Дзьюла Мораўчык
Moravcsik Gyula
Дата нараджэння	29 студзеня 1892(1892-01-29)[1]
Месца нараджэння	Будапешт, Аўстра-Венгрыя[3]
Дата смерці	10 снежня 1972(1972-12-10)[2][1] (80 гадоў)
Месца смерці	Будапешт, Венгерская Народная Рэспубліка[3]
Месца пахавання	Фаркашрэці[d][4][5]
Грамадзянства	Венгрыя
Дзеці	Julius Moravcsik[d]
Род дзейнасці	гісторык, выкладчык універсітэта, візантыніст, філолаг-класік
Навуковая сфера	візантыністыка, крыніцазнаўства, медыевістыка
Месца працы	Будапешцкі ўніверсітэт
Навуковае званне	акадэмік
Альма-матар	Будапешцкі ўніверсітэт
Член у	Акадэмія навук ГДР[d] Венгерская акадэмія навук Hungarian Society for Ancient Studies[d] Сербская акадэмія навук і мастацтваў
Узнагароды	прэмія імя Кошута (1949)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Дзью́ла Мо́раўчык (венг.: Gyula Moravcsik; 29 студзеня 1892, Будапешт, Венгрыя — 10 снежня 1972, Будапешт, Венгрыя) — венгерскі філолаг і гісторык-візанціназнавец. Акадэмік Венгерскай АН (1945), член-карэспандэнт Аўстрыйскай, Баварскай, Балгарскай і Нямецкай (ГДР) АН. Прафесар Будапешцкага ўніверсітэта, ганаровы доктар Афінскага ўніверсітэта.

Даследаваў пераважна візантыйска-венгерскія адносіны. Галоўныя працы: «Візантынацюркіка» (т. 1—2, 1942—1943), «Візантыя і Венгрыя» (1953). Апублікаваў твор Канстанціна VII Парфірароднага «Аб кіраванні імперыяй» (1949) і інш. візантыйскія тэксты.

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 10: Малайзія — Мугаджары / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2000. — Т. 10. — 544 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0169-9 (т. 10).

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Дзьюла Мораўчык