PROFILPELAJAR.COM

Κουρτ Ντιμπέργκερ
	Ο Κουρτ Ντιμπέργκερ το 2005
Προσωπικές πληροφορίες
Γέννηση	16 Μαρτίου 1932 (92 ετών)
Επάγγελμα	Ορειβάτης, συγγραφέας
Ορειβατική σταδιοδρομία
Γνωστός/ή για	Ο μόνος εν ζωή που έκανε δύο πρώτες αναβάσεις σε κορυφές 8.000 μ.
Πρώτες ανάβασεις	Μπρόουντ Πικ; Νταουλαγκίρι;
	Ενημέρωση 27 Αυγούστου 2014.

Ο Κουρτ Ντιμπέργκερ (16 Μαρτίου 1932) είναι Αυστριακός ορειβάτης και συγγραφέας αρκετών βιβλίων. Είναι ο μόνος εν ζωή που πραγματοποίησε πρώτες αναβάσεις σε δύο βουνά πάνω από 8.000 μ., στο Μπρόουντ Πικ το 1957 και στο Νταουλαγκίρι το 1960^[1].

Βίος και ορειβασία

Ο Ντιμπέργκερ παρακολούθησε το πανεπιστήμιο της Βιέννης από όπου πήρε MBA το 1955 και M.Ed το 1962. Μαζί με τον Χέρμαν Μπουλ, είναι οι δύο ορειβάτες που πραγματοποίησαν επιτυχημένη πρώτη ανάβαση σε δύο βουνά πάνω από τα 8.000 μ. Το 1957 ο Ντιεμπέργκερ ήταν επίσης ο τελευταίος που είδε τον Χέρμαν Μπουλ ζωντανό, πριν παρασυρθεί από πτώση κορνίζας στο Τζογκολίζα^[2]. Η προσπάθεια ανάβασης στο Τσογκολίζα ήταν παράνομη και στον Ντιεμπέργκερ απαγορεύτηκε η είσοδος στο Πακιστάν για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Ο Ντιμπέργκερ ήταν, επίσης, ο ένας από τους δύο επιζήσαντες της καταστροφικής ανάβασης του Κ2 το 1986. Στις 4 Αυγούστου 1986, ο Ντιμπέργκερ και η Τζούλι Τούλις έφτασαν στην κορυφή του K2 πολύ αργά. Λίγο μετά την έναρξη της κατάβασης, η Τούλις έπεσε και παρέσυρε τον Ντιεμπέργκερ μαζί της. Κατάφεραν να σταματήσουν την πτώση αλλά εξαναγκάστηκαν σε εκετεθειμένο μπιβουάκ σε υψόμετρο 8.000 μέτρων. Την επομένη κατάφεραν να προσεγγίσουν την Κατασκήνωση 4, όπου εξαναγκάστηκαν να μοιραστούν μία σκηνή με άλλους έξι ορειβάτες, καθώς η δική τους είχε ξερριζωθεί από ισχυρούς ανέμους. Η Τούλις πέθανε στη διάρκεια της νύχτας, πιθανώς από εγκεφαλικό οίδημα μεγάλου υψομέτρου (HACE) και μόνο ο άλλος ορειβάτης, ο Αυστριακός Βίλι Μπάουερ επεβίωσε της κατάβασης με τον Ντιμπέργκερ^[3]. Και οι δύο ορειβάτες έπαθαν εκτεταμένα κρυοπαγήματα και υπέστησαν ακρωτηριασμούς.

Ο Ντιεμπέργκερ είναι ακόμα ενεργός στην ορειβατική κοινότητα και εργάζεται σε παραγωγές φιλμ μαζί με την κόρη του.

Άλπεις

Με τους Χέρμπερτ Ναπ (Herbert Knapp) και Χάνες Ουντερβέγκερ (Hannes Unterweger) στις 22 Σεπτεμβρίου του 1956, πραγματοποίησε ανάβαση στο βόρειο τοίχο του Κενινγκσπίτσε, 3.859 μ. ενός βουνού με ιδιαίτερα ασταθές χιόνι, στο νότιο Τυρόλο^[4]. Μεταξύ του 1956 του 1958 με σχοινοσύντροφο τον Βόλφγκανγκ Στέφαν έκανε και τις τρεις μεγάλες βόρειες όψεις των Άλπεων, τη βόρεια όψη του Άιγκερ, τη βόρεια όψη του Μάτερχορν και το Σπηρούνι Γουόκερ στη βόρεια όψη της Γκραν Γιοράς. Το 1958 σκαρφάλωσε με τον Φραντς Λίντνερ την κόψη Πετερέ στο Μον Μπλαν.

