PROFILPELAJAR.COM

Βισκόντι
	Οικόσημο των Βισκόντι
Σύνθημα	Vipereos mores non violabo
Περίοδος	1277–1447
Γενάρχης	Οτόνε Βισκόντι
Τίτλος	Δούκες του Μιλάνου

Η οικογένεια των Βισκόντι ήταν ιταλική οικογένεια της λομβαρδικής αριστοκρατίας, μέλος της παράταξης των Γιβελλίνων, η οποία βασίλεψε στο Δουκάτο του Μιλάνου στη διάρκεια του Μεσαίωνα έως την Αναγέννηση, πιο συγκεκριμένα την χρονική περίοδο μεταξύ 1277 και 1447.

Ιστορία

Οι Βισκόντι έφεραν τον τίτλο του «άρχοντα» κι έπειτα, από το 1395, επί της βασιλείας του Τζιαν Γκαλεάτσο, άρχισαν να φέρουν αυτόν του «δούκα του Μιλάνου».

Με τον θάνατο του τελευταίου δούκα, Φιλίππο-Μαρία, το 1447, ιδρύθηκε η Αμβροσιανή Δημοκρατία στην πόλη με διάρκεια ζωής μια χρονική περίοδο μικρότερη των τριών ετών.

Ωστόσο, η βισκοντιανή διαδοχή στο Μιλάνο εξασφαλίστηκε από την Μπιάνκα Μαρία, κόρη του Φιλίππο-Μαρία, η οποία νυμφεύθηκε τον Φραντσέσκο Σφόρτσα, τον κοντοτιέρο που θα αναλάβει την διακυβέρνηση του Δουκάτου το 1450.

Οι τελευταίοι, γνωστοί, απόγονοι της οικογένειας ήταν οι σκηνοθέτες Λουκίνο και Εριπράντο Βισκόντι.

Οικόσημο

Στο οικόσημο των Βισκόντι εμφανίζεται ένα guivre, μυθικό πλάσμα το οποίο στην εραλδική αναπαριστάται με ένα φίδι το οποίο βρίσκεται σε όρθια στάση, ενώ καταβροχθίζει ένα παιδί. Ενδέχεται να προέρχεται από ένα λογοπαίγνιο μεταξύ της ονομασίας του παλιού φέουδου των Βισκόντι, Anghiera, και την λατινική λέξη anguis (φίδι). Καθώς τα ομιλούντα εμβλήματα θεωρούνταν, στην Ιταλία, έλλειψη ευγενούς καταγωγής της οικογένειας που τα έφερε, αρκετοί μύθοι έκαναν την εμφάνισή τους αναφορικά με αυτά: αναφορές για κάποιον Ουμπέρτο Βισκόντι ο οποίος σκότωσε έναν δράκο, έναν θυρεό σε μορφή φιδιού από περικεφαλαία Σαρακηνού που επεδείκνυε ως λάφυρο ο Οτόνε Βισκόντι, ένα φίδι που είχε πέσει στην περικεφαλαία του Άτζο Βισκόντι, κτλ. Μια άλλη πιθανότητα είναι η χρησιμοποίηση από τους πρώτους Βισκόντι ενός αρχαίου σφραγιδόλιθου πάνω στον οποίο ήταν χαραγμένη η αναπαράσταση του θανάτου του Οφέλτη ως υποκατάστατο θυρεού.

Γενεαλογία

Τα πρόσωπα των οποίων τα ονόματα είναι γραμμένα με έντονη γραμματοσειρά διετέλεσαν άρχοντες του Μιλάνου, υπό διάφορους τίτλους.

