Ο Φρειδερίκος Η΄ (δανικά: Frederik VIII) ήταν ο Βασιλιάς της Δανίας από το 1906 έως το 1912.[1][2] Ήταν ο δεύτερος Δανός μονάρχης από τον Οίκο του Γκλύξμπουργκ.[3] Πριν από την άνοδό του στο θρόνο σε ηλικία 62 ετών, υπήρξε διάδοχος επί 43 χρόνια.[1][2]
Βιογραφία
Το Κίτρινο Παλάτι στην Κοπεγχάγη, τοποθεσία της γέννησης του Φρειδερίκου.
Το 1853 ο πατέρας του επελέγη για διάδοχος του θρόνου της Δανίας, καθώς η σύζυγός του ήταν εξαδέλφη του Φρειδερίκου Ζ΄, τελευταίου βασιλιά της Δανίας από τον κύριο κλάδο του Όλντενμπουρκ. Κατά συνέπεια ο Φρειδερίκος έγινε Πρίγκιπας της Δανίας το 1853.
Ο Φρειδερίκος ως Διάδοχος της Δανίας.
Μετά τη λήψη του χριστιανικού χρίσματος το 1860, ο Φρειδερίκος ακολούθησε μια στρατιωτική εκπαίδευση.[4][5] Το 1863 μετέβη για σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, όμως όταν ο πατέρας του ανέβηκε στο θρόνο το Νοέμβριο του ίδιου έτους, έγινε διάδοχος του θρόνου και έτσι επέστρεψε στη Δανία.[5]
Ως διάδοχος του θρόνου της Δανίας, απέκτησε μια θέση στο υπουργικό συμβούλιο της Δανίας και βοηθούσε τον πατέρα του στα καθήκοντα της διακυβέρνησης.[4] Το 1864, έλαβε επίσημα μέρος στον Δεύτερο Πόλεμο του Σλέσβιχ εναντίον της Αυστρίας και της Πρωσίας.
Η μητέρα του Φρειδερίκου, Λουίζα, ήθελε ο μεγαλύτερος γιος της να παντρευτεί μία από τις δύο ανύπαντρες κόρες της Βικτωρίας του Ηνωμένου Βασιλείου. Ωστόσο, η βασίλισσα Βικτωρία δεν ήθελε οι κόρες της να παντρευτούν ξένους διαδόχους, καθώς αυτό θα τις ανάγκαζε να ζήσουν στο εξωτερικό.
Ο Φρειδερίκος με τη σύζυγό του Λουίζα.
Τον Ιούλιο του 1868, ο Φρειδερίκος αρραβωνιάστηκε τη Λουίζα της Σουηδίας, 17χρονη τότε κόρη του Καρόλου ΙΕ΄ της Σουηδίας και Δ΄ της Νορβηγίας.[2] Ο γάμος αυτός ήταν ένας τρόπος για τη δημιουργία φιλίας μεταξύ της Δανίας και της Σουηδίας. Οι δύο αυτές χώρες ήταν σε μια τεταμένη κατάσταση μετά την αδιαφορία της Σουηδίας στον πόλεμο της Δανίας με την Πρωσία και την Αυστρία το 1864. Ο Φρειδερίκος και η Λουίζα συναντήθηκαν για πρώτη φορά το 1862, ωστόσο ο Φρειδερίκος προσκλήθηκε στη Σουηδία για να τη γνωρίσει το 1868. Ήταν η πρώτη Σουηδή πριγκίπισσα που παντρευόταν μέλος της δανικής βασιλικής οικογένειας από την εποχή του Μεσαίωνα.
Ο πρίγκιπας Φρειδερίκος και η Λουίζα της Σουηδίας παντρεύτηκαν στο Βασιλικό Παλάτι της Στοκχόλμης στις 28 Ιουλίου 1869.[2] Το ζευγάρι έπειτα διέμενε στα Ανάκτορα Αμάλιενμποργκ της Κοπεγχάγης, περνώντας τα καλοκαίρια του στα Ανάκτορα Σαρλόττενλουντ. Απέκτησαν τέσσερις γιους και τέσσερις κόρες.[3] Ο γάμος τους δεν θεωρείται ότι ήταν ευτυχής, ούτε είχε κάποια επίδραση στη σχέση μεταξύ των δύο χωρών τους.
Ο Φρειδερίκος (κάτω δεξιά) μαζί με τους μονάρχες της Νορβηγίας, της Βουλγαρίας, της Πορτογαλίας, της Γερμανικής Αυτοκρατορίας, της Ελλάδας, του Βελγίου, της Ισπανίας και του Ηνωμένου Βασιλείου, κατά την κηδεία του Εδουάρδου Ζ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου το 1910.Ο Φρειδερίκος σε πίνακα του 1911.
Ο Φρειδερίκος έγινε βασιλιάς της Δανίας ως Φρειδερίκος Η΄, μετά το θάνατο του πατέρα του στις 29 Ιανουαρίου 1906.[4] Ήταν 62 ετών εκείνη την εποχή, ενώ η περίοδος της βασιλείας του κράτησε μόλις 6 χρόνια.[1][2] Ο Φρειδερίκος θεωρούνταν με πολλούς τρόπους ένας φιλελεύθερος ηγέτης, ο οποίος υπήρξε περισσότερο ευνοϊκός στο νέο κοινοβουλευτικό σύστημα, σε σχέση με τον πατέρα του.[1][3][4] Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες το 1909.[1]
Στις 14 Μαΐου 1912, επιστρέφοντας από το ταξίδι του στη Νίκαια, έκανε μια σύντομη στάση στο Αμβούργο.[2][1][6] Εκεί, ενώ έκανε μια βόλτα, το βράδυ της άφιξής του, έχασε τις αισθήσεις του και πέθανε από καρδιακή προσβολή.[1][4] Αργότερα, υπήρξαν φήμες ότι ίσως πέθανε σε οίκο ανοχής, κάτι που ωστόσο θεωρείται αβάσιμο.[7][3] Ενταφιάστηκε, όπως και άλλα μέλη της βασιλικής οικογένειας της Δανίας, στον Καθεδρικό Ναό του Ροσκίλντε, κοντά στην Κοπεγχάγη.[5] Στον θρόνο τον διαδέχτηκε ο γιος του Χριστιανός.[4][5]
.jpeg)
