PROFILPELAJAR.COM

Διονύσιος ο Μικρός
Διονύσιος ο Μικρός
Αββάς
Γέννηση	περ. 470; Μικρά Σκυθία, Βυζαντινή Αυτοκρατορία (σημερινή Δοβρουτσά)
Κοίμηση	περ. 544; Ρώμη, Βυζαντινή Αυτοκρατορία
Αναγνώριση	8 Ιουλίου 2008; Βουκουρέστι
Εορτασμός	1 Σεπτεμβρίου (Ρουμανική Ορθόδοξη Εκκλησία)
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα (π • σ • ε )

Διονύσιος ο μικρός (περ. 470 - 544) ήταν μοναχός γεννημένος στην Μικρά Σκυθία (σύγχρονη Δοβρουτσά), η οποία βρισκόταν στη Ρουμανία και τη Βουλγαρία). Ήταν μέλος της κοινωνίας των Μοναχών της Σκυθίας στην Κωνστάντζα, την μεγάλη πόλη της Μικράς Σκυθίας. Ο Διονύσιος είναι γνωστός ως ο "εφευρέτης" του Έτους του Κυρίου (λατινικά: Anno Domini‎‎) (μ.Χ.), το οποίο χρησιμοποιείται για να αριθμήσει τα έτη του Γρηγοριανού ημερολογίου καθώς και του (εκχριστιανισμένου) Ιουλιανού ημερολογίου.

Από το 500 περίπου ζούσε στη Ρώμη, όπου, ως μέλος της Ρωμαϊκής Κουρίας, μετέφρασε από τα Ελληνικά στα Λατινικά 401 εκκλησιαστικούς κανόνες, συμπεριλαμβανομένων των Αποστολικών Κανόνων και των αποφάσεων των Συνόδων Νίκαιας, Κωνσταντινούπολη, Χαλκηδόνας and Σάρδεων, καθώς επίσης και μία συλλογή από decretals (decretal = απόφαση του Πάπα για δογματικές διαφορές) των Παπών από τον Σιρίκιο έως τον Αναστάσιο Β΄. Αυτές οι συλλογές είχαν μεγάλο κύρος στη Δύση και ακόμη συμβουλεύουν εκκλησιαστικές διοικήσεις. Ο Διονύσιος επίσης έγραψε μία διατριβή στα στοιχειώδη μαθηματικά.

Ο συγγραφέας μίας συνέχισης του Computus του Διονυσίου, γράφοντας το 616, περιέγραψε το Διονύσιο ως έναν "πολύ μορφωμένο ηγούμενο της πόλης της Ρώμης", και ο Σεβάσμιος Βέδας του απένειμε το τιμητικό αββά (λατινικά: abbas‎‎), το οποίο μπορούσε να απονεμηθεί σε οποιονδήποτε μοναχό, ειδικά σε κάποιον μεγαλύτερο και σεβαστό μοναχό, και δεν σήμαινε αναγκαστικά πως ο Διονύσιος ήταν ηγούμενος σε κάποιο μοναστήρι· πραγματικά, ο φίλος του Διονυσίου, Κασσιόδωρος, ανέφερε στο Institutiones ότι ήταν ακόμη μοναχός αργότερα στη ζωή του.

Anno Domini

Ο Διόνυσος γνωστός ως "εφευρέτης" του Έτους του Κυρίου (λατινικά: Anno Domini‎‎) (μ.Χ.), που χρησιμοποιείται για να αριθμεί τα χρόνια του Ιουλιανού καθώς και του Γρηγοριανού ημερολογίου. Το χρησιμοποίησε για να αναγνωρίσει τα διάφορα Πάσχα στο Πασχαλινό του ημερολόγιο(?), αλλά δεν το χρησιμοποίησε για να χρονολογήσει κάποιο ιστορικό γεγονός. Όταν επινόησε το ημερολόγιό του, τα χρόνια του Ιουλιανού ημερολογίου αναγνωρίζονταν από τα ονόματα των δύο υπάτων που ασκούσαν εξουσία εκείνο το έτος – ο ίδιος ανέφερε ότι το τρέχον έτος ήταν "το έτος της εξουσίας του Probus του νεότερου", αλλά ανέφερε επίσης ότι ήταν και 525 χρόνια "από την ενσάρκωση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού" και ονόμασε το έτος που συνέβη αυτό το γεγονός «Primo Anno Domini», «Πρώτο Έτος του Κυρίου». Το πώς έφτασε σε αυτόν τον αριθμό δεν είναι γνωστό, αλλά υπάρχουν στοιχεία για το σύστημα που εφάρμοσε. Εφηύρε ένα νέο σύστημα για να αριθμεί έτη για αντικαταστήσει τα Διοκλητιανά έτη, τα οποία χρησιμοποιούνταν στο παλιό Πασχαλινό ημερολόγιο, επειδή δεν επιθυμούσε να συνεχίσει τη μνήμη ενός τυράννου που ασκούσε δίωξη σε Χριστιανούς.^[1] Η εποχή του Anno Domini κυριάρχησε στην Δυτική Ευρώπη μόνο μετά τη χρήση του από τον Σεβάσμιος Βέδας για να χρονολογήσει τα γεγονότα στο Historia ecclesiastica gentis Anglorum, που ολοκληρώθηκε το 731.

Υπάρχουν στοιχεία ότι η επιθυμία του Διονυσίου να αντικαταστήσει τα Διοκλητιανά έτη με ένα ημερολόγιο βασισμένο στην ενσάρκωση του Χριστού ήταν για να αποτρέψει τους ανθρώπους από το να πιστέψουν στην επικείμενη καταστροφή του κόσμου. Εκείνη την εποχή υπήρχε η πεποίθηση ότι η Δευτέρα Παρουσία και το τέλος του κόσμου θα συμβεί 500 χρόνια μετά τη γέννηση του Χριστού. Το ημερολόγιο της εποχής βασιζόταν στο "Έτος του Κόσμου" (λατινικά: Anno Mundi‎‎) που ξεκινούσε με τη δημιουργία του κόσμου βασισμένο σε πληροφορίες από την Παλαιά Διαθήκη. Βάση του ημερολογίου με αφετηρία τη δημιουργία του κόσμου ο Ιησούς γεννήθηκε το έτος 5500 με το έτος 6000 του ημερολογίου Anno Mundi να σημαίνει το τέλος του κόσμου.^[2]^[3] Έτσι το έτος 6000 Anno Mundi (περίπου 500 μ.Χ. (A.D.)) ταυτίστηκε με τη Δευτέρα Παρουσία και το τέλος του κόσμου.^[4]

Δείτε Επίσης

Ab urbe condita

Παραπομπές

↑ Blackburn & Holford-Strevens 2003, 767
↑ Wallraff, Martin: Julius Africanus und die Christliche Weltchronik. Walter de Gruyter, 2006
↑ Mosshammer, Alden A.: The Easter Computus and the Origins of the Christian Era. Oxford University Press, 2009, p. 254, p. 270, p. 328
↑ Declercq, Georges: Anno Domini. The Origins of the Christian Era. Turnhout Belgium. 2000