Гімназія № 7 — сярэдняя навучальная ўстанова ў Партызанскім раёне Мінска. Размешчана па адрасе вул. Захарава, 58, пачатковая школа размешчана ў асобным будынку па адрасе вул. Антонаўская, 20.
Гісторыя
У 1940-х гадах адкрыта сярэдняя агульнаадукацыйная школа № 54 г. Мінска. У 1976 годзе для школы пабудаваны новы будынак. Адной з асаблівасцей працы школы ў гэты перыяд з’яўлялася стварэнне двух профільных спартыўных класаў[1].
У 1980 годзе быў зменены профіль школы, з першага класа было ўведзена паглыбленае вывучэнне англійскай мовы. У 1988 годзе арганізуецца дадатковае вывучэнне нямецкай мовы (з 6-га класа па выбары)[1].
У 1991 годзе сярэдняя школа ператворана ў гуманітарную гімназію № 54 з паглыбленым вывучэннем англійскай мовы. У 1998 годзе гімназія № 54 перайменавана ў гімназію № 7[1].
У чэрвені 2023 года гімназіі нададзена імя Героя Савецкага Саюза Віктара Ільіча Лівенцава.
Адукацыйны працэс
У гімназіі навучаецца 1375 навучэнцаў. Заняткі праводзяцца ў адну змену. Выкладанне вядзецца на рускай мове, а таксама прадугледжваецца абавязковае вывучэнне англійскай мовы, нацыянальнай і сусветнай гісторыі, культуры і літаратуры; нямецкай, іспанскай, польскай і кітайскай моў на факультатывах і кружках. На ІІІ ступені навучання (10 — 11 класы) вывучаюць англійскую і рускую мовы на павышаным узроўні[2].
Для арганізацыі адукацыйнага працэсу абсталяваны 53 кабінеты, з іх 2 кабінеты інфарматыкі, 16 кабінетаў для правядзення замежных моў (2 лінгафонныя кабінеты, 1 мабільны клас). Маюцца актавая зала на 457 месцаў, клас харэаграфіі, кабінет абслуговай працы і майстэрня, сталовая на 296 месцаў, буфет, бібліятэка з чытальнай залай[2].
У гімназіі дзейнічае 3 спартыўныя залы. Пры гімназіі маецца стадыён і спартыўная пляцоўка, плошча спартыўнай зоны складае 10 700 м²[2].
Будынак
Пабудаваны ў 1977 годзе (архітэктары Л. Гельфанд і Ю. Кустаў). Архітэктурнае вырашэнне заснавана на выкарыстанні складанага рэльефу мясцовасці. Мае развіты цокальны паверх з сістэмай лесвіц і падпорных сценак. Аб’ёмна-прасторавая кампазіцыя складаецца з паралельных уваходнага і вучэбнага карпусоў, злучаных двухпавярховымі аб’ёмамі, якія ўтвараюць унутраны дворык. 2—3-павярховы ўваходны корпус падтрымліваецца па рэльефе магутнай маналітнай жалезабетоннай апорай з арачным праёмам. Вучэбны корпус 5—6-павярховы. Сцены рытмічна расчлянёны лапаткамі. Сіметрычна размешчаныя лесвіцы вылучаны на галоўным фасадзе вокнамі і мазаікай геаметрычнага малюнку. У аздабленні фасадаў выкарыстаны сучасныя дэкаратыўныя элементы і будаўнічыя матэрыялы[3].
Ва ўваходным корпусе размешчаны адміністрацыйныя памяшканні і спартыўная зала, у вучэбным — класы, кабінеты, сталовая, актавая зала і інш., у цокальным паверсе — гардэроб, дадатковая спартыўная зала і лыжная база. Планіровачнае вырашэнне рацыянальнае і абумоўлена сучаснай арганізацыяй вучэбнага працэсу. Стадыён і спартыўныя пляцоўкі аддзелены ад школы зялёным бульварам, лесвіцамі і тэрасамі[3].
Архітэктурна-планіровачнае вырашэнне будынка вызначаецца функцыянальнасцю і мастацкай выразнасцю[3].
Зноскі
Спасылкі
