Απεικόνιση της Καρλόττας Μαρίας με τα αδέρφια της, το 1779.
Η Καρλόττα Μαρία Φερδινάνδη Θηρεσία Άννα Ιωσηφίνα Ιωάννα Λουίζα Βικεντία Ροζαλία ήταν η τέταρτη κόρη του Φερδινάνδου της Πάρμας και της Μαρίας Αμαλίας της Αυστρίας.[2] Η γέννησή της απογοήτευσε τους συγγενείς της, που ευελπιστούσαν για έναν δεύτερο γιο, αλλά η μητέρα της δήλωσε ευχαριστημένη και πέρασε πολύ χρόνο με την κόρη της. Η Καρλόττα έβλεπε σπάνια τον πατέρα της, που έλειπε συχνά για κυνήγι.[3] Λέγεται πως είχε μεγάλο ταλέντο στη ζωγραφική.[3]
Η μητέρα και η θεία της Καρλόττας, Μαρία Καρολίνα συμφώνησαν ότι ο γιος της Μαρίας Καρολίνας, Φραγκίσκος Α΄ των Δύο Σικελιών, θα ζητούσε το χέρι της Καρλόττας όταν θα γινόταν δεκαοχτώ[3]. Ο Φραγκίσκος και η Καρλόττα έπρεπε να συναντηθούν στη Νάπολη το 1795, αλλά η τελευταία δεν είχε το θάρρος να εμφανιστεί και, πιστεύοντας ότι δεν μπορούσε να αντέξει το βάρος του θρόνου, έπεισε τη μητέρα της να ακυρώσει το γάμο.[3]
Μετέπειτα ζωή
Σε ηλικία είκοσι, έγινε μοναχή με το όνομα Υακίνθη Δομινίκη, όπως είχε κάνει προηγουμένως και η αδερφή της Μαρία Αντωνία της Πάρμας.[3] Ενώ η Καρλόττα αναγνωρίστηκε ως πριγκίπισσα της Γαλλίας και της δόθηκε σύνταξη για να είναι σε θέση να ζήσει, η Αντωνία δεν είχε την ίδια τύχη.[3] Μετά τον θάνατο του πατέρα τους τον Οκτώβριο του 1802, οι αδελφές και η μητέρα τους, Μαρία Αμαλία, ήταν παρούσες στην κηδεία του. Όταν η μητέρα τους εξορίστηκε μετά την κηδεία, την συνόδευσαν στην Πράγα, όπου έμειναν κοντά της μέχρι το θάνατό της. Κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στην Πράγα, αυτή και η αδελφή της περιγράφηκαν ως ταπεινές και ξεχασμένες, απασχολούμενες με την προσευχή.[3]
Η Καρλόττα Μαρία απεβίωσε σε ηλικία 30 ετών, στις 5 Απριλίου του 1826.[3]
.svg)
