Μοχάμεντ Ντέιφ ( αραβικά: محمّد ضيف) είναι το ψευδώνυμο του Μοχάμεντ Ντιάμπ Ιμπραχίμ Μάσρι[4] (γενν. 1965) Παλαιστίνιου μαχητή και ανώτατου στρατιωτικού διοικητή των Ταξιαρχιών Ιζ αλ-Ντιν αλ-Κασάμ, της στρατιωτικής πτέρυγας της οργάνωσης Χαμάς. Οι ισραηλινές αμυντικές δυνάμεις ισχυρίζονται ότι ο Ντέιφ δολοφονήθηκε μετά από αεροπορική επιδρομή στις 13 Ιουλίου του 2024,[5] ωστόσο η Χαμάς δεν το έχει επιβεβαιώσει.
Βιογραφία
Ο Μοχάμεντ Μάσρι γεννήθηκε το 1965 στον Καταυλισμό Προσφύγων Χαν Γιούνις στη Λωρίδα της Γάζας, που δημιουργήθηκε μετά τον Αραβο-Ισραηλινό πόλεμο του 1948. Μετά την ένταξή του στη Χαμάς το 1990, έγινε αργότερα γνωστός ως Μοχάμεντ Ντέιφ (Ντέιφ σημαίνει επισκέπτης στα αραβικά), λόγω του νομαδικού τρόπου ζωής του.[6] Παρά το γεγονός ότι είναι ο «πιο καταζητούμενος» άνθρωπος του ισραηλινού στρατού από το 1995, για την ενορχήστρωση των δολοφονιών Ισραηλινών στρατιωτών και πολιτών, έχει επιβιώσει από επτά απόπειρες δολοφονίας τις τελευταίες δύο δεκαετίες.[7] Στην πρώτη απόπειρα δολοφονίας κατά της ζωής του, πιστεύεται ότι έχασε ένα μάτι, στη δεύτερη ότι έχασε ένα μέρος του χεριού του και από τις επόμενες απόπειρες ότι είχε κάποια σωματική αναπηρία.[8] Η σύζυγος του Ντέιφ, το 7 μηνών βρέφος και η 3χρονη κόρη του σκοτώθηκαν από ισραηλινή αεροπορική επιδρομή το 2014.[9] Η πιο πρόσφατη ισραηλινή απόπειρα να σκοτώσει τον Ντέιφ ήταν κατά τη διάρκεια της Επιχείρησης Φύλακας των Τειχών, τον Μάιο του 2021.[10]
Ο Ντέιφ εντάχθηκε στη Χαμάς το 1990 με τη βοήθεια του Γιαχία Αγιάς και του Αντνάν αλ Γκουλ, των μακροχρόνιων συνεργατών του.[13] Το 1994, ο Ντέιφ συμμετείχε στις απαγωγές και τη δολοφονία των Ισραηλινών στρατιωτών, Σαχάρ Σιμάνι, Αρίελ Φράνκεχαλ και Νάτσον Γουάτσμαν. Ήταν προσωπικά υπεύθυνος, μαζί με τον Γιαχία Αγιάς, για τις βομβιστικές επιθέσεις σε λεωφορεία στην Ιερουσαλήμ και την Ασκελόν, που σκότωσαν περίπου 50 Ισραηλινούς. Πέντε βομβιστές αυτοκτονίας που έστειλε στο Ισραήλ τον Μάρτιο του 2000 σκοτώθηκαν από το Ισραήλ. Τον Απρίλιο του 2001, μετά την αποφυλάκισή του από τη φυλακή της Παλαιστινιακής Αρχής, ενεπλάκη σε ένα «κύμα βομβιστικών επιθέσεων» που διήρκεσε αρκετούς μήνες κατά τη διάρκεια της δεύτερης ιντιφάντα.[7]
Ο Ντέιφ έγινε ο ανώτατος στρατιωτικός διοικητής των Ταξιαρχιών Ιζζ αντ- αλ Κασάμ αφού το Ισραήλ δολοφόνησε τον Σαλάχ Σεχάντε, τον Ιούλιο του 2002.[14] Το Ισραήλ τον θεωρεί άμεσα υπεύθυνο για τη δολοφονία δεκάδων αμάχων σε πολυάριθμες βομβιστικές επιθέσεις αυτοκτονίας από το 1995, μεταξύ των οποίων οι βομβιστικές επιθέσεις σε λεωφορείο της οδού Γιάφα στην Ιερουσαλήμ. Μαζί με τους Νιντάλ Φαραχάτ και Αντνάν αλ Γκουλ έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στις επιθέσεις που διαπράχθηκαν στο Ισραήλ. Ο Ντέιφ βρίσκεται στην κορυφή της λίστας με τους πιο καταζητούμενους του Ισραήλ για πάνω από δύο δεκαετίες.
