Το Πεντάλοφο είναι πεδινό χωριό της Περιφερειακής Ενότητας Αιτωλοακαρνανίας, σε υψόμετρο 20 μέτρων.[2][3] Είναι χτισμένο προσηλιακά πάνω σε δυο μικρούς λόφους, στη δυτική (Ακαρνανική) όχθη του ποταμού Αχελώου, στο δρόμο Αιτωλικού - Αστακού. Γύρω του απλώνεται εύφορη πεδιάδα 5.000 περίπου στρεμμάτων, κατάφυτη από ελιές και περιβόλια με ξινά (πορτοκάλια, λεμόνια) και λογής οπωροφόρα. Η πεδιάδα αυτή βορειοανατολικά και ανατολικά περιρρέεται από τον Αχελώο και ορίζεται νότια από την περιφέρεια Παλαιοκατούνας (σήμερα Λεσινίου), νοτιοδυτικά και δυτικά από το κτήμα Λεσινίου, βορειοδυτικά και βόρεια από την ορεινή περιφέρεια Πενταλόφου, που φθάνει μακριά ως τις περιφέρειες Στρογγυλοβουνίου και Παλαιομάνινας.
Ιστορικά στοιχεία
Η περιοχή κατοικείτο από το β' μισού του 4ου αι. π.X, σύμφωνα με εύρεση αγαλματιδίου της Θεάς Άρτεμις, πιθανολογείται ότι στον τόπο που βρίσκεται το χωριό, ήταν η Αρχαία Μικρά Αινεία ή Οινεία, η οποία πιθανόν να μετονομάσθηκε κατά την πρώτη κάθοδο των Σλαύων, σε Ποδολοβίτσα (η παλιά ονομασία του οικισμού).
Κατά τον Μεσαίωνα έμεινε άγνωστος. Γύρω στα 1400, όταν όλη η Ακαρνανία κυριεύτηκε από τον Κάρολο Α' Τόκκο, τότε ίσως να δόθηκε αντάλλαγμα στον Γραμματέα του ονομαζόμενου Ρώσου (επώνυμο που υπάρχει σήμερα στο χωριό μας).
Όταν το 1449 το κατέλαβαν οι Τούρκοι, ήταν ιδιοκτησία δύο αδελφών, οι οποίοι ήταν Έλληνες τσιφλικάδες. Ο ένας εκ των αδελφών αφιερώνει το μερίδιο του στο Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου Πόρτας (Μπαμπίνης), ο δε άλλος, τουρκέψας, το αφιέρωσε στο Τζαμί. Το μερίδιο του δεύτερου εποπτεύονταν από τους Τούρκους του Βραχωριού, διαδοχικά.
Στις 9 Ιουνίου 1768, κατόπιν αγωγής μοναχών της Μονής Αγίου Γεωργίου Πόρτας, εις το Ιερόν Συμβούλιον, που έγινε ενώπιον του Αχμέτ Αγά και λοιπών Σπαχήδων, ζητούντες με απόφαση την αναγνώριση των ορίων της Μονής. Η απόφαση του Ιεροδικείου ήταν Σολομώντιος, να είναι και οι δύο ιδιοκτήτες των διαφιλονικούμενων χωραφιών, τα οποία είχαν κατά το μισό τίτλους συμμετοχής. Το μέρος προς το ποτάμι, ανήκε στο Τζαμί και μέρος προς το Λεσίνι, στο Μοναστήρι.
Κατά το 1817 το Τούρκικο μερίδιο μοιράστηκε στα δύο, με ιδιοκτήτες κατά 3/4, τον Γιακούμπ Αγά και κατά 1/4, τον Μεχμέτ Μπέη. Συνολικά το χωριό είχε 3 οικισμούς, το Μετόχι, το χωριό του Γερόδουλου και το Παλαιοχώρι. Οι κάτοικοί του, 25 φαμελιές, ή 80 ψυχές, καλλιεργούντες την τούρκικη γη εκ 15 ζευγαριών (χωρίς αμπέλια και ελιές), ή τα μαζώματα χριστιανών εκ των διαφόρων επαρχιών, και ονομάζετο Ποδολοβίτσα, Μολδοβίτσα, Μπουντολοβίτσα ή Τσιφλικάτ.