Ιμαλάια και Άνδεις

Στις 9 Ιουνίου 1957 ο Ντιμπέργκερ μαζί με τους Φριτς Βιντερστέλερ, Χέρμαν Μπουλ και Μάρκους Σμουκ πραγματοποίησε την πρώτη ανάβαση του Μπρόουντ Πικ, 8051 μ.^[5]. Στις 13 Μαΐου 1960 ακολουθεί η πρώτη ανάβαση του Νταουλαγκίρι (8167 μ) με τους Ναγουάνγκ Ντόρτζε, Ερνστ Φόρερ, Άλμπιν Σέλμπερτ, Νίμα Ντόρτζε και Πίτερ Ντίνερ^[6]. Το 1967 ακολουθεί η πρώτη ανάβαση στον βορειοδυτικό τοίχο της υψηλότερης κορυφής της οροσειράς του Χίντου Κους, το Τίριχ Μιρ 7338 μ., με αλπικό στιλ^[7].

Το 1978, στις 21 Μαΐου, σκαρφάλωσε στο Μακαλού^[8]. και αργότερα, στις 15 Οκτωβρίου, με επιτυχία στο όρος Έβερεστ^[8], ως εικονολήπτης στο πλαίσιο μιας αποστολής υπό τον Πιερ Μαζό^[7]^[9]. Στη συνέχεια, στις 4 Αυγούστου 1979, κατέκτησε την κορυφή του Γκασερμπρούμ Β΄ στο πλαίσιο μιας αποστολής^[8], η οποία περιελάμβανε μεταξύ άλλων τους Ράινχαρντ Καρ, Χίμαρ Στουρμ και Χανς Σελ ^[10]. Μεταξύ του 1982 και του 1986 βρέθηκε αρκετές φορές στο Καρακορούμ, επίσης αρκετές φορές στο Κ2 (συμπεριλαμβανομένης μιας ατελέσφορης προσπάθειας για τη βόρεια κόψη του K2). Το 1984 βρέθηκε και πάλι στην κορυφή του Μπρόουντ Πικ, αυτή τη φορά με τη σύντροφό του Τζούλι Τούλις, η οποία πέθανε κατά την κατάβαση^[11].

Από τις αρχές της δεκαετίας του 1980 συμμετείχε σε διάφορες αποστολές στην επαρχία Σιντζιάνγκ. Το 2000 ανέβηκε στο στρωματοηφαίστειο Κοτοπάξι, σημαντική κορυφή των Άνδεων στον Ισημερινό

Εργογραφία

ο Ντιμπέργκερ έχει γράψει τα παρακάτω βιβλία:

The Endless Knot : K2, Mountain of Dreams and Destiny, 1991. Translated into English by Audrey Salkeld. ISBN 0-89886-300-7
Summits and secrets, 1991. Translated into English by Hugh Merrick. ISBN 0-89886-307-4
Spirits of the Air, 1994 ISBN 0-89886-408-9
K2 : Challenging the Sky, 1997 ISBN 0-89886-518-2
The Kurt Diemberger Omnibus, 1999 ISBN 1-898573-26-3
K2. Traum und Schicksal, 2001 (German) ISBN 3-7654-3755-7

Παραπομπές

↑ Sale, Richard· Cleare, John (2000). Climbing the World's 14 Highest Mountains: The History of the 8,000-Meter Peaks. Seattle: Mountaineers Books. σελίδες 170–171 &1 90–191. ISBN 978-0-89886-727-5.
↑ Jerberyd, Per. «Kurt Diemberger». www.jerberyd.com. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2008.
↑ Curran, Jim (1995). K2: The Story of the Savage Mountain. Hodder & Stoughton. σελίδες 190–195. ISBN 978-0-340-66007-2.
↑ http://www.dervinschger.it/artikel.phtml?id_artikel=7023&q=&a=315&r=&re=&seite=1 "Erstbesteigung der Schaumrolle: Streit hält an"
↑ «Broad Peak: Some background and History». Everest News. Ανακτήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2014.
↑ Dangar, D.F.O (1984). «A Record of the First Ascents of the Fifty Highest Mountains». Alpine Journal (Alpine Club) 89: 184–7. http://www.alpinejournal.org.uk/Contents/Contents_1984_files/AJ%201984%20184-187%20Dangar%20Ascents.pdf. Ανακτήθηκε στις April 24, 2011.
↑ ^7,0 ^7,1 Uli Auffermann, 2010, Entscheidung in der Wand. Schall Verlag GmbH, ISBN 978-3-900533-62-5, S. 152 f.
↑ ^8,0 ^8,1 ^8,2 Kurt Diemberger, DVD K2 - Traum und Schicksal. Screen Power
↑ «Webseite Herrligkoffer-Stiftung: "Deutsch-Französische Mount-Everest-Expedition, 1978"». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2014.
↑ Reinhard Karl, 2009, Erlebnis Berg: Zeit zum Atmen. Bruckmann Verlag GmbH, München ISBN 978-3-7654-5152-2, S. 97.
↑ Thomas Neuhold, 2012, Eine Achttausender-Legende wird 80. In: Der Standard. 12. März, abgerufen am 12. März.