Αυτό το λήμμα χρειάζεται μετάφραση.
Αν θέλετε να συμμετάσχετε, μπορείτε να επεξεργαστείτε το λήμμα μεταφράζοντάς το ή προσθέτοντας δικό σας υλικό και να αφαιρέσετε το {{μετάφραση}} μόλις το ολοκληρώσετε. Είναι πιθανό (και επιθυμητό) το ξενόγλωσσο κείμενο να έχει κρυφτεί σαν σχόλιο με τα <!-- και -->. Πατήστε "επεξεργασία" για να δείτε ολόκληρο το κείμενο.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 15/01/2021.
Συνολικά, εννέα μονάρχες Στιούαρτ κυβέρνησαν μόνο τη Σκωτία από το 1371 έως το 1603. Το 1603 έγινε μία Ένωση των Στεμμάτων υπό τον Ιάκωβο ΣΤ΄ της Σκωτίας και Α΄ της Αγγλίας, ο οποίος έγινε ο πρεσβύτερος διεκδικητής από γενεαλογικής άποψης του συνόλου των κτήσεων του εκλιπόντος Οίκου των Τυδόρ. Έτσι υπήρξαν έξι μονάρχες Στιούαρτ, που κυβέρνησαν την Αγγλία και τη Σκωτία καθώς και την Ιρλανδία (αν και η εποχή των Στιούαρτ διακόπηκε από μία μεσοβασιλεία, που διήρκεσε την περίοδο 1649-1660, ως αποτέλεσμα του Αγγλικού Εμφυλίου Πολέμου). Επιπλέον με την ίδρυση του Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας μετά από τους Νόμους της Ένωσης, οι οποίοι ένωσαν πολιτικά την Αγγλία και τη Σκωτία, ο πρώτος μονάρχης ήταν η Άννα της Μεγάλης Βρετανίας. Παρ' όλα αυτά, απεβίωσε χωρίς απογόνους και όλες οι κτήσεις πέρασαν στον Οίκο του Ανόβερου, υπό τους όρους του Νόμου της Διευθέτησης (Act of Settlement 1701).
Κατά τη βασιλεία των Στιούαρτ, η Σκωτία εξελίχθηκε από μία σχετικά φτωχή και φεουδαλική χώρα σε ένα ευημερούν, τελείως σύγχρονο και συγκεντρωτικό κράτος. Κυβέρνησαν κατά τη διάρκεια μίας εποχής μεταβολής από τον Μεσαίωνα στην Αναγέννηση. Μονάρχες, όπως ο Ιάκωβος Δ΄, έγιναν γνωστοί για την προστασία εκπροσώπων της Αναγέννησης στον Βορρά, όπως ο ποιητής Ρόμπερτ Χένρισον. Αφού οι Στιούαρτ πήραν τον έλεγχο όλης της Μεγάλης Βρετανίας, οι τέχνες και οι επιστήμες συνέχισαν να αναπτύσσονται. Τα γνωστότερα έργα του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ παραγγέλθηκαν την Ιακωβιανή εποχή, ενώ ιδρύματα, όπως η Βασιλική Εταιρεία και το Βασιλικό Ταχυδρομείο, ιδρύθηκαν κατά τη βασιλεία τού Καρόλου Β΄.
Καταγωγή
Ετυμολογία
Το όνομα Στιούαρτ (Stewart) προσδιόριζε το βασιλικό αξίωμα του Επιτρόπου. Αρχικά υιοθετήθηκε ως το οικογενειακό επώνυμο από τον Ουώλτερ Στιούαρτ, 3ο Μεγάλο Επίτροπο της Σκωτίας (High Steward of Scotland), o oποίος ήταν το τρίτο μέλος της οικογένειας, που κατέλαβε τη θέση. Πριν από αυτό, το οικογενειακό τους όνομα οριζόταν μέσω άμεσων προγόνων και ουσιαστικά άλλαζε από γενιά σε γενιά· για παράδειγμα οι πρώτοι δύο Μεγάλοι Επίτροποις (High Stewards) ήταν γνωστοί ως ΦιτζΆλαν και ΦιτζΟυώλτερ αντίστοιχα.
Παρασκήνιο
Οι προγονικές καταγωγές της οικογένειας Στιούαρτ είναι αρκετά δυσδιάκριτες· αυτό που είναι σίγουρο, είναι ότι ανάγουν την καταγωγή τους στον Άλαν ΦίτζΦλααντ, έναν Βρετόνο που ήρθε στη νήσο της Μεγάλης Βρετανίας όχι πολύ μετά τη Νορμανδική κατάκτηση.[3] Ο Άλαν ήταν ο κληρονομικός διαχειριστής του Επισκόπου του Ντολ στο Δουκάτο της Βρετάνης;[4] Ο Άλαν είχε μία καλή σχέση με τον κυβερνώντα μονάρχη τού Οίκου της ΝορμανδίαςΕρρίκο Α΄, ο οποίος τον επιβράβευσε με γη στο Σρόπσαϊρ.[4] Ήταν ο δισεγγονός του Άλαν με το όνομα Ουώλτερ ΦίτζΑλαν, ο οποίος έγινε ο πρώτος κληρονομικός Μέγας Επίροπος της Σκωτίας, ενώ η οικογένεια του αδελφού του Γουλιέλμου στη συνέχεια θα γινόταν κόμητες του Αρουντέλ.
