Η Μάργκαρετ Ντάγκλας (αγγλ. Margaret Douglas, 8 Οκτωβρίου1515 - 7 Μαρτίου1578) ήταν κόρη του Κόμη του Άνγκους, και με το γάμο της έγινε κόμισσα του Λένοξ.
Η Μάργκαρετ γεννήθηκε στο Κάστρο του Αρμπότλ στην Νορθουμβρία. Ήταν το μοναδικό παιδί της Μαργαρίτας της Αγγλίας, Χήρας Βασίλισσας της Σκωτίας, και του Άρτσιμπαλντ Ντάγκλας, 6ου Κόμη του Άνγκους. Η μητέρα της ήταν η χήρα του Ιακώβου Δ΄ της Σκωτίας και δραπέτευσε από την Σκωτία, όταν ο πατέρας της Μάργκαρετ αντιμετώπιζε δυσκολίες στην χώρα. Ο Άνγκους απειλήθηκε από τον Ιάκωβο Ε΄ της Σκωτίας, θετό γιο του, τον Οκτώβριο του 1528 και έστειλε την Μάργκαρετ να διασχίσει τον ποταμό Τουίντ για να καταλήξει στο αγγλικό Κάστρο του Νόραμ.[5] Μετά από μια στάση στο Κάστρο του Μπέρικ ενώθηκε με τη γκουβερνάντα της, Ίζομπελ Χόππαρ, και κατέληξε στο νοικοκυριό του νονού της, καρδιναλίουΤόμας Γούλσεϋ (1473 - 1530).[6] Μετά τον θάνατο του Γούλσεϋ (1530), η Μάργκαρετ προσκλήθηκε στα Βασιλικά Ανάκτορα του Μπωλιέ που ήταν η κατοικία της πριγκίπισσας Μαρίας.[7] Λόγω της μεγάλης συγγένειας που είχε με το αγγλικό Στέμμα η Μάργκαρετ ανατράφηκε κρυφά στην αγγλική Αυλή και είχε στενές σχέσεις με την ξαδέλφη της, Μαρία- η φιλία θα τις ακολουθήσει μέχρι το τέλος.[8] Τα Χριστούγεννα του 1530, του 1531, και του 1532 στα Ανάκτορα του Γκρίνουητς ο Ερρίκος Η΄ έδωσε στην Μάργκαρετ το ποσό των 10 μάρκων.[9]
Όταν εγκαταστάθηκε η Αυλή της Ανν Μπολέυν, η Μάργκαρετ διορίστηκε κυρία επί των τιμών συνάντησε τον Τόμας Χάουαρντ και ξεκίνησε η παράνομη σχέση τους. Ο Τόμας Χάουαρντ ήταν γιος του Τόμας Χάουαρντ, 2ου Δούκα του Νόρφοκ, και της δεύτερης συζύγου του, Άγκνες Τίλνεϋ.[10][11][12] Στα τέλη του 1535 ο Τόμας και η Μάργκαρετ έπεσαν σε σφοδρό έρωτα και αρραβωνιάστηκαν μυστικά.[13]
Ο Ερρίκος Η΄ στράφηκε τον Μάιο του 1536 εναντίον της Ανν Μπολέυν, στις αρχές του Ιουλίου όταν έμαθε την παράνομη σχέση της Μάργκαρετ με τον Χάουαρντ εξοργίστηκε. Ο Ερρίκος Η΄ κήρυξε τις κόρες του, Μαρία και Ελισάβετ, νόθες αφήνοντας την Μάργκαρετ πολύ ψηλά στην σειρά διαδοχής αλλά ήταν πολιτικά εξοργιστικό να προχωρήσει σε γάμο με έναν ισχυρό ευγενή συγγενή της πρώην βασίλισσας. Το Κοινοβούλιο στις 18 Ιουλίου 1536 καταδίκασε σε θάνατο τον Τόμας Χάουαρντ και απαγόρευσε τον γάμο οποιουδήποτε μέλους της βασιλικής οικογένειας χωρίς την άδεια του βασιλιά.[13] Ο Τόμας δεν εκτελέστηκε, αλλά παρέμεινε αιχμάλωτος στον Πύργο του Λονδίνου, αφού αναγκάστηκε να διακόψει την σχέση του με την Μάργκαρετ. Πέθανε εκεί στις 31 Οκτωβρίου 1537. Η Μάργκαρετ αρρώστησε στον Πύργο και ο Βασιλιάς της έδωσε την άδεια να πάει στο Αββαείο της Σάιον, υπό την επίβλεψη της ηγουμένης. Ελευθερώθηκε στις 29 Οκτωβρίου 1537.[7][13]
Ο τάφος της Μάργκαρετ Ντάγκλας στο Αββαείο του Ουέστμινστερ.
