Πιστεύεται ότι η ευρύτερη περιοχή έχει συνεχή κατοίκηση από την αρχαιότητα. Εκεί βρισκόταν σύμφωνα με τις περιγραφές του Παυσανία η αρχαία πολίχνη Βολίνα, αλλά και το Τείχος της Αθηνάς που ήταν το σύνορο της Ρυπαίας χώρας με την Πάτρα[2]. Ο αρχαιολόγος Μιχάλης Πετρόπουλος συνοψίζοντας αρχαιολογικές πληροφορίες συνδέει το Δρέπανο με την Βολίνα λέγοντας ότι το σύγχρονο χωριό είναι χτισμένο στην ίδια θέση[2]. Αρχαίος οικισμός έχει ανευρεθεί στη θέση του χωριού και επεκτείνετε και νότια αυτού σε αγροτικές εκτάσεις[2]. Στο Δρέπανο έχει ανασκαφεί νεκροταφείο γεωμετρικής περιόδου, και πλήθος αρχαιοτήτων σε εκσκαφές για κατασκευές κτιρίων[2]. Η ονομασία Δρέπανο σώζεται από την αρχαιότητα για το ακρωτήριο λόγω του σχήματος του που είναι σαν δρεπάνι[2].
Αρχικά το χωριό ήταν χτισμένο σε άλλη κοντινή θέση από την σημερινή και αναφέρεται από τον Γάλλοφιλέλληνα περιηγητή Πουκεβίλ το 1816 με 25 οικογένειες, 22 το 1828 και 305 κατοίκους το 1889[2]. Το 1941 η Γερμανική Πολεμική Αεροπορία βομβάρδισε οκτώ φορές όλα τα παραλιακά χωριά της Πάτρας, μαζί και το Δρέπανο[2].
Νικόλας Φαράκλας, Η Γεωπολιτική Οργάνωση της Πελοποννησιακής Αχαΐας, Πανεπιστήμιο Κρήτης-Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας-Τομέας Αρχαιολογίας και Ιστορίας της Τέχνης, σειρά: Ρίθυμνα-Θέματα Κλασικής Αρχαιολογίας, αρ.9, Ρέθυμνο 2001.
Αλέξιος Παναγόπουλος, Ιστορικό λεξικό περιοχής Δήμου Ρίου Νομού Αχαΐας (από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα), Εκδόσεις «περί τεχνών», Πάτρα 2003. ISBN 960-8260-32-9.
