Вёска Падказелле Краіна Беларусь Вобласць Мінская Раён Пухавіцкі Сельсавет Шацкі Каардынаты 53°25′11″ пн. ш. 27°47′48″ у. д.HGЯO Водныя аб’екты Шаць і Кавалёўка Падказелле на карце Беларусі ±

Падказе́лле (трансліт.: Padkaziellie; руск.: Подкозелье) — былая вёска ў Пухавіцкім раёне Мінскай вобласці, на рацэ Шаць, каля ўпадзення ў яе Кавалёўкі. Уваходзіла ў склад Шацкага сельсавета.

Вёска Міхалевічы вядома прынамсі з сярэдзіны XVIII стагоддзя, калі яна належала да дамена Шацк, уласнасць Антонія Аскеркі, старасты мазырскага^[1]. Уваходзіла ў склад Менскага павета Менскага ваяводства Вялікага Княства Літоўскага.

У выніку другога падзелу Рэчы Паспалітай 1793 года тэрыторыя апынулася ў складзе Расійскай імперыі, у Ігуменскім павеце Мінскай губерні. Пазней перайшла ад Аскеркаў да Ляневічаў. У 1860 годзе 2 двары^[2]. Пасля 1861 года ў Шацкай воласці Ігуменскага павета. У другой палове XIX стагоддзя ў фальварку было каля 2 валок зямлі^[3]. Як адзначаў краязнавец Аляксандр Ельскі, месца было выгодным як паша і месца для рыбалоўства і палявання, нават на баброў і выдраў^[3]. У 1889 годзе ўрочышчам Падказелле (Паказелле) валодаў праваслаўны дваранін Мікалай Лявонавіч Ляневіч, было 32 дзесяціны зямлі^[4]. Паводле перапісу 1908 года хутар^[5]. Паводле перапісу 1916 года засценак^[6].

З канца лютага 1918 года тэрыторыя акупаваная войскамі Германскай імперыі. 25 сакавіка 1918 года згодна з Трэцяй Устаўной граматай абвешчана часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. У снежні 1918 года занята Чырвонай Арміяй, з 1 студзеня 1919 года ў адпаведнасці з пастановай І з’езда КП(б) Беларусі яна ўвайшла ў склад Савецкай Беларусі, з 27 лютага 1919 года — у ЛітБел ССР. У час польска-савецкай вайны ў жніўні 1919 — ліпені 1920 гадоў пад акупацыяй Польшчы (Мінская акруга ГУУЗ).

З 31 ліпеня 1920 года ў Беларускай ССР. У 1926 годзе 4 двары^[7]. У 1939 годзе было 5 двароў^[8].

У Другую сусветную вайну з канца чэрвеня 1941 года пад акупацыяй Германіі. У кастрычніку 1943 года вёска была спалена акупацыйнымі войскамі, забіта 5 жыхароў. Пасля вайны не была адноўлена^[9].

• 1908 год — 4 двары, 29 жыхароў^[5]
• 1916 год — 4 двары, 29 жыхароў, усе беларусы^[6]
• 1940 год — 7 двароў, 42 жыхары^[9]

• Мемарыял каля былой вёскі Падказелле памяці загінулых 30 чэрвеня 1941 года ў ваколіцах вёскі Старынкі на шашы Узда — Пухавічы.

• Памяць: Пухавіцкі раён: Гісторыка-дакументальныя хронікі гарадоў і раёнаў Беларусі / Укл. А. А. Прановіч; Рэдкал.: А. М. Карлюкевіч і інш.. — Мінск: Беларусь, 2003. — 749 с. — ISBN 985-01-0251-9.
• Список населенных мест Б.С.С.Р. (б. Минской губернии) / Центральное Статистическое Бюро Б.С.С.Р.. — Минск: Белтрестпечать, 1924.
• Ярмоловичъ В. С. Списокъ населенныхъ мѣстъ Минской губерніи. — Минскъ: Изданіе Минскаго Губернскаго Статистическаго Комитета, 1909. — 231 с.
• Jelski A. Podkoziele // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom VIII: Perepiatycha — Pożajście (польск.). — Warszawa, 1887. — S. 410.
• Jelski A. Szack // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom XI: Sochaczew — Szlubowska Wola (польск.). — Warszawa, 1890. — S. 755—758.