PROFILPELAJAR.COM

Эрых фон Манштэйн
Эрых фон Манштэйн
	ням.: Erich von Manstein
Дата нараджэння	24 лістапада 1887[…]
Месца нараджэння	Берлін, Каралеўства Прусія, Германская імперыя;
Дата смерці	10 чэрвеня 1973[…] (85 гадоў) ці 9 чэрвеня 1973 (85 гадоў)
Месца смерці	Ікінг[d], раён Бад-Цёльц-Вольфратсгаўзен, Верхняя Баварыя, Баварыя, Германія;
Месца пахавання	Ніжняя Саксонія;
Бацька	Eduard von Lewinski[d]
Грамадзянства	Германія;
Прыналежнасць	Трэці рэйх
Род войскаў	Германская імперская армія
Званне	Генерал-фельдмаршалГенерал-фельдмаршал
Камандаваў	Q4031814?, 11th Army[d], Група армій «Дон», Група армій «Поўдзень», 18th Infantry Division[d] і XXXVIII Army Corps[d]
Бітвы/войны	Першая сусветная вайна; Другая сусветная вайна; Польская абарончая вайна 1939; Французская кампанія; план Барбароса[d]; Siege of Sevastopol; Блакада Ленінграда; Сталінградская бітва; Трэцяя бітва за Харкаў[d]; Курская бітва; Бітва за Днепр; German invasion of Poland[d];
Медаль За выслугу гадоў у вермахце	Ордэн Міхая Храбрага
Аўтограф
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Э́рых фон Манштэ́йн (24 лістапада 1887, Берлін — 10 чэрвеня 1973, Іршэнхаўзен, Баварыя) — нямецкі генерал-фельдмаршал, удзельнік Першай і Другой сусветных войнаў. Пляменнік фельдмаршала Гіндэнбурга. Меў рэпутацыю найбольш адоранага стратэга Вермахта і быў нефармальным лідарам нямецкага генералітэту.

Біяграфія

Нарадзіўся ў Берліне ў сям’і нямецкага генерала Фрыца Эрыха фон Левінскі, выхадца з нашчадкавага прускага афіцэрства. Адразу пры нараджэнні быў усыноўлены сям’ёй генерала Георга фон Манштэйн, сына Альбрэхта Густава. Родная і прыёмная маці — родныя сёстры фон Шперлінг (малодшая была бясплодная, таму сярэдняя да нараджэння сына абяцала падарыць свайго дзясятага дзіцяці ёй на выхаванне).

Вучыўся ў кадэцкай школе, у 1902—1906 гадах — у ваенным вучылішчы. З сакавіка 1906 года — на службе ў элітным 3-м прускім пяхотным гвардзейскім палку ў званні фенрыха.

Першая сусветная вайна

На пачатку Першай сусветнай вайны — ад’ютант батальёна ў званні обер-лейтэнанта ў 2-м гвардзейскім рэзервовым палку на Заходнім фронце. У лістападзе 1914 годы цяжка паранены. Пасля чарговага ранення ў ліпені 1915 годзе праведзены ў капітаны, прызначаны ад’ютантам і афіцэрам генеральнага штаба ў армейскай групе «Гальвіц». Пасля бітвы за Вердэн — начальнік аператыўнага ўпраўлення 4-й кавалерыйскай дывізіі. Падчас вайны ўзнагароджаны Жалезнымі крыжамі 1-й і 2-й ступеняў, а таксама прускім Рыцарскім крыжам з мячамі.

Другая сусветная вайна

Быў начальнікам штаба ў групе армій «Поўдзень» пад камандаваннем генерал-палкоўніка фон Рундштэта пры захопе Польшчы ў верасні 1939 года. Высунуў асноўную ідэю плана ўварвання ў Францыю.

У аперацыі «Барбароса» Манштэйн кіраваў нямецкімі войскамі на Украіне і на Доне. З лютага 1943 па сакавік 1944 камандаваў групай армій «Поўдзень». У сакавіку 1943 гады ажыццявіў аперацыю па нямецкай абароне Харкава, за што 14 сакавіка 1943 года ўзнагароджаны Дубовым Лістом да рыцарскага крыжа.

У 1944 годзе быў адпраўлены ў адстаўку за пастаянныя рознагалоссі з Гітлерам.

Пасля заканчэння вайны быў асуджаны брытанскім трыбуналам на 18 гадоў турмы за «недастатковую ўвагу да абароны жыцця цывільнага насельніцтва» і выкарыстанне тактыкі выпаленай зямлі. Вызвалены ў 1953 годзе па стане здароўя. Працаваў ваенным саветнікам ўрада Заходняй Германіі.

Памёр ад інсульту ноччу 9 чэрвеня 1973 года. Пахаваны з ваеннымі ўшанаваннямі ў Дорфмарку.

Зноскі

↑ Erich von Manstein // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741"></a>
↑ ^а ^б Erich Manstein // Brockhaus Enzyklopädie
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q237227"></a>
↑ Eric Lewinski von Manstein // Gran Enciclopèdia Catalana — Grup Enciclopèdia, 1968.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q18696256"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q2664168"></a>
↑ Nuremberg Trials Project — 2016.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q78909371"></a>

Спасылкі

The New York Review of Books: «How Wrong Was Churchill?» by Noel Annan
Erich von Manstein 1887–1973(нявызн.)(недаступная спасылка). LeMO at Deutsches Historisches Museum. Архівавана з першакрыніцы 2 студзеня 2022. Праверана 13 May 2016.