Πατέρας αφέντης Padre padrone
Σκηνοθεσία	Πάολο Ταβιάνι[1][2][3] και Βιτόριο Ταβιάνι[1][2][3]
Παραγωγή	Τζουλιάνι Τζ. Ντε Νέγκρι
Σενάριο	Γκαβίνο Λέντα, Πάολο Ταβιάνι και Βιτόριο Ταβιάνι
Πρωταγωνιστές	Ομέρο Αντονούτι[2][3][4], Σαβέριο Μαρκόνι[2][3][4], Μαρτσέλα Μικελάντζελι[2][3][4], Στάνκο Μόλναρ[2][4], Νάνι Μορέτι[2][4] και Γκαβίνο Λέντα[4]
Μουσική	Εγκίστο Μάκι
Τραγούδι	Εγκίστο Μάκι
Φωτογραφία	Μάριο Μασίνι
Μοντάζ	Ρομπέρτο Περπινιάνι
Ενδυματολόγος	Λίνα Νέρλι Ταβιάνι
Διανομή	Rai και Netflix
Πρώτη προβολή	17  Μαΐου 1977[5] και 24  Νοεμβρίου 1978 (Γερμανία)[6]
Διάρκεια	113 λεπτά και 112 λεπτά[7]
Προέλευση	Ιταλία[7]
Γλώσσα	Ιταλικά
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Πατέρας αφέντης (ιταλικά: Padre padrone‎‎) είναι ιταλική ταινία του 1977, σε σκηνοθεσία των αδερφών Ταβιάνι. Βασίζεται στην ομότιτλη αυτοβιογραφία του γλωσσολόγου και συγγραφέα Γκαβίνο Λέντα.^[8]

Κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα, το FIPRESCI και το Interfilm Grand Prix στο φεστιβάλ των Καννών.^[9]

Στην αρχή της ταινίας μιλά ο Γκαβίνο Λέντα, διηγούμενος την προσωπική του ιστορία. Στη συνέχεια ξεκινά η εξιστόρηση.

Σαρδηνία, δεκαετία του 1940. Ο μικρός Γκαβίνο αναγκάζεται να σταματήσει το σχολείο για να δουλέψει στα χωράφια του αυταρχικού πατέρα του. Για τα επόμενα 14 χρόνια ζει σαν αγρότης και υπομένει την εξουσιαστική συμπεριφορά του. Όμως, φεύγει από το σπίτι, όταν τον καλούν για να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία. Όσον καιρό λείπει, εκπαιδεύεται και αποκτά διάφορες δεξιότητες. Έτσι, όταν γυρίζει, επαναστατεί ενάντια στον πατέρα του και του λέει πως θα πάει στο πανεπιστήμιο. Εκείνος τον διώχνει από το σπίτι. Ο Γκαβίνο τελικά κάνει αυτό που θέλει, πηγαίνει στο πανεπιστήμιο και γίνεται γλωσσολόγος.

Στο τέλος, μιλά ξανά ο Λέντα και εξηγεί γιατί έγραψε το βιβλίο.