Γεννήθηκε τον Μάιο του 1967 στα θερινά ανάκτορα του Τατοΐου στην Αθήνα. Από την πλευρά της μητέρας του, είναι ανιψιός της πρώην βασίλισσας Μαργαρίτας Β΄ της Δανίας και από την πλευρά του πατέρα του, ανιψιός της επίτιμης βασίλισσας Σοφίας της Ισπανίας. Από τη γέννησή του ήταν διάδοχος του ελληνικού θρόνου και πρίγκιπας της Δανίας.
Για τρία χρόνια (1987-1990) υπηρέτησε στον Βρετανικό Στρατό, στη Φρουρά των Σκώτων Βασιλικών Δραγόνων (Royal Scots Dragoon Guard) και αποσύρθηκε με τον βαθμό του υπολοχαγού.[1]
Επαγγελματική δραστηριότητα
Από το 1995 μέχρι το 1997 εργάστηκε στην εταιρεία ναύλωσης πλοίων Charles R. Weber Company Inc. στο τμήμα Επιχειρήσεων και Μάρκετινγκ. Το 1997 συνίδρυσε την Griphon Asset Management, μία εναλλακτική εταιρεία επενδύσεων fund-of-funds. Το 1998, συνίδρυσε την Ivory Capital Group LLC, επενδυτική εταιρεία όπου στόχο έχει την διαχείριση ιδιωτικών επενδύσεων και το 2002 συνίδρυσε την Ortelius Capital Partners LLC, εταιρεία διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων που ειδικεύεται στην επένδυση σε αμοιβαία κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου.
Ο Παύλος Ντε Γκρες εργαζόταν στην Global Family Partners, η οποία ενδιαφερόταν για την εξαγορά του Ιπποδρομιακού στοιχήματος στην Ελλάδα το 2014.[2]
Κοινωνική δραστηριότητα
Από το 2004 είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΙδρύματοςΆννα - Μαρία, το οποίο σκοπό έχει την παροχή βοήθειας σε ομάδες ανθρώπων ή περιοχές που έχουν πληγεί από φυσικές καταστροφές στην Ελλάδα.[3]
Ακόμη, υποστηρίζει το έργο του Prince’s Trust International, έχοντας διατελέσει πρόεδρος της Συμβουλευτικής Επιτροπής από το 2016 έως το 2022, ενώ από το 2023 είναι Αντιπρόεδρος του The King's Trust.[4]
τον Οδυσσέα Κίμωνα Ντε Γκρες στις 17 Σεπτεμβρίου 2004 (2004-09-17) (20 ετών) και
τον Αριστείδη Σταύρο Ντε Γκρες στις 29 Ιουνίου 2008 (2008-06-29) (16 ετών).[εκκρεμεί παραπομπή]
Μετά τον θάνατο του πατέρα του, στις 10 Ιανουαρίου 2023, εκφώνησε τον επικήδειο κατά την κηδεία στον Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών.[8] Μετά από επιμνημόσυνη δέηση στο Ναό της Αναστάσεως στο Τατόι, μετέφερε το φέρετρο του πατέρα του, μαζί με τα αδέλφια του Νικόλαο και Φίλιππο, τους γιους του και τον ανιψιό του, έως το σημείο της ταφής.[9][10] Μετά τη συμπλήρωση 40 ημερών από τον θάνατο του πατέρα του, έδωσε συνέντευξη, μαζί με τη σύζυγό του Μαρί Σαντάλ και τον πρωτότοκο γιο τους Κωνσταντίνο-Αλέξιο, στο γαλλικό περιοδικό Point de Vue.[11] Όταν ρωτήθηκε για τον ρόλο που θεωρεί τον εαυτό του να έχει στην ελληνική κοινωνία, είπε ότι «ο ρόλος μου θα είναι να διατηρήσω το παράδειγμα της οικογένειας». Πρόσθεσε ότι ο πρωτότοκος γιος του Κωνσταντίνος-Αλέξιος δεν θα αναλάβει κανένα επίσημο ρόλο.[12]
Ζει με την οικογένειά του στη Νέα Υόρκη και το Λονδίνο. Από τον θάνατο του πατέρα του και έπειτα, περνά μεγάλο μέρος του χρόνου του και στην Αθήνα.[13][14]
Αναγνώριση της ελληνικής ιθαγένειας
Κατόπιν αιτήματός του στις 19 Δεκεμβρίου 2024, με το οποίο δήλωσε ότι θα έχει το επώνυμο «Ντε Γκρες», του αναγνωρίστηκε η ελληνική ιθαγένεια, η οποία του είχε αφαιρεθεί το 1994.[15][16] Ο νόμος του 1994 έθετε ως όρους για την αναγνώριση της ελληνικής ιθαγένειας μελών της τέως βασιλικής οικογένειας τη δήλωση σεβασμού του Συντάγματος και αναγνώρισης του πολιτεύματος της προεδρευόμενης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, την απουσία διεκδικήσεων από το ελληνικό κράτος και τη δήλωση επωνύμου και άλλων στοιχείων ταυτότητας.[17] Στην απόφαση του υπουργού Εσωτερικών άσκησαν κριτική κόμματα της αντιπολίτευσης (ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ) και ο συνταγματολόγος Νίκος Αλιβιζάτος, υποστηρίζοντας ότι δεν πληροί τις προϋποθέσεις του νόμου του 1994, επειδή το «ντε Γκρες» δεν είναι «κανονικό επώνυμο», αλλά «δηλωτικό τόπου καταγωγής» και τίτλος διάκρισης, όπως αυτός που χρησιμοποιούνταν από βασιλείς και ευγενείς, κάτι που αντίκειται στο Σύνταγμα.[18][19]
Τίτλοι και προσφωνήσεις
20 Μαΐου 1967 – 1 Ιουνίου 1973
Από την στιγμή της γέννησής του έως την κατάργηση της μοναρχίας στην Ελλάδα, έφερε τον τίτλο «Πρίγκιπας Παύλος, Διάδοχος Πρίγκιπας της Ελλάδας και Πρίγκιπας της Δανίας» με την προσφώνηση «Η Αυτού Βασιλική Υψηλότητα».[εκκρεμεί παραπομπή]
1 Ιουνίου 1973 – 20 Δεκεμβρίου 2024
Μετά την κατάργηση της μοναρχίας στην Ελλάδα, ο τίτλος έπαψε να αναγνωρίζεται συνταγματικά από την Ελληνική Δημοκρατία. Χρησιμοποιήθηκε μόνο εθιμοτυπικά και ως τίτλος ευγενείας από άλλους Βασιλικούς Οίκους της Ευρώπης. Ως απόγονος του Χριστιανού Θ΄ της Δανίας, συνέχισε να διατηρεί τον τίτλο «Πρίγκιπας της Δανίας» με την προσφώνηση «Η Αυτού Βασιλική Υψηλότητα».[20][21][22]
20 Δεκεμβρίου 2024 – σήμερα
Με την απόκτηση της ελληνικής ιθαγένειας, υπό τις προϋποθέσεις του ελληνικού νόμου 2215/1994, παραιτήθηκε ρητά και ανεπιφύλακτα από την κατοχή οποιουδήποτε τίτλου που αποδίδεται εντός της ελληνικής επικράτειας.[23][24]
Θυρεός του Διάδοχου Πρίγκιπα της Ελλάδας (έως το 1973)
Σημαία του Διαδόχου Πρίγκιπα της Ελλάδας (έως το 1973)