Συντεταγμένες: 41°11′28.00″N 23°30′57.42″E / 41.1911111°N 23.5159500°E / 41.1911111; 23.5159500

Καπετανούδι
Καπετανούδι Καπετανούδι
Διοίκηση
Χώρα	Ελλάδα
Περιφέρεια	Κεντρικής Μακεδονίας
Περιφερειακή Ενότητα	Σερρών
Δήμος	Σερρών
Δημοτική Ενότητα	Σερρών
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμα	Μακεδονίας
Νομός	Σερρών
Υψόμετρο	700 μέτρα
Πληθυσμός
Πραγματικός	78
Έτος απογραφής	1940
Πληροφορίες
Παλαιά ονομασία	Μαραμόρ Μπραμόρ Μραμόρ
δεδομένα

Το Καπετανούδι, έως το 1926 γνωστό ως Μαραμόρ, είναι εγκαταλελειμμένος οικισμός που βρίσκεται στον σημερινό Δήμο Σερρών της Περιφερειακής Ενότητας Σερρών της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας. Βρίσκεται σε υψόμετρο 700 μέτρων,^[1] στους νοτιοδυτικούς πρόποδες των ορέων Βροντούς, σε απόσταση 2,5 χλμ. δυτικά από το χωριό Ξηρότοπος Σερρών.

Κατά την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ανήκε διοικητικά στον Καζά των Σερρών του Σαντζακίου των Σερρών του Βιλαετίου της Θεσσαλονίκης.

Το όνομα Μαραμόρ προήλθε πιθανόν από την τουρκική λέξη «μερμέρ» και τη βλάχικη λέξη «μάρμουρα» που σημαίνουν μάρμαρο.^[2]

Στη δημογραφική μελέτη «Εθνογραφία των Βιλαετίων Αδριανούπολης, Μοναστηρίου και Θεσσαλονίκης» που εκδόθηκε το 1878 στην Κωνσταντινούπολη, εκτιμάται ότι το 1873 ο οικισμός αποτελούνταν από 75 σπίτια και 195 μουσουλμάνους κατοίκους,^[3] ενώ η στατιστική μελέτη «Μακεδονία, Εθνογραφία και Στατιστική» του Βούλγαρου Βασίλ Κάντσωφ, εκτιμά ότι το 1900 ο οικισμός είχε 300 Τούρκους κατοίκους.^[4] Σύμφωνα με την «Εθνολογική Στατιστική των Βιλαετίων Θεσσαλονίκης και Μοναστηρίου» του Αθανάσιου Χαλκιόπουλου που εκδόθηκε το 1910 στην Αθήνα, ο οικισμός είχε 800 μουσουλμάνους κατοίκους.^[5] Σε υπολογισμούς που εξέδωσε, το έτος 1919, η Επιτελική Υπηρεσία του Ελληνικού Στρατού, προ του 1912 αναφέρονται 55 μουσουλμάνοι κάτοικοι.^[6]

Με το τέλος των Βαλκανικών Πολέμων, ο οικισμός περιήλθε στην ελληνική επικράτεια και εγκαταλείφθηκε ή καταστράφηκε. Το 1920 προσαρτήθηκε στην κοινότητα Μερτάτης (Ξηρότοπος), μαζί με τον οικισμό Άνω Μετόχι,^[7] ενώ το 1926 μετονομάστηκε σε Καπετανούδι.^[8][9]

Το 1928 το αγρόκτημα Καπετανουδίου αγοράσθηκε από οικογένειες Βλάχων κτηνοτρόφων και κατά την ελληνική απογραφή του 1928 καταγράφηκαν 79 κάτοικοι.^[10]

Κατά την περίοδο του Ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου, στο Καπετανούδι είχε εγκατασταθεί ο σταθμός διοίκησης της 7ης Μεραρχίας του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας.^[11]

Ο οικισμός καταργήθηκε τυπικά το 1951, καθώς έπαψε να καταγράφεται στις ελληνικές απογραφές.

Σήμερα, στην τοποθεσία του οικισμού υπάρχουν διάσπαρτοι σωροί από πέτρες και ίχνη από τα θεμέλια των σπιτιών που υπήρχαν κάποτε εκεί. Κάτοψη του οικισμού είναι ορατή σε αεροφωτογραφίες της περιόδου 1945-1960.^[12]

Περίπου 2 χλμ. βόρεια από το Καπετανούδι, έχει κατασκευαστεί λιμνοδεξαμενή που εξυπηρετεί τις ανάγκες ύδρευσης του Λευκώνα Σερρών.

* Αναφέρεται δύο φορές, ως Μπραμόρ με πληθυσμό 55 κατοίκων και ως Μαραμόρ με χαρακτηρισμό «κατεστραμμένο και ακατοίκητο».