Ιστορία
Ο 6ος Μέγας Επόπτης της Σκωτίας, Γουόλτερ Στιούαρτ (1293-1326), νυμφεύθηκε τη Μάρτζορι Μπρους, κόρη του Ροβέρτου Α΄ της Σκωτίας, και έπαιξε σημαντικό ρόλο στη Μάχη του Μπάννοκμπερν κερδίζοντας περισσότερη εύνοια. Ο γιος τους Ροβέρτος Β΄ Στιούαρτ, ήταν διάδοχος του Οίκου του Μπρους, στη λορδική επικράτεια του Κάννιγκχαμ και των γαιών των Μπρους του Μπούρτρυχιλ· τελικά κληρονόμησε τον Σκωτικό θρόνο, όταν ο θείος του Δαυίδ Β΄ της Σκωτίας απεβίωσε άτεκνος το 1371.
Το 1503, ο Ιάκωβος Δ΄ προσπάθησε να ασφαλίσει την ειρήνη με την Αγγλία με το γάμο με την κόρη του Ερρίκου Ζ΄ της Αγγλίας, τη Μαργαρίτα Τυδώρ. Η γέννηση του γιου τους, αργότερα Ιακώβου Ε΄, έφερε τον Οίκο του Στιούαρτ στη σειρά διαδοχής του Οίκου των Τυδόρ και στον Αγγλικό θρόνο. Η Μαργαρίτα παντρεύτηκε αργότερα τον Άρτσιμπαλντ Ντάγκλας, 6ο κόμη του Άνγκους, και η κόρη τους Μαργαρίτα Ντάγκλας, ήταν η μητέρα του Ερρίκου Στιούαρτ, λόρδου Ντάρνλεϊ. Το 1565 ο Ερρίκος νυμφεύτηκε την ετεροθαλή εξαδέλφη του Μαρία, μόνο τέκνο του Ιακώβου Ε΄. Ο Ερρίκος ανήκε επίσης στους Στιούαρτ, σε νεότερο κλάδο του Οίκου.
Αυτό θα γινόταν μέρος της πολιτικής και στρατιωτικής σύγκρουσης, που σημάδεψε τη βασιλεία του Καρόλου Α΄ της Αγγλίας, της Σκωτίας και της Ιρλανδίας, με αποκορύφωμα μία σειρά συγκρούσεων γνωστή ως Αγγλικός Εμφύλιος Πόλεμος (ο οποίος, παρά το όνομά του, θα είχε αντίκτυπο και στα τρία βασίλεια). Η δίκη και η εκτέλεση του Καρόλου Α΄ από το Αγγλικό Κοινοβούλιο το 1649 αποτέλεσε την απαρχή για τα 11 χρόνια της δημοκρατικής διακυβέρνησης, γνωστής ως Αγγλική Μεσοβασιλεία. Η Σκωτία αρχικά αναγνώρισε τα δικαιώματα του 2ου επιζώντος γιου του βασιλιά, επίσης καλούμενου Καρόλου, ως μονάρχη της, πριν υποχρεωθεί να εισέλθει στο "δημοκρατικό" σύστημα. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, τα σημαντικότερα μέλη τού Οίκου των Στιούαρτ έζησαν εξόριστα στην ηπειρωτική Ευρώπη. Ο Κάρολος ο νεότερος επέστρεψε στη Βρετανία, για να αναλάβει τους τρεις θρόνους των βρετανικών νήσων το 1660 με το όνομα ως "Κάρολος Β΄ της Αγγλίας, της Σκωτίας και της Ιρλανδίας", αλλά θα μετρούσε τη βασιλεία του από το τέλος τού πατέρα του 11 χρόνια νωρίτερα· για τον λόγο αυτό θεωρείται, πως η βασιλεία του διήρκεσε από το 1649 και μετά και όχι από το 1660.
γιος της Μαρίας, Βασίλισσας των Σκώτων και του Ερρίκου Στιούαρτ λόρδου Ντάρνλεϊ. Βασιλιάς της Σκωτίας, το 1567—1603, μέχρι που κληρονόμησε τους τίτλους Βασιλιάς της Αγγλίας και της Ιρλανδίας, περιλαμβάνοντας τη διεκδίκηση στη Γαλλία από τους εκλιπόντες Τυδόρ.
γιος του Καρόλου Α΄ της Αγγλίας, της Σκωτίας και της Ιρλανδίας. Σε εξορία την περίοδο 1649-1660, κατά τη διάρκεια μιας δημοκρατικής περιόδου διακυβέρνησης γνωστής και ως η Κοινοπολιτεία της Αγγλίας.
αδελφός του Καρόλου Β΄ της Αγγλίας, της Σκωτίας και της Ιρλανδίας, ο οποίος δεν είχε νόμιμο απόγονο. Γιος του Καρόλου Α΄. Ανατράπηκε από την Επανάσταση του 1688.
κόρη του Ιακώβου Β΄ της Αγγλίας και της Ιρλανδίας και Ζ΄ της Σκωτίας, ο οποίος ήταν ακόμη ζωντανός και διεκδικούσε τον θρόνο. Συμβασιλέας ήταν ο Γουλιέλμος Γ΄ και Β΄ που επέζησε της συζύγου του.
αδελφή της Μαίρης Β΄. κόρη του Ιακώβου Β΄ της Αγγλίας και της Ιρλανδίας και Ζ΄ της Σκωτίας. Το όνομα του κράτους άλλαξε σε Μεγάλη Βρετανία με τους πολιτικούς Νόμους της Ένωσης του 1707, αν και η οικογένεια είχε χρησιμοποιήσει τον τίτλο από τον Ιάκωβο Α΄ και ΣΤ΄. Απεβίωσε χωρίς απογόνους, τα δικαιώματα πέρασαν στον Οίκο του Αννόβερου.