Καρλομάνος (υιός Καρόλου του Φαλακρού)

Καρλομάνος
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Carloman (Γαλλικά)
Γέννηση847 (περίπου) ή 9ος αιώνας ή 849
Θάνατος877 (περίπου)[1]
ΘρησκείαΡωμαιοκαθολική Εκκλησία
Θρησκευτικό τάγμαΤάγμα του Αγίου Βενέδικτου
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταCatholic monk
Οικογένεια
ΓονείςΚάρολος ο Φαλακρός και Ερμεντρούδη της Ορλεάνης[1]
ΑδέλφιαΛουδοβίκος ο Τραυλός[2]
Λοθάριος ο Χωλός[2]
Κάρολος το Παιδί[2]
Ντρόγκο[2]
Πιπίνος[2]
Κάρολος[2]
Ιουδήθ της Φλάνδρας[2]
Ροθίλδη[2]
Ερμεντρούδη[2]
Χίλντεγκαρντ[2]
Γκιζέλα[2]
Ροτρούδη[2]
ΟικογένειαΔυναστεία των Καρολιδών[1]
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΑββάς του Έχτερναχ (874–877)
αββάς του Αβαείου του Σαιν-Μεντάρ ντε Σουασόν (860–870)
αββάς (868–871, Saint-Amand Abbey)[3]
δεδομένα

Ο Καρλομάνος (848 - περί το 877) μέλος της Δυναστείας των Καρολιδών ήταν ο μικρότερος γιος του Καρόλου του Φαλακρού με την πρώτη σύζυγο του Ερμεντρούδη της Ορλεάνης. Ο προορισμός του ήταν σαν μικρότερος γιος για εκκλησιαστική σταδιοδρομία, επαναστάτησε ωστόσο εναντίον του πατέρα του (870) και διεκδίκησε τμήμα της κληρονομιάς του. Ο πατέρας του τον ξύρισε στο κεφάλι (854) για να αποτρέψει μια νέα διαίρεση και του δικού του βασιλείου αφού ο δικός του πατέρας Λουδοβίκος ο Ευσεβής μοίρασε την αυτοκρατορία του στους γιους του, ολοκληρώθηκε με τη Συνθήκη του Βερντέν (843). Ο στόχος του ήταν να τον διαδεχτεί ο μεγαλύτερος γιος του Λουδοβίκος ο Τραυλός και οι υπόλοιποι να ακολουθήσουν την εκκλησιαστική σταδιοδρομία για να μην διεκδικήσουν κληρονομιά. Την ανατροφή του Καρλομάν ανέλαβε ο μελλοντικός αρχιεπίσκοπος του Μπουρζ, χρίστηκε διάκονος (860) και ανέλαβε τη διοίκηση του Αβαείου του Σαιν-Μεντάρ ντε Σουασόν, την επόμενη δεκαετία απέκτησε πολλά ακόμα Αβαεία.[4]

Ο τρίτος αδελφός του Καρλομάν Λοθάριος ο Χωλός που ακολουθούσε επίσης εκκλησιαστική σταδιοδρομία πέθανε (865), την επόμενη χρονιά (866) πέθανε και ο δεύτερος αδελφός του Κάρολος το Παιδί, ο Καρλομάν έγινε ο δεύτερος στη σειρά διαδοχής του θρόνου μετά τον Λουδοβίκο τον Τραυλό.[5] Με καρδιά πολεμιστή ο Καρλομάν απαρνήθηκε την εκκλησία και συγκέντρωσε ένα τμήμα της αριστοκρατίας στην υπηρεσία του (870).[4] Δεν είναι γνωστές οι περιοχές οι οποίες του έδωσαν προμήθειες να συγκεντρώσει τον στρατό του, πιθανότατα η Λοθαριγγία και η Φλάνδρα.[4] Ο πατέρας του τον συνέλαβε και τον φυλάκισε στο Σανλίς, όλα τα αβαεία του κατασχέθηκαν.[4][6] Ο Πάπας Αδριανός Β΄ ζήτησε την απελευθέρωση του Καρλομάν αλλά ο Κάρολος ο Φαλακρός το αρνήθηκε, ο Καρλομάν δραπέτευσε στη Φλάνδρα όπου συγκέντρωσε έναν μικρό στρατό.[4] Οι επίσκοποι της επαρχίας του Ρενς συγκεντρώθηκαν στην Κομπιένη υπό την ηγεσία του αρχιεπισκόπου (871), αφόρισαν τον Καρλομάν και όλους τους οπαδούς του. Ο επίσκοπος του Λαν, οπαδός του Καρλομάν ήταν ο μοναδικός που μειοψήφησε.[4] Ο Καρλομάν συνελήφθη και τυφλώθηκε (873) αλλά δραπέτευσε στην Ανατολική Φραγκία, τον υποδέχτηκε ο θείος του Λουδοβίκος ο Γερμανικός που τον ανέλαβε υπό την προστασία του. Ο Καρλομάν πέθανε στη Γερμανία γύρω στο 877.[4]

Παραπομπές

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 310. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
  2. ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 308-313. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
  3. ↑ Claude Robert, Congregation of St. Maur, Louis de Sainte-Marthe, Scévole de Sainte-Marthe, Jean Chenu, Denis de Sainte-Marthe, Barthélemy Hauréau: «Gallia Christiana» (λατινική γλώσσα) 1656.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 McKitterick 1983, σσ. 186–87
  5. ↑ McKitterick 1983, σ. 195
  6. ↑ McKitterick 1983, σ. 207

Πηγές

  • McKitterick, Rosamond (1983). The Frankish Kingdoms under the Carolingians, 751–987. London: Longman.