Παγκόσμια ιστορία (ακαδημαϊκός τομέας)

Για την Ιστορία της Ανθρωπότητας, δείτε: Ιστορία του κόσμου.

Ο όρος «Παγκόσμια ιστορία» χρησιμοποιείται για να περιγράψει ένα πεδίο της ιστορικής μελέτης που αναδείχθηκε ως ξεχωριστός ακαδημαϊκός τομέας κατά τη δεκαετία του 1980. Η Παγκόσμια ιστορία εξετάζει την ιστορία από μια παγκόσμια προοπτική. Δεν πρέπει να συγχέεται με τη συγκριτική ιστορία, η οποία, όπως και παγκόσμια ιστορία, ασχολείται με την ιστορία των πολλών πολιτισμών και εθνών, αλλά δεν το κάνει σε παγκόσμια κλίμακα.

Η Παγκόσμια Ιστορία αναζητά κοινά πρότυπα που προκύπτουν σε όλους τους πολιτισμούς. Παγκόσμιοι ιστορικοί χρησιμοποιούν μια θεματική προσέγγιση, με δύο σημαντικές κομβικά σημεία: την ένταξη (πώς διαδικασίες της παγκόσμιας ιστορίας έχουν φέρει τους ανθρώπους του κόσμου πιο κοντά) και την διαφορά (πως τα πρότυπα της παγκόσμιας ιστορίας αποκαλύπτουν την πολυμορφία της ανθρώπινης εμπειρίας).

Ίδρυση του πεδίου

Η έλευση της παγκόσμιας ιστορίας ως ένα ξεχωριστό ακαδημαϊκό πεδίο μελέτης μπορεί να εντοπισθεί κατά το 1980[1], με τη δημιουργία του συνεταιρισμού Παγκόσμιας Ιστορίας, και διάφορων μεταπτυχιακών προγραμμάτων σε μερικά πανεπιστήμια. Τις επόμενες δεκαετίες οι επιστημονικές δημοσιεύσεις, επαγγελματικών και ακαδημαϊκών φορέων, καθώς και μεταπτυχιακά προγράμματα στην παγκόσμια ιστορία πολλαπλασιάστηκαν. Η παγκόσμια ιστορία έχει συχνά δεχθεί αντικατάσταση από αυτή του δυτικού πολιτισμού στο υποχρεωτικό πρόγραμμα σπουδών των αμερικανικών λυκείων και πανεπιστημίων, η οποία και προτιμάται από τα νέα σχολικά βιβλία με προσέγγιση της παγκόσμιας ιστορίας.

Οργανισμοί

  • Η λίστα συζήτησης H-World[2] που χρησιμοποιείται ως ένα δίκτυο επικοινωνίας μεταξύ των επαγγελματιών της παγκόσμιας ιστορίας και περιέχει συζητήσεις μεταξύ των μελετητών, ανακοινώσεις, διδακτέα ύλη, βιβλιογραφίες και κριτικές βιβλίων.
  • Η Διεθνής Εταιρεία για την Συγκριτική Μελέτη των Πολιτισμών (International Society for the Comparative Study of Civilizations) προσεγγίζει την παγκόσμια ιστορία από τη σκοπιά της σύγκρισης πολιτισμών. Ιδρύθηκε σε ένα συνέδριο το 1961 στο Σάλτσμπουργκ, στην Αυστρία, στην οποία παρέστησαν οι Όθμαρ Άντερλι, Πιτάιριμ Σορόκιν, και Άρνολντ Τόηνμπη. Είναι μια διεθνής ένωση των μελετητών που δημοσιεύει ένα περιοδικό, τη Συγκριτική Αξιολόγηση Πολιτισμού, και φιλοξενεί μια ετήσια συνάντηση σε πόλεις σε όλο τον κόσμο.
  • Η Εφημερίδα της Παγκόσμιας Ιστορίας που δημοσιεύεται κάθε τρεις μήνες από τον Συνεταιρισμό Παγκόσμιας Ιστορίας από το 1990[3].
  • Ο Συνεταιρισμός Παγκόσμιας Ιστορίας (World History Association). Ιδρύθηκε στην δεκαετία του 1980 και είναι ,κατά κύριο λόγο, ένα αμερικανικό φαινόμενο.[4]

Παραπομπές

  1. ↑ Peter Gran (28 Φεβρουαρίου 2009). The Rise of the Rich: A New View of Modern World History. Syracuse University Press. σελ. XVI. ISBN 978-0-8156-3171-2. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2012. 
  2. ↑ Δείτε H-World
  3. ↑ Δείτε JWH Website
  4. ↑ History Association - Mission[νεκρός σύνδεσμος]

Βιβλιογραφία

  • Έρικ Βόεγκελιν (1901–1985), Order and History, 1956–85.
  • Φίλιπ Κέρτιν (1922-2009), The World and the West: The European Challenge and the Overseas Response in the Age of Empire, 2000.
  • Κάρολ Κουίγκλι (1910-1977), The Evolution of Civilizations, 1961.
  • Κάρολ Κουίγκλι (1910-1977), Tragedy and Hope: A History of the World in Our Time, 1966.
  • Κάρολ Κουίγκλι (1910-1977), Weapons Systems and Political Stability: A History, 1983.
  • Γουίλιαμ Μακ Νιλ (1917- ), The Pursuit of Truth: A Historian's Memoir, 2005.
  • Γουίλιαμ Μακ Νιλ (1917- ), The Rise of the West: A History of the Human Community, 1963.
  • Ρόμπερτ Μακ Νιλ & Γουίλιαμ Μακ Νιλ, The Human Web: A Bird's-Eye View of World History, 2003.
  • Πάτρικ Μάνινγκ, Navigating World History: Historians Create a Global Past, 2003.
  • Κρίστοφερ Μπέιλι, The Birth of the Modern World: Global Connections and Comparisons, 1780–1914, Λονδίνο, 2004.
  • Κρίστοφερ Ντόουσον (1889-1970), Religion and the Rise of Western Culture, 1950.
  • Όσβαλντ Σπένγλερ (1880-1936), Decline of the West, 1918–1922.
  • Leften S. Stavrianos, A Global History. From Prehistory to the 21st Century, New Jersey: Prentice Hall, 1991 (5η έκδοση, 1971 1η έκδοση)
  • Πήτερ Στέαρνς, Encyclopedia of World History, 6η έκδοση.
  • Πήτερ Στέαρνς, World History in Brief: Major Patterns of Change and Continuity, 2009, 7η έκδοση.
  • Λουκ-Νόρμαντ Τέλιερ, Urban World History, 2009 (650 σελ.)
  • Άρνολντ Τόυνμπι, A Study of History, 1934–1961.
  • Φράνσις Φουκουγιάμα (1952– ), The End of History and the Last Man, 1992.
  • Γκεοργκ Γουίλχεμ Φρίντριχ Χέγκελ (1770–1830), φιλόσοφος της παγκόσμιας ιστορίας