Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 16/06/2012.
Βίκτωρ Εμμανουήλ Β΄
Πορτρέτο του Βίκτωρος Εμμανουήλ Β΄ από άγνωστο καλλιτέχνη, γύρω στο 1860.
Έγινε βασιλιάς του Πεδεμοντίου και της Σαρδηνίας το 1849, όταν ο πατέρας του είχε εγκαταλείψει το θρόνο μετά από μια ταπεινωτική στρατιωτική ήττα από τους Αυστριακούς στη Νοβάρα. Ο Βίκτωρ Εμμανουήλ ήταν άμεσα σε θέση να αποκτήσει μια μάλλον ευνοϊκή συμφωνία εκεχειρίας από τον αυστριακό διοικητή, Στρατηγό Ραντέτσκυ. Η συνθήκη, όμως, δεν επικυρώθηκε από το Συμβούλιο του Πεδεμοντίου, και ο Βίκτωρ Εμμανουήλ αντέδρασε απολύοντας τον τότε πρωθυπουργό και αντικαθιστώντας τον με τον Μάσσιμο Ντ' Αλέζιο. Μετά από νέες εκλογές, η ειρήνη με την Αυστρία, έγινε δεκτή από τη νέα Βουλή των Αντιπροσώπων. Το 1849 αντιμετωπίζει την εξέγερση στη Γένοβα.
Το 1852, ο Βίκτωρ Εμμανουήλ Β΄ έδωσε στον κόμη Κάμιλλο Μπένσο Καβούρ τον τίτλο του πρωθυπουργού. Αυτό αποδείχθηκε ότι ήταν μια σοφή επιλογή, διότι ο Καβούρ ήταν μια πολιτική ιδιοφυΐα και έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ιταλική ενοποίηση. Ο Βίκτωρ Εμμανουήλ Β΄ έγινε σύντομα ένα σύμβολο της ιταλικής ενοποίησης. Ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής στο Βασίλειο της Σαρδηνίας, λόγω του σεβασμού για το νέο σύνταγμα και τις φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις.
Πόλεμος της Κριμαίας
Μετά τη συμβουλή του Βίκτωρος Εμμανουήλ, ο Καβούρ προσχώρησε στη συμμαχία της Βρετανίας και της Γαλλίας εναντίον της Ρωσίας. Ο Καβούρ ήταν προσεκτικός ως προς τη διένεξη πολέμου εναντίον της Ρωσίας, λόγω της μεγάλης της ισχύος και το μέγεθος των πολεμικών εξόδων. Ο Βίκτωρ Εμμανουήλ, ωστόσο, ήταν πεπεισμένος για την ανταμοιβή που θα είχε από τη συμμαχία που θα δημιουργηθεί μεταξύ της Βρετανίας και κυρίως με τη Γαλλία. Μετά την επιτυχή αναζήτηση βρετανικής υποστήριξης και την πραγματοποίηση του συνεδρίου του Παρισιού το 1856, μετά το τέλος του πολέμου, ο Καβούρ οργάνωσε μια μυστική συνάντηση με τον Γάλλο αυτοκράτορα. Το 1858, συναντήθηκαν στη Λωρραίνη, όπου συμφωνήθηκε ότι, αν οι Γάλλοι βοηθούσαν το Πεδεμόντιο να νικήσει την Αυστρία, η οποία εξακολουθεί να κατέχει το Βασίλειο της Λομβαρδίας και της Βενετίας στη βόρεια Ιταλία, θα έπαιρνε τη Νίκαια και τη Σαβοΐα.
Εκείνη την περίοδο ο Βίκτωρ Εμμανουήλ είχε γίνει καθολικό σύμβολο της κίνησης για την Ιταλική Ενοποίηση.
Πόλεμοι της ιταλικής ενοποίησης
Η ιταλο-γαλλική εκστρατεία κατά της Αυστρίας το 1858 ξεκίνησε με επιτυχία. Ωστόσο, ο Γάλλος Αυτοκράτορας, Ναπολέων Γ΄, καθώς ήταν φοβισμένος από τις βαριές απώλειες που είχε η Γαλλία συναντήθηκε μυστικά με τον Φραγκίσκο Ιωσήφ της Αυστρίας στη Βιγιαφράνκα όπου συμφώνησαν να δοθεί στο Πεδεμόντιο μόνο η Λομβαρδία. Η Γαλλία πήρε τη Νίκαια και τη Σαβοΐα, όπως είχε συμφωνηθεί, ενώ η Αυστρία διατήρησε την κυριαρχία της επί της Βενετίας, κάτι που έθιξε τα συμφέροντα του Πεδεμοντίου. Μετά από πολλές διαμάχες για την έκβαση του πολέμου, ο Καβούρ παραιτήθηκε και ο Βασιλιάς έπρεπε να βρει άλλους συμβούλους.
Αργότερα, την ίδια χρονιά, οδήγησε το στρατό του εναντίον του παπικού στρατού στο Καστελφιντάρντο και ανάγκασε τον Πάπα να επιστρέψει στο Βατικανό. Η επιτυχία του αυτή όμως, του στοίχισε καθώς αφορίστηκε από την Καθολική εκκλησία. Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκαν στη Νάπολη και στη Σικελία δημοψηφίσματα για την ένωση της Ιταλίας. Στις 18 Φεβρουαρίου 1861 εγκαθιδρύθηκε επισήμως το Βασίλειο της Ιταλίας, με βασιλιά τον Βίκτωρα Εμμανουήλ Β΄. Αργότερα, το 1866 δόθηκε στην Ιταλία και η Βενετία, στο πλαίσιο της ειρηνευτικής συμφωνίας μετά τον πόλεμο των επτά εβδομάδων. Πέντε χρόνια μετά, το 1871, το Παπικό Κράτος, το οποίο προστατευόταν από τον Ναπολέοντα Γ΄, παραδόθηκε στα ιταλικά στρατεύματα και η Ρώμη έγινε πρωτεύουσα της Ιταλίας.
Θάνατος
Ο Βίκτωρ Εμμανουήλ πέθανε στη Ρώμη το 1878, λίγο μετά την αναίρεση του αφορισμού του από τους απεσταλμένους του Πάπα Πίου Θ΄. Ενταφιάστηκε στο Πάνθεον. Ο διάδοχός του ήταν ο γιος του Ουμβέρτος Α΄.
Το 1855 απεβίωσε η Αδελαΐδα και ο Βίκτωρ Εμμανουήλ Β΄ έκανε δεύτερο, μοργανατικό γάμο με την ερωμένη του Ρόζα Βερτσελλάνα, κόρη του Τζοβάννι Μπατίστα Βερτσελλάνα. Έγινε κόμισσα του Μιραφιόρι & Φονταναφρέντα. Είχαν τέκνα:
Βιττόρια Γκουερριέρι (1848 - 1905), παντρεύτηκε τρεις φορές.
.jpg)
.svg){kind=small}
.svg)