Το 1819 οι Τούρκοι Μπέηδες έφυγαν από το χωριό και εγκαταστάθηκαν στο Βραχώρι (Αγρίνιο). Διόρισαν Σούμπαση (επιστάτη) του χωριού, ο οποίος έδωσε στους Τούρκους 4.000 γρόσια με διάφορο 15%.
Στις 27 Νοεμβρίου 1840 με διάταγμα (ΦΕΚ 5Α - 08/03/1841, σελ. 22 από 34) ορίστηκαν νέοι δήμοι και έτσι η Ποδολοβίτσα και τα χωριά Κατοχή, Παλαιοκατούνα, Μύλα (Παλαιομάνινα) και Ρίγανη, αποτελούσαν το Δήμο Οινιάδος και κάθε χωριό αποτελούσε Κοινότητα.
Στις 31 Αυγούστου 1912 με διάταγμα (ΦΕΚ 261Α - 31/08/1912, σελ. 8 από 16), η Ποδολοβίτσα έγινε Κοινότητα. Το πρώτο Κοινοτικό Συμβούλιο αποτελούσαν οι Αλέξανδρος Πετρονικολός - Πρόεδρος, Ιωάννης Καπώνης - Μέλος, Ευστάθιος Κατσάνος - Μέλος και Γεράσιμος Κουτρούλης - Μέλος.
Η Ποδολοβίτσα, επειδή το όνομα ήτανε ξενικό, μετονομάστηκε με διάταγμα στις 14 Μαΐου 1928 (ΦΕΚ 81Α - 14/05/1928, σελ. 5 από 8), σε Πεντάλοφο.[4]
Ονομασία Ποδολοβίτσα
Κατά τον Γερμανό Μαξ Βάσμερ, παράγεται από τα παλαιοσλαύικα Po και dove = κατά μήκος κοιλάδος και κατά Άλφρεντ Φίλιπσον, η Ποδολοβίτσα είναι το παλαιότερο Σλάβικο τοπωνύμιο της Ακαρνανίας.
Κατ' άλλη εκδοχή ίσως να παράγεται από το Ρουμάνικο Πόδος = πέρασμα, γεφύρι (λόγω του Αχελώου). Στα Γιουγκοσλαβικά σημαίνει τόπος κυνηγιού.
Χωριά με το όνομα Ποδολοβίτσα, υπάρχουν σήμερα στη Ρωσία, Τσεχοσλοβακία, Πολωνία, Ρουμανία κλπ.(βλέπε Βάσμερ) Στα Μοναστηριακά, Εκκλησιαστικά έγγραφα, απαντάται με το όνομα Μολδοβίτσα.
Ο οικισμός Ποδολοβίτσα, αποσπάται από την Επαρχία Ακαρνανίας, του Νομού Ακαρνανίας και Αιτωλίας και υπάγεται στην Επαρχία Βονίτσης και Ξηρομέρου, του Νομού Ακαρνανίας και Αιτωλίας.
Ο οικισμός Ποδολοβίτσα, αποσπάστηκε στην Επαρχία Βονίτσης και Ξηρομέρου, του Νομού Ακαρνανίας και Αιτωλίας, από την Επαρχία Ακαρνανίας, του Νομού Ακαρνανίας και Αιτωλίας.
Σύσταση της Κοινότητας Ποδολοβίτσας, με την απόσπαση του οικισμού Ποδολοβίτσα, από το Δήμο Οινιάδος και τον ορισμό του ως έδρα της Κοινότητας Ποδολοβίτσας.