Το 1539 η Μαρία και η νύφη του Βασιλιά, Δούκισσα του Ρίτσμοντ[14], προσκλήθηκαν να χαιρετήσουν τη νέα σύζυγο του Ερρίκου Η΄, Άννα της Κλέβης, στα Ανάκτορα του Γκρίνουητς και να την μεταφέρουν στον Βασιλιά, αλλά ο Ερρίκος το αρνήθηκε και προτίμησε να την συναντήσει στο Ρότσεστερ.[15] Η Μάργκαρετ για δεύτερη φορά προκάλεσε την οργή του Βασιλιά (1540) με νέα παράνομη σχέση με τον Τσαρλς Χάουαρντ, ετεροθαλή ανιψιό του προηγούμενου ερωμένου της Τόμας και αδελφό της πέμπτης συζύγου του Ερρίκου Η΄, Κάθριν Χάουαρντ.[7][16] Η Μάργκαρετ ήταν μια από τις μάρτυρες του τελευταίου γάμου του Ερρίκου Η΄ με την Κάθριν Παρ στο Χάμπτον Κωρτ (1543) και έγινε μια από τις συνοδούς της.[17] Η Κάθριν και η Μάργκαρετ ήταν συνδεδεμένες με στενή φιλία και ήταν μαζί στην Αυλή από την δεκαετία του 1520.[18]
Τον Ιούνιο του 1548 στην διάρκεια του πολέμου η Μάργκαρετ δέχτηκε γράμμα από τον πατέρα της ότι ο θείος της, Τζωρτζ Ντάγκλας, και άλλα μέλη της οικογένειας αιχμαλωτίστηκαν στα Ανάκτορα του Νταλκήθ. Ο Άνγκους είχε την ελπίδα ότι η κόρη του και ο σύζυγος της θα μεσολαβήσουν για να έχουν ευνοϊκή μεταχείριση οι αιχμάλωτοι. Ο Κόμης του Λέννοξ μεταβίβασε το γράμμα στον αντιβασιλέα της Αγγλίας, Δούκα του Σόμερσετ, προκειμένου να παραχωρήσει την απαιτούμενη βοήθεια. Η Μάργκαρετ έγραψε γράμμα στον πατέρα της τον Μάρτιο του 1549 και παραπονέθηκε ότι ο σύζυγος της απέφευγε να την συναντήσει και του ζητούσε να μεσολαβήσει σε μια πιο ειλικρινή σχέση μεταξύ τους.[19] Την εποχή της Μαρίας Α΄ της Αγγλίας, η λαίδη Μάργκαρετ είχε δωμάτια στα Ανάκτορα του Ουέστμινστερ. Τον Νοέμβριο του 1553 η Βασίλισσα είπε στον πρέσβη της Σιμόν Ρενάρ (1513 - 1573) ότι η Μάργκαρετ θα ήταν μια καλή επιλογή για να την διαδεχτεί.[20] Η Μάργκαρετ θρήνησε έντονα την Μαρία στην ταφική της πομπή τον Δεκέμβριο του 1558.[21]
Με την άνοδο στον θρόνο της Ελισάβετ Α΄ της Αγγλίας, η Μάργκαρετ μετακινήθηκε στο Γιόρκσιρ μετατρέποντας την οικία της σε Καθολικό κέντρο, αργότερα πάντρεψε τον μεγαλύτερο γιο της με την ετεροθαλή ανιψιά της, Μαρία της Σκωτίας, αποκτώντας δικαιώματα στον αγγλικό θρόνο. Η βασίλισσα Ελισάβετ έντονα δυσαρεστημένη από τον γάμο έστειλε την Μάργκαρετ στον Πύργο του Λονδίνου (1566), αλλά μετά τον φόνο του Ντάρνλεϋ ελευθερώθηκε (1567). Η Μάργκαρετ αρχικά αποκήρυξε την νύφη της, Μαρία, αλλά