Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 22/05/2015.
Οι απόψεις για το έργο του κατά τη διάρκεια της θητείας του, διίστανται. Προχώρησε στην καταστροφή κτηρίων-κοσμημάτων για την πόλη, μεταξύ των οποίων της Ράλλειου, του ιστορικού Ρολογιού του Πειραιά κ.ά., ενώ υποστηρίζεται ότι το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά διασώθηκε επειδή είχε ανεγερθεί επί θητείας του παππού του, Αριστείδη Σκυλίτση. Για τις αποφάσεις του αυτές κατηγορήθηκε από αρκετούς συμπολίτες του και ιστορικούς.
Το 1969 ολοκλήρωσε το σημερινό Δημαρχιακό Μέγαρο, κατασκεύασε τα υπαίθρια θέατρα Βεάκειο και Δελφινάριο, το Πειραϊκόν Λυρικόν Θέατρον, τον κινηματογράφο «Σινεάκ», το Μουσείο Ζωγραφικής και Σκηνογραφίας, τον Πύργο του Πειραιώς και πολλά σημαντικά έργα ζωτικής σημασίας.
Διεκδίκησε τον δημαρχιακό θώκο στις δημοτικές εκλογές του 1978, του 1982 και του 1986 χωρίς επιτυχία, εκλεγόμενος μόνο δημοτικός σύμβουλος. Το 1978 έφτασε κοντά στο να κερδίσει τις εκλογές, λαμβάνοντας ποσοστό 48,7% στον α΄ γύρο, όμως έχασε στον β΄ γύρο για λίγες ψήφους από τον αντίπαλό του, Γεώργιο Κυριακάκο.
Απεβίωσε το 2006, σε ηλικία 98 ετών. Η κηδεία του έγινε στην Αγία Τριάδα Πειραιώς, το απόγευμα της Παρασκευής 21 Ιουλίου 2006 και η ταφή στον οικογενειακό τάφο της οικογένειας Σκυλίτση στο Νεκροταφείο Αναστάσεως. Γύρω στα 80 άτομα ήταν παρόντα στην κηδεία του Αριστείδη Σκυλίτση, που τέλεσε ο νέος τότε Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ, παρουσία του τότε δημάρχου, Χρήστου Αγραπίδη, και του τότε υφυπουργού Άμυνας, Βασίλη Μιχαλολιάκου.