Ουμπέρτο Βικόντι
1. Οτόνε, (1207-1295), αρχιεπίσκοπος του Μιλάνου του 1262. Κατέλαβε την εξουσία το 1277.
2. Ομπίτζο
3. Αντρεότο
  1. Τεομπάλντο († 1276)
    1. Ματτέο Α΄, (1250-1322), άρχοντας του Μιλάνου από το 1291 ως το 1302 και από το 1317 ως το 1322, αυτοκρατορικός βικάριος της Λομβαρδίας το 1294
      1. Γκαλεάτσο Α΄, γεννημένος το 1277, πεθαμένος στην Πέσκια το 1328, άρχοντας του Μιλάνου, με τον Ματτέο Α΄ να του παραχωρεί την εξουσία το 1320. Ο Αυτοκράτορας Λουδοβίκος Δ΄ της Βαυαρίας τον έκανε αιχμάλωτο το 1327.
        Ατσόνε, γεννημένος στην Φεράρα το 1302, πεθαμένος το 1339, γενικός άρχοντας του Μιλάνου από το 1330 ως το 1339, περίοδο κατά την οποία επέκτεινε σημαντικά τα σύνορα του κράτους (Μπεργκάμο, Πιασέντζα, Μπρέσια). Έλαβε, το 1329, από τον Αυτοκράτορα τον τίτλο του αυτοκρατορικού βικάριου για το Μιλάνο.
      2. Λουκίνο, γεννημένος το 1292, πεθαμένος το 1349, άρχοντας του Μιλάνου από το 1339 ως το 1349. Κατέκτησε την Πάρμα, το Λοκάρνο και την Αλεσάντρια.
      3. Τζοβάννι, γεννημένος το 1290, πεθαμένος το 1354, άρχοντας του Μιλάνου, προσάρτησε στο κράτος του την Μπολόνια, ενώ πήρε υπό την προστασία του τον Πετράρχη. Τα τρία ανίψια του μοιράστηκαν, μετά τον θάνατό του, το κράτος.
      4. Στέφανο
        Ματτέο Β΄, γεννημένος κατά το 1319, πεθαμένος το 1355, δολοφονήθηκε από τα αδέλφια του.
        
        Γκαλεάτσο Β΄, γεννημένος κατά το 1320, πεθαμένος στην Παβία το 1378.
        Τζαν Γκαλεάτσο, γεννημένος το 1351, πεθαμένος στο Μελενιάνο το 1402, διαδέχτηκε τον Μπερναμπό και επέκτεινε τα σύνορα του Δουκάτου του Μιλάνου ως την Βιτσέντζα, την Βερόνα, την Πάδοβα και την Μπολόνια, λαμβάνοντας τον τίτλο του Δούκα του Μιλάνου το 1395 και της Λομβαρδίας το 1397.
        Βαλεντίνα, γεννημένη το 1368, πεθαμένη το 1408, Κόμισα του Βερτύ, σύζυγος του Λουδοβίκου της Ορλεάνης.
        
        Τζαν Μαρία, γεννημένος το 1389, πεθαμένος το 1412, μοιράστηκε το Δουκάτο με τον αδελφό του Φιλίππο Μαρία.
        
        Φιλίππο Μαρία, γεννημένος το 1392, πεθαμένος το 1447, διάδοχος του Τζιαν Γκαλεάτσο με τον αδελφό του Τζαν Μαρία. Άφησε το Δουκάτο στην βιολογική του κόρη Μπιάνκα Μαρία
        Μπιάνκα Μαρία, γεννημένη το 1424, πεθαμένη το 1468, νυμφεύθηκε τον Φραντσέσκο Σφόρτσα.
        
        Μπερναμπό, γεννημένος το 1323, πεθαμένος το 1385, ανιψιός του Τζιοβάνι, πέθανε δηλητηριασμένος από τον ανιψιό του, Τζιαν Γκαλεάτσο
        Βαλεντίνα, γεννημένη το 1361, πεθαμένη το 1393, νυμφεύθηκε τον Πέτρο Β΄, βασιλιά της Κύπρου
        
        Ταντέα (ca 1351-1381) η οποία νυμφεύθηκε, το 1364, τον Στέφανο Γ΄ δούκα της Βαυαρίας-Ίνγκολστατ, και η οποία υπήρξε η μητέρα της Ισαβέλλας της Βαυαρίας, βασίλισσας της Γαλλίας
  2. Ουμπέρτο il Pico († 1315), πρόγονος του κλάδου των Βισκόντι ντι Μοντρόνε, στον οποίο ανήκε ο Λουκίνο Βισκόντι.