Οι ελλαγιταννίνες (αγγλ. elaggitannins) είναι κατηγορία υδρολυόμενων ταννινών, ένας τύπος πολυφαινόλης που σχηματίζεται κυρίως από την οξειδωτική σύνδεση ομάδων του γαλλικού οξέος (γαλλοϋλίου) σε 1,2,3,4,6-πενταγαλλοϋλογλυκόζη. Οι ελλαγιταννίνες διαφέρουν από τις γαλλοταννίνες στο ότι οι γαλλοϋλικές τους ομάδες συνδέονται μέσω δεσμών άνθρακα-άνθρακα (C-C), ενώ οι γαλλοϋλικές ομάδες στις γαλλοταννίνες συνδέονται με δεσμούς τύπου depside (έναν τύπο ένωσης που αποτελείται από δύο ή περισσότερες μονοκυκλικές αρωματικές μονάδες που συνδέονται με έναν εστερικό δεσμό).^[1][2]

Οι ελλαγιταννίνες περιέχουν ποικίλο αριθμόεξαϋδροξυδιφαινοϋλικών μονάδων, καθώς και μονάδες γαλλικού οξέος, ή/και μονάδες σανγουϊσορβικού οξέος που συνδέονται με μονάδες σακχάρων. Για τον προσδιορισμό της ποσότητας κάθε μονάδας, γίνεται υδρόλυση των εκχυλισμάτων με τριφθοραιθανικό οξύ σε σύστημα διαλυτών, μεθανόλης / νερού. Το εξαϋδροξυδιφαινικό οξύ, που δημιουργήθηκε μετά από υδρόλυση, δίνει λακτινικό σχηματισμό αυθόρμητα σε ελλαγικό οξύ, και το σανγουϊσορβικό οξύ σε διλακτόνη σανγουϊσορβικού οξέος, ενώ ταυτόχρονα το γαλλικό οξύ παραμένει ανέπαφο.^[3]

Οι ελλαγιταννίνες σχηματίζουν γενικά μακρόκυκλους, ενώ οι γαλλοταννίνες όχι.

Στη φύση, οι ελλαγιταννίνες ανευρίσκονται σε είδη κυρίως δικοτυλήδονα αγγειόσπερμα και πρωτίστως σε Μυρτώδη είδη (Myrtales), όπως και το ρόδι.^[4][5]

• Quideau, Stéphane (editor). Chemistry and Biology of Ellagitannins: An Underestimed Class of Bioactive Plant Polyphenols, 2009, World Scientific Publishing.
• Tannin Chemistry (Tannin Handbook, Copyright 1998, 2002, 2011, Ann E. Hagerman)