μονάδας μήκους (ένα από τα θεμελιώδη μεγέθη) του Μετρικού Συστήματος, του μέτρου. Ο Μεσαίν και ο Ζαν-Μπατίστ Ντελάμπρ συνάντησαν πολλές δυσκολίες στα ταξίδια τους, κυρίως επειδή αυτά πραγματοποιήθηκαν στην πιο ταραγμένη περίοδο της Γαλλικής Επαναστάσεως. Συνέλαβαν τον Μεσαίν γιατί υποπτεύθηκαν ότι τα επιστημονικά του όργανα ήταν όπλα, αργότερα τον φυλάκισαν στη Βαρκελώνη μετά την κήρυξη πολέμου μεταξύ Γαλλίας και Ισπανίας, και η περιουσία του στο Παρίσι δημεύθηκε κατά την εποχή της Τρομοκρατίας. Μετά την απελευθέρωσή του από την Ισπανία, ο Μεσαίν έζησε στην Ιταλία και επέστρεψε στην πατρίδα του το 1795.

Από το 1799 ήταν διευθυντής του Αστεροσκοπείου των Παρισίων.

Προσωπικές του αμφιβολίες σχετικά με τις μετρήσεις του μεσημβρινού Δουνκέρκης-Βαρκελώνης οδήγησαν τον Μεσαίν να επιστρέψει στο έργο αυτό και να ξαναταξιδέψει στην Ισπανία το 1804, όπου κόλλησε κίτρινο πυρετό και πέθανε στο Castellon de la Plana.

Στον Μεσαίν αποδίδεται η ανακάλυψη 26 ή 27 νεφελωμάτων, αστρικών σμηνών και γαλαξιών, αναλόγως αν συγκαταλεχθεί ο γαλαξίας M102. Οι εξής 18 από αυτές τις ανακαλύψεις συγκαταλέχθηκαν στον Κατάλογο του Μεσιέ:

• M63, ο «Γαλαξίας-Ηλιοτρόπιο» (Sunflower Galaxy)
• M72, σφαιρωτό σμήνος
• M74, ο «Γαλαξίας-Φάντασμα»
• M75, σφαιρωτό σμήνος
• M76, πλανητικό νεφέλωμα
• M77, σπειροειδής γαλαξίας
• M78
• M79, σφαιρωτό σμήνος
• M85
• M94
• M95
• M96
• M97, το πλανητικό «Νεφέλωμα της Κουκουβάγιας»
• Μ98
• M99
• M100
• M101, ο Pinwheel Galaxy
• M102;
• M103

Έξι άλλες ανακαλύψεις του προστέθηκαν «τιμητικά» στον κατάλογο κατά τον εικοστό αιώνα: οι M104, M105, M106, M107, M108 και ο σπειροειδής γαλαξίας M109. Ο Μεσαίν ανακάλυψε επίσης τον NGC 5195, τον συνοδό γαλαξία που καθιστά τον M51 τόσο ξεχωριστό.

Ακόμα ένα «αντικείμενο Μεσιέ» μπορεί ίσως να πιστωθεί στον Μεσαίν, ο γαλαξίας M102. Αλλά ο ίδιος ο Μεσαίν αποκήρυξε επανειλημμένα την παρατήρησή του από το 1783 και μετά ως μια λανθασμένη επανα-παρατήρηση του M101. Από τότε, πολλοί έχουν προτείνει ότι στην πραγματικότητα είχε δει άλλο ουράνιο σώμα (ούτε το 101, ούτε το 102) και έχουν κάνει υποθέσεις σχετικά με το ποιο ήταν. Για περισσότερα, υπάρχει ολόκληρη συζήτηση για το θέμα στη διεύθυνση The M102 Controversy Αρχειοθετήθηκε 2008-02-24 στο Wayback Machine..

Πρέπει να αναφερθεί ότι ο Μεσαίν ποτέ δεν ενδιαφερόταν για σώματα έξω από το Ηλιακό Σύστημα. Ακριβώς όπως και ο Μεσιέ, ενδιαφερόταν μόνο να καταγράψει αντικείμενα που μπορεί να συγχέονταν με κομήτες. Με αυτό τον τρόπο, ο Μεσαίν υπήρξε ο δεύτερος σε αριθμό ανακαλύψεων κομητών στην εποχή του, μετά τον ίδιο τον Μεσιέ.

Συνολικά ανακάλυψε εννέα κομήτες, τους παρακάτω 8 μόνος του και έναν από κοινού με τον Μεσιέ:

• 1781 I
• 1781 II
• 1785 II
• Κομήτης του Ένκε (ανακαλύφθηκε το 1786)
• 1787 I
• 8P/Tuttle (ανακαλύφθηκε το 1790)
• 1799 II
• 1799 III

Σύμφωνα με κάποιες πηγές, ο Μεσαίν ανεκάλυψε 11 κομήτες. Αυτό είναι κατά κάποιο τρόπο δικαιολογημένο, καθώς απέδειξε μαθηματικώς ότι ο Κομήτης του 1532 και ο Κομήτης του 1661 δεν ήταν ένα και το αυτό σώμα.

• Ο αστεροειδής 21785 Μεσαίν (Méchain), που ανακαλύφθηκε το 1999.

• Ντενί Γκετζ: Επιχείρηση Μεσημβρία, ελληνική μετάφραση Θεοδώρα Θυμιοπούλου, εκδ. οίκος Π. Τραυλός, Αθήνα 2002

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα    Πιερ Μεσαίν

• Βιογραφία στις SEDS Messier pages Αρχειοθετήθηκε 2005-11-19 στο Wayback Machine.