αργότερα συμφιλιώθηκε μαζί της. Ο σύζυγος της έγινε αντιβασιλέας της Σκωτίας, αλλά δολοφονήθηκε το 1571 από τους υποστηρικτές της βασίλισσας Μαρίας. Το 1574 προκάλεσε ξανά την οργή της Ελισάβετ όταν αποφάσισε να παντρέψει τον μικρότερο γιο της, Τσαρλς, με την Ελίζαμπεθ Κάβεντις, θετή κόρη του Κόμη του Σριούσμπερυ. Αιχμαλωτίστηκε ξανά στον Πύργο του Λονδίνου, αλλά συγχωρέθηκε με τον θανάτου του Τσαρλς (1576). Η πολιτική της Μάργκαρετ είχε σημαντική συμβολή στην άνοδο του εγγονού της αργότερα στον θρόνο της Αγγλίας.
Θάνατος
Μετά τον πρόωρο θάνατο του μικρότερου γιου της συνέβαλε στην ανατροφή της εγγονής της, Αρμπέλλα, αλλά δεν έζησε ακόμα πολύ. Απεβίωσε στις 7 Μαρτίου 1578. Λίγες μέρες πριν τον θάνατο της είχε έναν δείπνο με τον ευνοούμενο της βασίλισσας Ελισάβετ, Ρόμπερτ Ντάντλεϋ, 1ο Κόμη του Λέστερ, και κυκλοφόρησαν φήμες ότι δηλητηριάστηκε, αλλά δεν υπάρχουν αποδείξεις.
Η Μάργκαρετ πέθανε πολύ χρεωμένη, αλλά η κηδεία της -με εντολή της Ελισάβετ- ήταν πλούσια. Τάφηκε μαζί με τον γιο της, Τσαρλς, στην νότια πλευρά του παρεκκλησίου του Ερρίκου Ζ΄.[22] Ο εγγονός της οικοδόμησε στην θέση του τάφου της μνημείο, ανέθεσε την κατασκευή του στον πρώην υπηρέτη του, Τόμας Φάουλερ.[23] Το ομοίωμα της κατασκευάστηκε από αλάβαστρο, φορά ένα κάλυμμα κεφαλής γαλλικού τύπου και έναν κόκκινο μανδύα πάνω από ένα φόρεμα σε μπλε και χρυσό. Το "κόσμημα του Λέννοξ" είναι το πιο διάσημο αριστούργημα που κατασκευάστηκε από την Μάργκαρετ την δεκαετία του 1570, αλλά η ακριβής ημερομηνία της κατασκευής είναι άγνωστη και θέμα αμφισβητήσεων.[8][24] Το κόσμημα έφερε η απόγονος της βασίλισσας Βικτωρίας στην συλλογή της, θεωρείται "ένα από τα μεγαλύτερα αριστουργήματα της βασιλικής συλλογής" και βρίσκεται στα Ανάκτορα του Χόλυρουντ.[24]
Απεικόνιση στις τέχνες
Η Μάργκαρετ έμεινε γνωστή σε πολλά ποιήματα που περιγράφουν τις σχέσεις της με τον εραστή της Τόμας Χάουαρντ, τις στενές της φίλες Μαίρυ Σέλτον και Μαίρυ, Δούκισσα του Ρίτσμοντ, και τους ποιητέςΧένρυ Χάουαρντ, Κόμη του Σάρρεϋ, και τον Τόμας Ουάιατ. Είναι πρωταγωνίστρια στην σειρά ιστορικών μυθιστορημάτων της Ντόροθυ Ντάννετ (1923 - 2001) "Τα χρονικά του Λύμοντ", εμφανίζεται και σε δυο μυθιστορήματα της Φίλιππα Γκρέγκορυ (γενν. 1954): "Η άλλη ερωμένη του Βασιλιά" (The Other Boleyn Girl) και "H κληρονομιά των Μπολέυν".
