Κατά την περίοδο της οθωμανικής κυριαρχίας (1430-1912) ήταν έδρα του ομώνυμου καζά που ανήκε διοικητικά στο σαντζάκι των Ιωαννίνων[2]. Κατά την ελληνική στατιστική του 1913 είχε μεικτό, ελληνικό και αλβανικό, πληθυσμό 2.337 κατοίκων[3]. Σήμερα ο πληθυσμός της πόλης είναι 1.525 κάτοικοι.[4]
Κατά τον Ελληνικό Εμφύλιο Πόλεμο (1946-1949) στο Λεσκοβίκι είχε εγκατασταθεί προσωρινά το αρχηγείο του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδος (ΔΣΕ). Ως μέρος της υποστήριξης της Σοσιαλιστικής Αλβανίας, στο Λεσκοβίκι είχε επίσης δημιουργηθεί στρατόπεδο εκπαίδευσης, κέντρο εφοδιασμού και νοσοκομείο για τους αντάρτες του ΔΣΕ. Οι τελευταίοι χρησιμοποιούσαν ως ορμητήριο τα αλβανικά εδάφη για να επιχειρούν σε παραμεθόριες περιοχές της Ελλάδας, όπως στον Γράμμο, ενώ μόλις ολοκληρώνονταν οι ένοπλες επιχειρήσεις έβρισκαν και πάλι καταφύγιο στην Αλβανία[5].
↑Μιχάλης Κοκολάκης, "Η τουρκική στατιστική της Ηπείρου στο Σαλναμέ του 1895" στο Βασίλης Παναγιωτόπουλος, Λεωνίδας Καλλιβρετάκης, Δημήτρης Δημητρόπουλος, Μιχάλης Κοκολάκης και Ευδοκία Ολυμπίτου (επιμ.), Πληθυσμοί και οικισμοί του ελληνικού χώρου. Ιστορικά μελετήματα, Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών/Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, Αθήνα 2003, σελ. 248