Віктар Адамавіч Зелязе́й [27 мая (8 чэрвеня) 1881, г. Мінск — пасля 1951, в. Ратамка, Мінскага раёна (?)] — беларускі грамадскі дзеяч, публіцыст.

Працаваў бібліятіэкарам мінскай публічнай бібліятэкі імя А. Пушкіна. Сябраваў з К. Каганцом.

З 1903 адзін з кіраўнікоў арганізацыі Беларускай сацыялістычнай грамады ў Мінску. У студзені 1906 на яго кватэры адбыўся 2-гі з'езд БСГ. Удзельнічаў у распаўсюдзе нелегальнай літаратуры на беларускай і рускай мовах, захоўваў пячатку БСГ, меў падроблены пашпарт.

У пачатку 1908 арыштаваны царскімі ўладамі разам з малодшым братам Сігізмундам. У кастрычніку 1909 асуджаны Віленскай судовай палатай, у студзені 1910 сасланы ў Кірэнскі павет Іркуцкай губерні. З Сібіры дасылаў лісты ў «Нашу Ніву». У 1920-я гады працаваў у Інбелкульце.

У 1951 годзе жыў у Ратамцы.

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 7. — С. 52. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0130-3 (т. 7).
• Скалабан В. Віктар Адамавіч Зелязей // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 3: Гімназіі — Кадэнцыя / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 1996. — С. 441. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0041-2.
• Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі. Энцыклапедычны даведнік у 10 тамах (15 кнігах). Т. 1. Абрамовіч—Кушаль. / Укладальнік Л. У. Маракоў. — Смаленск, 2003. — 480 с. — ISBN 985-6374-04-9.