Οικογένεια
Απέκτησε οκτώ ή εννέα παιδιά:
Χένρυ (Μάρτιος - 28 Νοεμβρίου 1545).
Χένρυ (1646 - 1567), Λόρδος Ντάρνλεϋ, Δούκας του Ώλμπανυ, Κόμης του Ρος, Λόρδος του Άρντμαναχ. Παντρεύτηκε τη Μαρία της Σκωτίας, απέκτησαν ένα γιο:
Τσαρλς (1557 - 1576), 1ος Κόμης του Λέννοξ, παντρεύτηκε την Ελίζμαπεθ Κάβεντις, κόρη του σερ Ουίλλιαμ Κάβεντις και της Ελίζαμπεθ Κάβεντις (γνωστής ως "Μπες του Χάρντγουικ"). Απέκτησαν μια κόρη:
Αρμπέλλα Στιούαρτ (1575 - 1615).
τέσσερεις κόρες (τα ονόματά τους δεν είναι γνωστά).
↑State Papers Henry Eighth, vol.4 part 4 (1836), 510, 518 Northumberland to Wolsey, 9 October 1529.
↑State Papers Henry Eighth, vol.4 (1836), p.509-510, 539–40, 567: Letters & Papers Henry VIII, vol.4 (1875), no.4709: Cameron, Jamie, James V, (1998) p.36-7 & fn.24
↑ 7,07,17,2Marshall, Rosalind K. (2006). Douglas, Lady Margaret, countess of Lennox (1515–1578), noblewoman
↑ 8,08,1Stedall, Robert (March 14, 2014). "Lady Margaret Douglas and the Lennox Jewel". MaryQueenofScots.net.
↑Nicolas, Nicholas Harris, ed., Privy Purse Expences of Henry VIII, 1529–1532, London (1827), p. 98, 183, 281. It may have been stakes for her to play card games; or for her to give as alms.
↑Head, David M. (2008). Howard, Thomas, second duke of Norfolk (1443–1524), magnate and soldier.
↑Davies, Catherine (2008). Howard [née Tilney], Agnes, duchess of Norfolk (b. in or before 1477, d. 1545), noblewoman
↑ 13,013,113,2Riordan, Michael (2004). Howard, Lord Thomas (c.1512–1537), courtier.
↑Η Μαίρυ Χάουαρντ, κόρη του Τόμας Χάουαρντ, 3ου Κόμη του Νόρφοκ, ήταν σύζυγος του νόθου γιου του Ερρρίκου Η΄, Χένρυ ΦιτςΡόυ, Δούκα του Ρίτσμοντ και του Σόμερσετ.
↑Nichols, John Gough, ed. (1846). The Chronicle of Calais in the Reigns of Henry VII and Henry VIII.
↑Weir, Alison (1991). The Six Wives of Henry VIII. New York: Grove Weidenfeld. p. 437.
↑Linda Porter. Katherine the Queen: The Remarkable Life of Katherine Parr, the Last Wife of Henry VIII, Macmillan, 2010. pg 207-8.
↑Kimberly Schutte. A Biography of Margaret Douglas, Countess of Lennox, 1515–1578, Edwin Mellen Press, 2002.
↑Calendar State Papers Scotland, vol.1 (1898), 127–8, 172–3
↑Calendar of State Papers Spanish. 11. London: Her Majesty's Stationery Office. 1916.
↑Rev. Joseph Stevenson M.A., ed. (1865), "Appendix to Preface", Calendar of State Papers, Foreign Series, of the Reign of Elizabeth. 1559-1560. Preserved in the State Paper Department of Her Majesty’s Public Record Office., London: Longman, Green, Longman, Roberts & Green, pp. cxviii, cxix, cxxii
↑Kent, Francis W.; Zika, Charles, eds. (2005). Rituals, Images, and Words: The Varieties of Cultural Expression In Late Medieval And Early Modern Europe. Brepols. p. 190. the tomb was inscribed, "This work was completed at the charge of Thomas Fowler, the executor of this lady, 24 Oct 1578"
