Ο όρος κυνηγός-συλλέκτης ή τροφοσυλλέκτης, χρησιμοποιείται για να περιγράψει τα μέλη των κοινωνιών στις οποίες η περισσότερη ή όλη η τροφή εξασφαλίζεται μόνο από το κυνήγι άγριων ζώων, ψάρεμα, τη συλλογή των φρούτων και γενικότερα καρπών των δέντρων και φυτών, καθώς και συνολικά τη συλλογή πρώτων υλών από τη φύση. Σε αντίθεση, οι αγροτικές και κτηνοτροφικές κοινωνίες εξαρτώνται για τη διατροφή τους κυρίως στα εξημερωμένα ζώα, καθώς και στην καλλιέργεια σιτηρών και οπορωλαχανικών.

Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη!

Οι κυνηγοί-συλλέκτες ήταν ο αρχικός τρόπος ζωής του είδους Χόμο, διήρκησε για σχεδόν τα 9/10 της παρουσίας του ανθρώπου στη Γη, και έως 12.000 χρόνια πριν όλες οι ανθρώπινες κοινωνίες ζούσαν με αυτό τον τρόπο^[1]. Με την ανάπτυξη της γεωργίας, οι κυνηγοί-συλλέκτες εκτοπίστηκαν σταδιακά με την πάροδο των χιλιετιών από τις αγροτικές και κτηνοτροφικές κοινωνίες στα περισσότερα μέρη του κόσμου, αρχικά κυρίως στη Μέση Ανατολή, Κίνα, Ινδία, και Αίγυπτο όπου αναπτύχθηκαν και οι πρώτοι μεγάλοι σύνθετοι πολιτισμοί.

Σύγχρονα δείγματα κοινωνιών που εξακολουθούν να ζουν ως κυνηγοί-συλλέκτες αποτελούν οι:

• Σεντινελέζοι στις νήσους Ανταμάν του Ινδικού Ωκεανού, εχθρικοί προς εξωτερικές επαφές, η γλώσσα τους είναι άγνωστη και δεν έχουν παρατηρηθεί ίχνη χρήσης φωτιάς ^[2][3]
• Χούλι στην Παπούα Νέα Γουινέα
• Βανουάτου στις νήσους Βανουάτου

καθώς και μικρός αριθμός άλλων διάσπαρτων σε Αμαζόνιο, Σιβηρία, Νοτιοανατολική Αφρική, Νοτιοανατολική Ασία και στα νησιά του Ειρηνικού Ωκεανού^[4].

Λαοί οι οποίοι ενώ έχουν μεταβεί σε πιο σύγχρονο τρόπο ζωής ή πλήρως εκσυγχρονιστεί, εξακολουθούν να διατηρούν το κυνήγι-συλλογή ως παράδοση:

• Βουσμάνοι της Ναμίμπια
• Αβορίγινες της Αυστραλίας
• Μαορί της Νέας Ζηλανδίας