Леанарда Боф
Дата нараджэння	14 снежня 1938(1938-12-14)[1][2] (86 гадоў)
Месца нараджэння	Concórdia[d], штат Санта-Катарына, Бразілія
Грамадзянства	Бразілія
Род дзейнасці	каталіцкі святар, багаслоў, пісьменнік, філосаф
Месца працы	Rio de Janeiro State University[d] Саламанкскі ўніверсітэт
Альма-матар	Мюнхенскі ўніверсітэт Людвіга-Максіміліяна
Прэміі	Premio Internacional Mario Benedetti[d] (2017)
Узнагароды	прэмія «За правільны лад жыцця»[d] (2001) ганаровы доктар Універсітэта Нёўшатэля[d] (2009)
Сайт	leonardoboff.org (парт.)​ (ісп.)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Леанарда Боф (парт.: Leonardo Boff; нар. 14 снежня 1938(1938-12-14)^[1][2], Concórdia^[d], штат Санта-Катарына) — бразільскі каталіцкі святар, тэолаг і сацыёлаг, былы член ордэна францысканцаў, адзін з вядучых тэарэтыкаў «тэалогіі вызвалення».

Леанарда Боф нарадзіўся 14 снежня 1938 года ў бразільскім горадзе Канкардыя. Яго бацькі былі нашчадкамі італьянскіх імігрантаў. З ранняга дзяцінства каталіцтва стала важным фактарам, які паўплываў на фарміраванне яго поглядаў.

Вывучаў філасофію і тэалогію ў бразільскіх універсітэтах ў Курытыбе (штат Парана) і Петраполісе (штат Рыа-дэ-Жанейра), спецыялізаваўся ў галіне дагматычнай тэалогіі ў Мюнхенскім універсітэце пад кіраўніцтвам вядомых нямецкіх тэолагаў К. Ранера, Л. Шэфчыка і Х. Фрыза.

У 1959 годзе Боф уступіў у Ордэн францысканцаў.

У 1970 годзе стаў доктарам філасофіі і тэалогіі ў Мюнхенскім універсітэце.

Пасля публікацыі ў 1981 годзе кнігі «Царква: харызма і ўлада», у якой Боф папракаў царкву за тое, што яна не выступае ў абарону бедных, а іерархію — за тое, што яна стварыла своеасаблівую «манархічную структуру», ён быў выкліканы 7 верасня 1984 г. у Ватыкан, дзе Кангрэгацыя веравучэння прадпісала яму на год адмовіцца ад публічных выступаў (накладзены зарок маўчання быў зняты ў 1986 г.)

У 1992 годзе Боф выйшаў з францісканскага ордэна.

У 1993 годзе ён быў зацверджаны ў якасці прафесара этыкі, філасофіі рэлігіі і экалогіі ў Дзяржаўным універсітэце Рыа-дэ-Жанейра.

У 2012 годзе Боф уступіў у міжнародную групу каталіцкіх навукоўцаў, якія выдалі юбілейную дэкларацыю аб рэформе Каталіцкай царквы^[3].

У сакавіку 2013 Боф пракаментаваў выбары Францыска на пасаду Папы Рымскага: «Я натхнёны гэтым выбарам, я разглядуя яго ў якасці залогу прастаты для царквы»^[4]. Ён дадаў, што новы Папа кансерватыўны ў многіх адносінах, але мае ліберальныя погляды па некаторых прадметах^[5].

Большую частку свайго жыцця Боф працававаў у якасці прафесара ў акадэмічных абласцях тэалогіі, этыкі і філасофіі па ўсёй Бразіліі, а таксама ў якасці лектара ў многіх універсітэтах за мяжой, такіх як Лісабонскі універсітэт, Барселонскі ўніверсітэт, Універсітэт Лунда, Універсітэт Осла, Універсітэт Турына і іншыя.

З пачатку 1960-х гадоў бацька Бофа пачынае распрацоўваць асновы сваёй духоўнай і сацыяльнай дактрыны, моцна звязаннай з «тэалогіяй вызвалення». Асноўнай тэмай яго разваг становіцца «праява божай благадаці ў паўсядзённым жыцці чалавека». Разважанні бацькі моцна прыцягвалі Бофа, які, знаходзячыся пад уплывам бацькавай філасофіі і ідэй хрысціянскага сацыялізму пераканаўся, што капіталістычная сістэма прыгнятае просты народ, супярэчыць хрысціянству^[6][7].

Пазней, будучы доктарам тэалогіі, Боф увязваў тэалогію вызвалення з хрысталогіяй, распрацоўваўшы такую хрысталогію, якая, па яго перакананнях, адказвае патрэбам яго краіны і Лацінскай Амерыкі ў цэлым. Прынцыпы, якія Бофф лічыць першачарговымі гэта:

• прымата антрапалагічнага элемента над царкоўным;
• прымата ўтапічнага элемента над канкрэтным (паколькі навучанне Хрыста — гэта таксама ўтопія для зямнога свету);
• прымата грамадскага фактару над асобасным;
• прымата дзейнасці над тэалагічнай рэфлексіяй.

• Evangelio del Cristo cósmico. 2009. ISBN 978-84-9879-087-0
• El águila y la gallina. Una metáfora de la condición humana. Cuarta edición 2006. ISBN 978-84-8164-514-9
• Ecología: grito de la Tierra, grito de los pobres. Cuarta edición 2006. ISBN 978-84-8164-104-2
• Femenino y masculino. Una nueva conciencia para el encuentro de las diferencias. 2004. ISBN 978-84-8164-689-4
• La voz del arco iris. 2003. ISBN 978-84-8164-589-7
• El cuidado esencial. Ética de lo humano, compasión por la Tierra. 2002. ISBN 978-84-8164-517-0
• Mística y espiritualidad, junto a Frei Betto. Tercera edición 2002. ISBN 978-84-8164-102-8
• Ética planetaria desde el Gran Sur. 2001. ISBN 978-84-8164-412-8
• Gracia y experiencia humana. 2001. ISBN 978-84-8164-498-2
• El despertar del águila. 2000. ISBN 978-84-8164-409-8
• La dignidad de la Tierra. Ecología, mundialización, espiritualidad. 2000. ISBN 978-84-8164-363-3
• La opción-Tierra: la solución para la tierra no cae del cielo. 2008. ISBN 978-84-293-1762-6
• Ecclesiogenesis: The Base Communities Reinvent the Church. 1986. ISBN 978-08-8344-214-2
• Los sacramentos de la vida. 1977. ISBN 978-84-293-0491-6