Τον Φεβρουάριο του 2006, ορισμένα ισραηλινά ΜΜΕ υποστήριξαν ότι ο Ντέιφ θα δημιουργούσε ένα δίκτυο της Αλ Κάιντα στη Λωρίδα της Γάζας, καθώς δεν υποστήριξε την προσέγγιση της Χαμάς. Αυτός ο ισχυρισμός, ωστόσο, διαψεύστηκε από τις Ταξιαρχίες Ιζ αλ-Ντιν αλ-Κασάμ.[13]
Απόπειρες δολοφονίας
Έχει επιβιώσει από επτά ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές, οι οποίες του προκάλεσαν σοβαρούς τραυματισμούς και αναπηρίες. Παρά τις αρχικές αναφορές για τον θάνατό του σε ισραηλινή αεροπορική επιδρομή στις 27 Σεπτεμβρίου 2002, ένας αξιωματούχος των ισραηλινών πληροφοριών επιβεβαίωσε ότι επέζησε της επίθεσης.[15] Ο στενός βοηθός του, Αντνάν αλ Γκουλ, σκοτώθηκε σε ισραηλινή αεροπορική επιδρομή στις 21 Οκτωβρίου 2004.[16]
Τις πρώτες πρωινές ώρες της 12ης Ιουλίου 2006, ένα ισραηλινό αεροσκάφος F16 βομβάρδισε ένα σπίτι στο οποίο συναντιούνταν υψηλόβαθμοι ηγέτες της Χαμάς. Ο Ντέιφ επέζησε από την έκρηξη, αλλά τραυμάτισε σοβαρά τη σπονδυλική του στήλη.[17] Μετά από αυτό το γεγονός, ο Αχμέτ Τζαμπάρι έγινε ο εν ενεργεία διοικητής της στρατιωτικής πτέρυγας της Χαμάς.[18]
Στις 19 Αυγούστου 2014, η ισραηλινή αεροπορία πραγματοποίησε αεροπορική επιδρομή σε ένα σπίτι στη γειτονιά του Σέιχ Ραντουάν στην πόλη της Γάζας[19] που σκότωσε τη σύζυγο του Ντέιφ,[20] και δύο από τα παιδιά του (τον 7 μηνών γιο του Αλί και την 3χρονη κόρη Σάρα), καθώς και τρεις πολίτες.[21][22][23] Η Χαμάς αρνήθηκε ότι ο Ντέιφ σκοτώθηκε.[4][24][25]
Τον Απρίλιο του 2015, αναφέρθηκε σε ισραηλινά μέσα ενημέρωσης, επικαλούμενες πηγές πληροφοριών, ότι ο Ντέιφ επέζησε της απόπειρας δολοφονίας.[26]
Κατά τη διάρκεια της Κρίσης Ισραήλ-Παλαιστίνης, τον Μάιο του 2021, αναφέρθηκε ότι ο ισραηλινός στρατός προσπάθησε να σκοτώσει τον Ντέιφ δύο φορές μέσα σε μία εβδομάδα, αλλά και τις δύο φορές ξέφυγε την τελευταία στιγμή.[10]
Δηλώσεις
Τον Δεκέμβριο του 2010, το κίνημα της Χαμάς γιόρτασε την 23η επέτειο από την ίδρυσή του με ένα επίσημο φυλλάδιο με τίτλο The Path of Glory, το οποίο περιλαμβάνει δηλώσεις στρατιωτικών ηγετών της Χαμάς μαζί με στατιστικά και αριθμητικά στοιχεία για στρατιωτικές επιχειρήσεις που πραγματοποιήθηκαν κατά του Ισραήλ.
Ο Μοχάμεντ Ντέιφ έγραψε: «Οι Ταξιαρχίες Ιζ αλ-Ντιν αλ-Κασάμ... είναι καλύτερα προετοιμασμένες να συνεχίσουν την αποκλειστική μας πορεία για την οποία δεν υπάρχει εναλλακτική, και αυτός είναι ο δρόμος της τζιχάντ και ο αγώνας ενάντια στους εχθρούς του μουσουλμανικού έθνους και στην ανθρωπότητα... Λέμε στους εχθρούς μας: πηγαίνετε στον δρόμο προς την εξαφάνιση και η Παλαιστίνη θα παραμείνει δική μας, συμπεριλαμβανομένου του Αλ Κουντς (Ιερουσαλήμ), του Αλ-Ακσά (τζαμί), των πόλεων και των χωριών της από τη Μεσόγειο Θάλασσα μέχρι τον Ιορδάνη ποταμό, από τον Βορρά ως τον Νότο του. Δεν έχετε δικαίωμα ούτε σε μια ίντσα από αυτό».[27]
Στις 14 Δεκεμβρίου 2022, ο Ντέιφ εξέδωσε δήλωση κατά τη διάρκεια του εορτασμού της 35ης επετείου για τον εορτασμό της ίδρυσης της Χαμάς. Ο Ντέιφ είπε: «Ας ενωθούν όλες οι σημαίες. Ας ενωθούν όλα τα μέτωπα. Ας ανοίξουν όλες οι πλατφόρμες (της Αντίστασης) προς έναν και μόνο στόχο. Αυτός είναι η Απελευθέρωση της Παλαιστίνης».[28][29][30]
