Τελούνταν κατά την πρώτη ημέρα της διοργάνωσης, και οι νικητές σε αυτά αποκτούσαν το προνόμιο να αναγγέλλουν τους αθλητές και νικητές των μετέπειτα αγωνισμάτων, καθώς και να σαλπίζουν κατά τις διάφορες τελετές της διοργάνωσης. Διοργανώθηκαν για πρώτη φορά το 396 π.Χ. κατά τους 96ους ολυμπιακούς αγώνες της αρχαιότητας, ωστόσο οι νικητές δεν είχαν το ίδιο κύρος με τους αθλητές των άλλων ολυμπιακών αγωνισμάτων.[1][2]Ανάμεσα στους νικητές των αγωνισμάτων αυτών κυρίαρχη μορφή ήταν ο Ηρόδωρος ο Μεγαρεύς, ο οποίος από το 328 π.Χ. έως και το 292 π.Χ. έγινε ολυμπιονίκης 10 φορές στο αγώνισμα των σαλπιγκτών, και ένας από τους πλέον πολυνίκεις ολυμπιονίκες γενικότερα.[3]
Άλλα μη καθαρά αθλητικά αγωνίσματα διοργανώθηκαν κατά το 67 π.Χ.[4] όταν ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Νέρωνας τέλεσε αγώνες τραγωδών και αγώνες κιθαρωδών στα οποία ανακηρύχθηκε ως ο νικητής.
↑ 4,04,1Οι αγώνες προορίζονταν να γίνουν το 65 αντί για το 67, αλλά ο αυτοκράτορας Νέρωνας άλλαξε την ημερομηνία διεξαγωγής ώστε να συμπέσει με την επίσκεψη του στην Ελλάδα 2 χρόνια αργότερα.
